Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα και ως τέτοιο κρίνεται είτε συνολικά είτε σε πιο αποσπασματικά χρονικά διαστήματα. Οι επιτυχίες ανήκουν σε όλους, οι αποτυχίες επίσης. Άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο βάζει το λιθαράκι του για το πρόσημο που θα μπει στο τέλος της κάθε σεζόν.
Ο καθρέφτης είναι προφανώς οι τέσσερις γραμμές του γηπέδου, εκεί όπου τα σωστά και τα λάθη φαίνονται, επιβραβεύουν ή τιμωρούν. Στο χορτάρι δίνεται η παράσταση, και κάθε μέλος του αγωνιστικού τμήματος τίθεται στην κρίση του κοινού.
45 αναμετρήσεις περιλάμβανε η σεζόν που ολοκληρώθηκε για τον ΠΑΟΚ. Σημαντικό δείγμα γραφής για παλιούς και νέους, για ικανούς και ανίκανους, για τα ταλαντούχους και ατάλαντους, για απαραίτητους και περιττούς.
Οι 32 ποδοσφαιριστές που χρησιμοποιήθηκαν από τον Ράζβαν Λουτσέσκου σε όλη αυτήν την διαδρομή κατέθεσαν τα διαπιστευτήριά τους. Πολλοί ήταν αυτοί που στο 32… κάηκαν, άλλοι σταμάτησαν σε πιο safe mode, λίγοι κέρδισαν την “μάνα”. Δυσκολίες αντιμετώπισε και ο Ρουμάνος dealer, τόσο στο ανακάτεμα όσο και στο μοίρασμα.
Ας ανοίξουν λοιπόν οι κάρτες στο τραπέζι και ας αξιολογηθούν όλα τα φύλλα.
Ντομινίκ Κοτάρσκι
Το πιο σημαντικό στοίχημα που ήταν “αναγκασμένος” να πιάσει φέτος ο ΠΑΟΚ. Ευτυχώς, πήγε ταμείο. Ο 23χρονος Κροάτης τερματοφύλακας μπήκε γρήγορα στο κλίμα της ομάδας και έδειξε σχεδόν άμεσα τα προσόντα του. Στην πλειοψηφία των 41 ματς που βρέθηκε κάτω από τα δοκάρια, έδειξε αντανακλαστικά, είχε σωστές τοποθετήσεις και καίριες επεμβάσεις, και κυρίως εξυπηρέτησε πλήρως το πλάνο του build up με την μπάλα στα πόδια. Προφανώς είχε και λάθη, όχι το κραυγαλέο. Νομοτελειακά θα έρθει κάποια στιγμή και αυτό. Η ουσία όμως είναι ότι ο Δικέφαλος βρήκε το “Νο.1” από τον οποίο θα ξεκινά η ενδεκάδα του.
Ζίβκο Ζίβκοβιτς
Καθαρά συμπληρωματικός (4 συμμετοχές), πρωταγωνιστής κυρίως των πανηγυρισμών από τον πάγκο, δε χρειάστηκε (ευτυχώς) να παίξει ρόλο στη σεζόν. Προσπάθησε να υπηρετήσει το πλάνο, όσες φορές έπαιξε.
Ράφα Σοάρες
Άργησε να εγκλιματιστεί στην Τούμπα, άργησε να βρει κώδικα επικοινωνίας με τον προπονητή του, είχε και κάποια θέματα τραυματισμού. Από την 10η αγωνιστική και μετά πήρε τη θέση στο αριστερό άκρο της άμυνας και έκτοτε δεν την άφησε. Δεν ήταν… τέρας σταθερότητας και παρουσίασε αρκετά προβληματική συμπεριφορά στα ανασταλτικά του καθήκοντα, κυρίως όταν είχε αξιόλογους αντιπάλους στην πλευρά. Πιο χρήσιμος στο δεύτερο μισό του γηπέδου, μεγαλύτερη συνδυαστικότητα, ικανοποιητική δημιουργία με σέντρες. Έδειξε ευάλωτος στο πνευματικό κομμάτι, ειδικά όταν κάτι στράβωνε.
