H δεύτερη σεζόν για τον ΠΑΟΚ Β ολοκληρώθηκε με επιτυχία, με τους «ασπρόμαυρους» να αποδίδουν καλό ποδόσφαιρο ανά διαστήματα, να «βγάζουν» νέους πρωταγωνιστές, όπως είναι και ο ρόλος της δεύτερης ομάδας, και να κατακτούν τελικά την τέταρτη θέση του βαθμολογικού πίνακα, σε μια ομολογουμένως, καλή χρονιά.
Ένας από αυτούς που ξεχώρισαν, στην πρώτη του μάλιστα χρονιά στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ήταν ο Αργύρης Δαρέλας. Ο 19χρονος μεσοεπιθετικός, που διανύει την τέταρτη του χρονιά στην «ασπρόμαυρη» οικογένεια, κατάφερε στην παρθενική του χρονιά στον ΠΑΟΚ Β να πετύχει έξι γκολ και τρεις ασίστ, σε 22 συμμετοχές.
Ο ταλαντούχος μεσοεπιθετικός, που εντάχθηκε στον Δικέφαλο το 2019, ερχόμενος από την Αλεξανδρούπολη, δίνει μεγάλη συνέντευξη αποκλειστικά στο INPAOK, αναλύοντας τις σκέψεις του για τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, τη συνολική εμπειρία που έχει αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια στον σύλλογο, αλλά και φυσικά τα μεγάλα όνειρα του, και τον στόχο της πρώτης ομάδας.
Διαβάστε τα όσα είπε:
Πως ήταν η εμπειρία της παρθενικής σου χρονιάς στον ΠΑΟΚ Β και στη Super League 2:
«Σίγουρα είναι μια μεγάλη εμπειρία η πρώτη χρονιά σε ένα επαγγελματικό πρωτάθλημα, όπως αυτό της Super League 2. Το πρωτάθλημα της Κ19, στο οποίο αγωνίστηκα την περασμένη αγωνιστική σεζόν, που είναι κατώτερο σε θέμα ρυθμού, δύναμης αλλά και επιπέδου. Συνέλεξα πολλές καλές εμπειρίες, έμαθα πως είναι να παίζεις απέναντι σε άντρες, απέναντι σε παίκτες που είχαν εμπειρία και από τη Super League. Συνοπτικά, είμαι πολύ ικανοποιημένος από τα όσα βίωσα αυτή τη χρονιά».
Τι σου άφησε η τελική κατάταξη της ομάδας, που κατάφερε να βρεθεί στην τέταρτη θέση του ομίλου της; Θεωρείς ότι μπορούσατε να φτάσετε ψηλότερα;
«Γενικότερα ήταν μια πολύ καλή χρονιά για εμάς, αν σκεφτείς ότι είμαστε δεύτερη ομάδα, που αποτελείται κυρίως από νεαρούς ποδοσφαιριστές. Ακόμα δουλεύουμε, αποκτάμε εμπειρίες και θεωρώ ότι η τέταρτη θέση στην οποία τερματίσαμε ήταν αρκετά καλή. Θα μπορούσαμε να είχαμε τερματίσει ίσως και λίγο ψηλότερα, αλλά σε γενικές γραμμές είμαι ευχαριστημένος».
Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο, αυτή την πρώτη σου χρονιά στον ΠΑΟΚ Β και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο;
«Σίγουρα, τα γήπεδα είναι ένα ένα κομμάτι. Δεν ήταν όλα για το επίπεδο της κατηγορίας. Ωστόσο, αυτό που με δυσκόλεψε περισσότερο είναι το πως θα αντιμετωπίσω μεγαλύτερους και πιο έμπειρους αντιπάλους. Πως θα βάλω το σώμα μου σε μια μονομαχία, πως θα προστατέψω τη μπάλα».
Πως ήταν το κλίμα της ομάδας;
«Το κλίμα φέτος ήταν πραγματικά εξαιρετικό, ήμασταν μια οικογένεια. Σε αυτό συνέβαλαν αρκετά οι «μεγάλοι» του ρόστερ, ο Χατζηστραβός, ο Μελετίδης, ο Παναγιώτου, ο Γρόσδης. Όλοι όσοι ήταν και την προηγούμενη χρονιά στην ομάδα. Πρόκειται για τρομερά παιδιά, που μας πήραν από το χέρι, μας βάλαν στο κλίμα και μας βοήθησαν αρκετά στο γήπεδο.Επίσης απίστευτα παιδιά και ο Γιάννης Μιχαηλίδης, ο Μάριος Τσαούσης και Χάρης Τσιγγάρας, που έκανε κάποιες προπονήσεις μαζί μας στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν. Είναι πραγματικά μεγάλη εμπειρία να προπονείσαι με αυτούς τους ποδοσφαιριστές που έχουν παίξει μέσα στην Τούμπα, έχουν παίξει μεγάλα ματς με την πρώτη ομάδα. Νιώθεις ότι δεν είσαι τόσο μακριά από την πρώτη ομάδα».