Γιάννης Μιχαηλίδης
Κανονικά δε συγκαταλέγεται στο 32 φύλλα καθώς δεν πήρε ούτε ένα λεπτό σε επίσημο παιχνίδι. Ο περσινός σχεδόν αμετακίνητος στόπερ της ενδεκάδας οπισθοχώρησε αισθητά μετά τον σοβαρό τραυματισμό του. Σε επίπεδο αγωνιστικότητας, ετοιμότητας και τελικά ιεραρχίας του στο κέντρο άμυνας.
Ίνγκι Ίνγκασον
Αναμφισβήτητα η πιο πολύτιμη κολόνα της άμυνας του ΠΑΟΚ. Αυτός που καθοδηγεί, που μπαλώνει τρύπες, που κατευθύνει, που βγάζει την ένταση και δίνει το σύνθημα στους υπόλοιπους. Με μοναδικό ζήτημα τη αδυναμία του σε κενούς χώρους και μεσοδιαστήματα, ο Ισλανδός ήταν ξανά το σημείο αναφοράς στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας και προκαλούσε έντονο πονοκέφαλο όποτε χρειαζόταν να λείψει.
Ιβάν Νάσμπεργκ
Ήρθε ως εναλλακτική επιλογή στα αριστερά στόπερ, πρώτη φορά εκτός Νορβηγίας, “σκόνταψε” στο ξεκίνημα της σεζόν με θλάση. Δεν το έβαλε κάτω, μετά από ένα διάστημα αναγκαστικής προσαρμογής, πήρε τελικά 14 ματς και ήταν “τίμιος” στον ρόλο του. Δε θύμισε τον Πάολο Μαλντίνι, δεν έλειψαν τα λάθη αλλά δεν “έκαψε” την ομάδα του και ήταν χρήσιμος σε αρκετές περιπτώσεις.
Χουάν Σάστρε
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξεκίνησε καλά τη σεζόν. Από την προετοιμασία και μέχρι σχεδόν το πρώτο 1/3 της χρονιάς. Δε θύμιζε τον Σάστρε του περσινού 6μηνου για τον οποίον ο ΠΑΟΚ προχώρησε σε ενεργοποίησε την οψιόν αγοράς. Όσο προχωρούσαν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις, ανέβασε κάπως ρυθμό και συγκέντρωση χωρίς όμως ποτέ να βγάλει τη σταθερότητα που χρειάζεται η συγκεκριμένη θέση.
Βιεϊρίνια
Ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, υστέρησε σε αντοχές και φυσικές δυνάμεις, λίγες ήταν οι φορές που είχε τη δυνατότητα να προσφέρει ουσιαστικά εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου.
Λευτέρης Λύρατζης
Από τους πλέον… γκαντέμηδες του φετινού ρόστερ με κάθε είδους τραυματισμό να έρχεται στον διάβα του και να τον αφήνει εκτός δράσης. Αυτό προφανώς δεν του επέτρεψε να βρει αγωνιστικό ρυθμό στα διαστήματα που είχε χρόνο συμμετοχής. Το πάλεψε όμως, είναι δυνατός και τα καλύτερα είναι μπροστά του.
Γιάννης Κάργας
Ήρθε το καλοκαίρι με μια… χιουμοριστική υποδοχή αλλά το χιούμορ βγήκε ξινό τόσο στον ΠΑΟΚ όσο και στον ίδιο. Από την κακή αρχή μέχρι το πικρό τέλος. Ο 27χρονος στόπερ πήρε το βάπτισμα του πυρός με ολέθριο λάθος στο πρώτο λεπτό του πρώτου αγώνα της σεζόν με την Λέφσκι, κάτι που τον σημάδεψε μέχρι να βρει ξανά τα πατήματά του. Όταν άρχισε να αποδεικνύεται αγωνιστικά χρήσιμος, τότε ήρθε η αποβολή στην OPAP Arena για να στοχοποιηθεί οριστικά και μάλλον να αποτελέσει πρόωρο παρελθόν από τον Δικέφαλο.
Τόμας Κέντζιορα
Φάνταζε ιδανική λύση για τις θέσεις της άμυνας, ειδικά μεσούσης της σεζόν που ήρθε. Έμπειρος, με παραστάσεις, σε καλή ηλικία. Δεν μπόρεσε να δώσει αυτό που ζητούσε η ομάδα, εκτός ελαχίστων αποσπασματικών εξαιρέσεων.
Μάριος Τσαούσης
Ήταν αυτός που ξεκίνησε ως βασικός αριστερός μπακ στο πρωτάθλημα μέχρι να τον βρει κι αυτόν η “κατάρα” του τραυματισμού. Έκτοτε έχασε την επαφή του με την πρώτη ομάδα και την εμπιστοσύνη του Λουτσέσκου, ακόμα και όταν επέστρεψε την ενεργό δράση. Ενέργεια και δύναμη στο παιχνίδι αλλά και με εμφανείς αδυναμίες – σε άμυνα και συνδυαστικό παιχνίδι – που πρέπει να καλύψει για να επανέλθει στα στάνταρ του ΠΑΟΚ.
Κωνσταντίνος Κουλιεράκης
Βρήκε την ευκαιρία στην αρχή της σεζόν και την άρπαξε από τα μαλλιά. Μια θέση στο πλάι του Ίνγκασον, έδεσε με τον Ισλανδό με το πέρασμα των αγώνων, έδειξε βελτίωση, είχε και σκαμπανεβάσματα. Δεν έλειψαν τα σοβαρά λάθη στην άμυνα που προφανώς δικαιολογούνται μέχρι ενός σημείου λόγω ηλικίας. Βοηθάει η έλλειψη αίσθησης κινδύνου που διαθέτει, αλλά κάποιες φορές τού γυρνάει μπούμερανγκ. Προσπάθησε να αξιοποιήσει τις καλές μακρινές μεταβιβάσεις που έχει, “βαπτίστηκε” διεθνής με την Εθνική Ανδρών.
Ερμής Σελιμάι
Βαπτίστηκε επαγγελματίας με 18 λεπτά συμμετοχής, διαθέτει τα προσόντα για ένα λαμπρό μέλλον, κρίσιμη η επόμενη σεζόν για την καριέρα του.
Ντόουγκλας Αουγκούστο
Σχεδόν… αγνώριστος από τη στιγμή που ανανέωσε το συμβόλαιό του με τον ΠΑΟΚ, μακράν πιο σοβαρός στο παιχνίδι του και κατά συνέπεια πιο επιδραστικός για την ομάδα του. Εξελίχθηκε σε αναντικατάστατο μέλος της ενδεκάδας επιστρέφοντας στις θέσεις των αμυντικών χαφ και αφήνοντας τον αταίριαστο ρόλο του 10ριου. Ο καλός Αουγκούστο άλλαζε επίπεδο τον Δικέφαλο στον άξονα.
Τιάγκο Ντάντας
Χρήσιμο εργαλείο αλλά όχι ο παίκτης που θα κάνει την διαφορά, τουλάχιστον τη δεδομένη στιγμή. Μιλάμε άλλωστε για έναν 22χρονο παίκτη που ήρθε ως δανεικός για μια σεζόν. Έπαιξε σε πολλά ματς (39), έκανε πολλή χαμαλοδουλειά και κάλυψε πολλά κενά λόγω χαρακτηριστικών. Ακριβώς λόγω αυτών των χαρακτηριστικών, υστέρησε σε δύναμη και εκτόπισμα.