Ήσουν ένα από τα παιδιά που διακρίθηκαν τη φετινή σεζόν, πετυχαίνοντας έξι γκολ και τρεις ασίστ σε 23 συμμετοχές. Πως κρίνεις την φετινή σου παρουσία;
«Είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος από αυτά που πέτυχα. Όταν ξεκίνησε η χρονιά δεν μπορούσα να φανταστώ τη συνέχεια, ότι θα φτάσω να έχω αυτούς τους αριθμούς στο τέλος. Δεν το σκεφτόμουν, απλά έπαιζα και προσπαθούσα. Ο προπονητής μου έδωσε την ευκαιρία, την άρπαξα, και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό».
Ήταν κάτι ξεχωριστό για εσένα να αναλαμβάνεις την εκτέλεση των στημένων φάσεων;
«Είναι μεγάλη μου χαρά που μου εμπιστεύθηκαν να εκτελώ τα πέναλτι και τα φάουλ. Μόνο και μόνο που με εμπιστεύτηκαν σε αυτό ο προπονητής και το τεχνικό τιμ, για εμένα είναι κάτι».
Πως ένιωσες όταν είδες τη μπάλα να πηγαίνει στα δίχτυα στο ματς με τον Ηρακλή Λάρισας, όταν και πέτυχες το πρώτο σου γκολ;
«Ήταν τρομερό συναίσθημα. Δεν το σκεφτόμουν μετά, στο σπίτι, αλλά τη στιγμή που έβαλα το γκολ ήμουν πραγματικά χαρούμενος. Δεν μπορώ να το εξηγήσω κάπως αλλιώς».
Βλέπουμε παιδιά από τον ΠΑΟΚ Β να βρίσκονται σε προπονήσεις και αποστολές της πρώτης ομάδας, τον Κουλιεράκη που πέρσι ήταν στη θέση σας να αποτελεί βασικό κομμάτι της. Αυτό σας δίνει ένα έξτρα κίνητρο;
«Αυτό εννοείται. Θέλω να κυνηγήσω το όνειρο μου και να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται. Όταν βλέπεις την πρώτη ομάδα να παίρνει παιδιά από εμάς στις προπονήσεις, στις αποστολές, μας δίνει το έναυσμα να προσπαθήσουμε ακόμα παραπάνω, ένα έξτρα κίνητρο για να παλέψουμε για μα θέση στην πρώτη ομάδα».
Που βάζεις τον πήχη για την επόμενη αγωνιστική σεζόν;
«Του χρόνου δεν θέλω να κάνω τα ίδια, θέλω να πετύχω ακόμα περισσότερα πράγματα. Θα έχω ήδη μια χρονιά στην… πλάτη μου στη Super League 2 ως εμπειρία. Δεν υπάρχει κάποιος πήχης και κάποιο ταβάνι, θέλω να πετύχω όσα περισσότερα μπορώ».
Για τα δικά του όνειρα;
«Όλοι κάνουμε όνειρα και φανταζόμαστε. Προσωπικά θέλω να το πάω βήμα- βήμα και σταθερά. Στόχος μου είναι να φτάσω στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο».
Σε έχουμε δει να αγωνίζεσαι ως μεσοεπιθετικός, στις πλευρές αλλά να έχεις τον ρόλο του «ψευτοεννιαριού». Ποια η αγαπημένη σου θέση;
«Όπου με χρειαστεί η ομάδα και ο προπονητής θα παίξω, αλλά η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει περισσότερο να αγωνίζομαι στη θέση «10», να έχω περισσότερο ελεύθερο χώρο».