Στέφαν Σβαμπ
Πολλές συμμετοχές (40), χωρίς όμως σταθερότητα στη βασική ενδεκάδα και στην απόδοσή του. Μπορούσε να είναι χάρμα οφθαλμών ή να κάνει μονίμως εξόφθαλμα λάθη από αγώνα σε αγώνα, ακόμα και κοντινούς μεταξύ τους. Το overall του κρίνεται πάντως θετικό, σε γενικές γραμμές βοήθησε αρκετά στη δημιουργία και στο μυαλό από τον άξονα. Έβγαζε μια ηγετική προσωπικότητα, ένα στοιχείο που έλειπε από τον ΠΑΟΚ.
Γ. Κούρτιτς
Παίκτης του ΠΑΟΚ μέχρι την 10η αγωνιστική του πρωταθλήματος, ξένο σώμα σε όλη την υπόλοιπη σεζόν. “Πλήρωσε” τις κακές σχέσεις με τους συμπαίκτες του, την αλλαγή αγωνιστικής φιλοσοφίας από τον Λουτσέσκου και φυσικά το πρόβλημα στο πόδι του που τον άφησε στα μεγάλο διάστημα στα πιτς. Έλειψαν τα γκολ που είχε δώσει πέρσι, η ηγετική φυσιογνωμία εντός γραμμών, σίγουρα θα λείψουν και τα 1,2 εκατομμύρια ευρώ που πήρε άκοπα φέτος.
Αντρέ Ρικάρντο
Έστειλε αισιόδοξα μηνύματα στην προετοιμασία αλλά χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα από τον Λουτσέσκου (4 ματς-81 λεπτά συνολικά) κατά την διάρκεια της χρονιάς. Ποιοτικός και διεμβολιστής με την μπάλα στα πόδια, κάπως τσαπατσούλης, πολύ αδύναμος στο physical game.
Φιλίπε Σοάρες
Δεν έχει καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη ούτε του προπονητή του ούτε του κόσμου. Μάλλον δικαίως καθώς συνήθως χαρακτηρίζεται από την επιπολαιότητα στις επιλογές του, κυρίως με την μπάλα στα πόδια αλλά και χωρίς αυτήν. Έτσι, “μουντζουρώνει” την ενέργεια, τις εντάσεις και την ταχύτητα που βγάζει εντός γηπέδου, στοιχεία που λείπουν από το “ασπρόμαυρο” έμψυχο δυναμικό.
Γιάννης Κωνσταντέλιας
Κάπου μεταξύ αναζήτησης 10ριου εντός ρόστερ και διαφοροποίησης αγωνιστικών πλάνων μετά το ΑΕΚ-ΠΑΟΚ της 10ης αγωνιστικής, ο νεαρός μέσος βρήκε την τρύπα και… τρούπωσε. Έφτασε να γίνει αναντικατάστατος και ο πιο αναγκαίος παίκτης του Δικεφάλου στο δημιουργικό κομμάτι. Χάρισε στιγμές σπάνιας ποδοσφαιρικής ποιότητας και ομορφιάς. Απόλυτα λογική η πτώση του από ένα σημείο και μετά, όταν ξαφνικά όλοι τα περίμεναν όλα από έναν 19χρονο. Η μετάβαση από παίκτη-αστέρι σε παίκτη-ορχήστρα δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη. Όπως επίσης και η βελτίωση που επιβάλλεται να καταγράψει όταν πατάει εντός περιοχής και όταν τελειώνει τις φάσεις.
Ομάρ Ελ Καντουρί
Ο καλός και υγιής Ελ Καντουρί, με την ποιότητα και τα στοιχεία που διαθέτει, θα αποτελούσε παίκτη-βαρόμετρο για τον ΠΑΟΚ και οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Για άλλη μια σεζόν όμως περιορίστηκε σε guest εμφανίσεις, εκνεύρισε τους γύρω και τον εαυτό του με τους συνεχείς πάσης φύσεως τραυματισμούς και ενοχλήσεις που τον έθεταν εκτός γηπέδου. Άλλο ένα 7ψηφιο νούμερο που πήγε στράφι τη φετινή χρονιά.
Ντιέγκο Μπίσεσβαρ
Δυστυχώς επιβεβαίωσε ότι η ποδοσφαιρική του καριέρα είχε ολοκληρωθεί πριν το αντιληφθούν οι άλλοι, ίσως και ο ίδιος. Τα πόδια δεν υπάκουγαν στις εντολές που έδινε το κεφάλι, το σώμα δεν ανταποκρινόταν, η ποιότητά του χάθηκε στα σοκάκια του ποδοσφαιρικού γήρατος. Κι όμως, αυτός ο Μπίσεσβαρ είχε φέτος 33 συμμετοχές (!), έστω και με μόλις 900 λεπτά συνολικά.
Νίκολας Κουαλιάτα
Πρόλαβε να παίξει 22 λεπτά στο πρωτάθλημα και στα δυο ματς με την Λέφσκι, πριν επιβεβαιωθεί ότι δεν μπορεί να αποτελέσει μέλος της πρώτης ομάδας του ΠΑΟΚ. Χαμένες ελπίδες, χαμένα λεφτά, χαμένα όνειρα που μετακόμισαν στην Βραζιλιάνικη Κουιάμπα, για έναν παίκτη που δεν εγκλιματίστηκε ποτέ στην Τούμπα.
Κάλεντ Νάρεϊ
Ήρθε, προσαρμόστηκε άμεσα, μπήκε φουριόζος. Απέδειξε από την αρχή ότι αποτελεί μια πολύτιμη επιλογή για τα άκρα της επίθεσης. Λίγο αφελής αλλά πολύ δραστήριος και επικίνδυνος για την αντίπαλη άμυνα. Δεν είναι τυχαίες οι 11 ασίστ και τα 8 γκολ που είχε μέχρι να σταθεί (κι αυτός!) άτυχος με πρόβλημα υγείας. Μια σοβαρότατη απώλεια στην πιο κρίσιμη φάση της σεζόν.
Αντρίγια Ζίβκοβιτς
Σταθερά ασταθής κατά τη διάρκεια (και αυτής) της χρονιάς, διένυσε κάποια στιγμή μια ικανοποιητική περίοδο αλλά δεν έφτανε για χρίσει θετικά τη συνολική του προσφορά. Περισσότερο χρήσιμος στις βοήθειες που έδινε στα μετόπισθεν, παρά στο παραγωγικό κομμάτι. Πέτυχε 1-2 εντυπωσιακά γκολ για χάιλαιτς, είχε κάποιες ασίστ, όμως απέδειξε ξανά πως δεν είναι ο ποδοσφαιριστής που μπορεί να πάρει στις πλάτες του την ομάδα.
Τόμας Μουργκ
Ξέμεινε στο ρόστερ και πάτησε γήπεδο σε 5 αγώνες και συνολικά 50 λεπτά. Δηλαδή περίπου όσα δικαιούταν…
Τάισον
Απέδειξε ότι η ηλικία στο ποδόσφαιρο είναι κάτι σχετικό. Από τους ταχύτερους παίκτες του ΠΑΟΚ με την μπάλα στα πόδια, έβγαλε κομμάτια από την ποιότητά του μέσα στο γήπεδο, δέθηκε γρήγορα συναισθηματικά με την ομάδα. Από τα πεταμένα λεφτά για τους 35αρηδες μέχρι το value for money, ένας Τάισον δρόμος.
Νέλσον Ολιβέιρα
Παραγωγικός και χρήσιμος μέχρι τις αρχές Ιανουαρίου, έδειξε τον τρόπο που θέλει ο Λουτσέσκου να κινείται και να ενεργεί ο φορ. Έκτοτε αγνοείται, έχασε την επαφή με τα δίχτυα, τον πήρε ίσως και από κάτω, και ολοκλήρωσε τη σεζόν με τον χειρότερο τρόπο. Πήρε διαζύγιο με το γκολ για πολλούς μήνες, πριν έρθει και το διαζύγιο με τον ΠΑΟΚ.