Πως ήταν η συνεργασία σου με την Ζήση Χατζηστραβό; Πήρες κάτι από αυτόν, με δεδομένο ότι αγωνίζεστε στις ίδιες θέσεις;
«Φυσικά. Συγκεκριμένα από τον Ζήση έμαθα πάρα πολλά φέτος. Εκτός του είναι ένας απίστευτος ποδοσφαιριστής, πρόκειται και για έναν φανταστικό χαρακτήρα. Έχοντας τον ρόλο του αρχηγού δεν βοήθησε μόνο εμένα, αλλά και όλα τα παιδιά που ανέβηκαν από την Κ19 στη Β’ ομάδα, προκειμένου να πάρουν μια ιδέα από το ποδόσφαιρο της Β’ Εθνικής, και το τι χρειάζεται να κάνουμε για να πετύχουμε».
Είσαι ήδη στην οικογένεια του ΠΑΟΚ τέσσερα χρόνια. Πόσο εύκολη ήταν η απόφαση να αφήσεις, σε μικρή ηλικία, την Αλεξανδρούπολη για τη Θεσσαλονίκη;
«Eξαρτάται από το κάθε παιδί το πως θα αντιδράσει. Ήταν το όνειρο μου, μια μεγάλη ομάδα μου έδωσε την ευκαιρία, με ενέταξε στις ακαδημίες της και είμαι εδώ πέρα για να αποδείξω το τι μπορώ να κάνω. Ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής, ο ΠΑΟΚ με έφερε στη Θεσσαλονίκη. Δεν υπάρχει χρόνος για να σκεφτείς ότι θα είμαι μακριά από το σπίτι. Απλά πας και παλεύεις για το καλύτερο».
Είναι γνωστό ότι οι ακαδημίες του ΠΑΟΚ δουλεύουν σε υψηλά στάνταρ. Ποια η δική σου εμπειρία για τη δουλεία που λαμβάνει χώρα σε αυτές;
«Η δουλειά που γίνεται είναι πραγματικά τρομερή. Δουλεύουν μαζί σου σε όλους τους τομείς, μέσα και έξω από το γήπεδο. Πέραν της τακτικής και της τεχνικής, σε πρώτο πλάνο μπαίνει και ο τομέας της νοοτροπίας. Να γίνεις πιο «σκληρός», να πιστεύεις στον εαυτό σου και στα εύκολα, και στα δύσκολα».
Τι σημαίνει για τον Αργύρη ο ΠΑΟΚ;
«Αρχικά είναι μια ομάδα η οποία με πίστεψε και μου έδωσε την ευκαιρία να πραγματοποιήσω το όνειρο μου. Με πήρε από το χωριό μου που έπαιζα ποδόσφαιρο και μου έδωσε τη δυνατότητα να δουλέψω επαγγελματικά, με τρομερούς προπονητές, εγκαταστάσεις, συνθήκες. Συνέβαλε τα μέγιστα στη μέχρι τώρα εξέλιξη μου και… συνεχίζουμε. Έχω ζήσει όμορφες στιγμές, όπως οι κατακτήσεις πρωταθλημάτων με την Κ17 και την Κ19, αλλά νομίζω ότι η καλύτερη μου εμπειρία μέχρι στιγμής ήταν η πρώτη μου χρονιά στον ΠΑΟΚ Β».
Πως ξεκίνησε η ενασχόληση σου με το ποδόσφαιρο;
«Ξεκίνησα στα τέσσερα μου χρόνια. Από μικρό οι γονείς μου μου έφερναν διάφορα παιχνίδια κι εγώ πάντα κατέληγα με μια μπάλα στα πόδια. Έτσι πήραν απόφαση να με γράψουν σε μια ακαδημία. Κάθε χρόνο το αγαπούσα όλο και περισσότερο και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Όταν εμφανίστηκε ο ΠΑΟΚ, και με πίστεψε, ένιωσα ότι έφτασα κοντά στο όνειρο του να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής».
Είχες κάποιο πρότυπο ξεκινώντας;
«Εννοείται. Ο Ροναλντίνιο και ο Μέσι είναι πρότυπα για όλα τα παιδιά που θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο, ειδικότερα στη θέση που αγωνίζομαι».
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητα σου, εντός κι εκτός γηπέδου;
«Ξυπνάω, παίρνω το πρωινό μου και στη συνέχεια υπάρχει το γυμναστήριο και η προπόνηση. Στη συνέχεια θα κάτσω και θα δουλέψω έξτρα στις στημένες φάσεις και στο τέλος ακολουθεί η αποθεραπεία. Στον ελεύθερο μου χρόνο μου αρέσει πάρα πολύ να βγαίνω για να ένα καφέ, να περάσουμε χρόνο με την παρέα μου, να πηγαίνω για ψώνια».