Στέφανος Τζίμας
Πρόλαβε να ξεδιπλώσει κάποια από τα εκπληκτικά ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά που διαθέτει, πέτυχε το πρώτο του γκολ σε επαγγελματικό επίπεδο. Τα καλύτερα έρχονται για τον 17χρονο.
Μπράντον Τόμας
Ήρθε για συμπληρωματικός επιθετικός και πέτυχε περισσότερα από τον βασικό. Ανακατωσούρας στην αντίπαλη περιοχή, παίρνει καίριες θέσεις, χωρίς να έχει την ανάλογη ποιότητα στα τελειώματα. Ποδοσφαιριστή εμπιστοσύνης δεν τον λες, αλλά τίμησε το ψωμί του και με το παραπάνω.
Βασίλης Γκορντεζιάνι
Σε κάποια μικρή στροφή της σεζόν, ο ΠΑΟΚ βρέθηκε χωρίς επιθετικούς και ο Γκορτεζιάνι έπαιξε σε δυο ματς πρωταθλήματος χωρίς προφανώς να αφήσει στίγμα. Άλλη μια περίπτωση που η αξιολόγησή της είναι επιβεβλημένη για το παρόν και το μέλλον.
Γιώργος Κούτσιας
Επιστρατεύτηκε άρον άρον κι έπαιξε στις δυο ευρωπαϊκές αναμετρήσεις με την Λέφσκι, πριν πάρει τον ημιμόνιμο δρόμο για τον Βόλο και τον οριστικό για το Σικάγο. Ποτέ δεν κόλλησε στα “θέλω” του Λουτσέσκου, ο ΠΑΟΚ έκρινε ότι δε γίνεται “και Κούτσιας και Τζίμας”, και επίσπευσε το προδιαγεγραμμένο φινάλε με την καλή πρόταση που ήρθε από την Αμερική.
Ράζβαν Λουτσέσκου
Δεν είχε τα υλικά που χρειαζόταν για να φτιάξει λουκούλλειο γεύμα τη φετινή σεζόν. Έτσι, αρκέστηκε στο να κάνει την προετοιμασία για την επόμενη, να ζεστάνει τον φούρνο, να βγάλει τις σαλάτες και τα ορεκτικά.
Είχε να διαχειριστεί το κάζο του πρόωρου ευρωπαϊκού αποκλεισμού, τόσο για τον ίδιο όσο και για τους παίκτες του. Από το ντέρμπι της 10ης αγωνιστικής με την ΑΕΚ άλλαξε γραμμή πλεύσης, κυρίως στα συστατικά που χρησιμοποιούσε για να εξυπηρετήσει το αγωνιστικό πλάνο. Ένα πλάνο από το οποίο ποτέ δεν παρέκκλινε και που θα είναι οδηγός για τη συνέχεια. Πήρε όσα μπορούσε από το υπάρχον δυναμικό του αλλά ήταν αδύνατον να μακιγιάρει το πρόβλημα στο τελευταίο 1/3 του γηπέδου.
Έκανε ένα μεγάλο σερί αήττητος και επανάφερε τις υψηλές προσδοκίες αλλά η απότομη προσγείωση επηρέασε τον ίδιο και κατ’ επέκταση την ομάδα. Στο φινάλε έλλειψε το τσαγανό και η πνευματική συγκέντρωση που χαρακτηρίζει τις ομάδες του Λουτσέσκου, και σε συνδυασμό με τις καταγεγραμμένες αγωνιστικές αδυναμίες, ήρθε η κατάρρευση.
Ομάδα Λουτσέσκου που να έχει μπροστά της δυο τελικούς (με Ολυμπιακό στα Play off και ΑΕΚ στο κύπελλο) και να μην κερδίζει κανέναν, χωρίς να πετύχει ούτε καν γκολ, προφανώς δεν είναι ομάδα Λουτσέσκου.
