Στις 29 Ιουνίου του 1983 γράφτηκε μία από τις μεγαλύτερες σφαγές όλων των εποχών στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος εκείνη την χρονιά, στον τελευταίο τελικό του τεράστιου Γιώργου Κούδα, ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε την ΑΕΚ, από την οποία και ηττήθηκε με 2-0, σε ένα παιχνίδι το οποίο αποτελεί μνημείο σφαγής, ενώ ο Δικέφαλος σπατάλησε και πάρα πολλές χαμένες ευκαιρίες.
Οι «ασπρόμαυροι» ξεκίνησαν δυνατά στον τελικό, χάνοντας δύο σημαντικές ευκαιρίες με Κούδα, Τρίμχολντ και Κωστίκο πριν το 15ο λεπτό. Η ΑΕΚ κατάφερε να προηγηθεί στο 27΄με τον Μαύρο, κόντρα στη ροή του παιχνιδιού.
Παρά το γκολ της «ένωσης», ο ΠΑΟΚ συνέχιζε να πιέζει και έφτασε στην ισοφάριση στο 41ο λεπτό με τον Γιώργο Κωστίκο, αλλά ο διαιτητής Βασάρας αποφάσισε να το ακυρώσει και ενώ το τέρμα ήταν καθόλα νόμιμο.
Και δεν ήταν η μόνη φορά, μιας και οι διαιτητές εκμεταλλεύονταν την κάθε ευκαιρία για να ανακόψουν επίθεση του Δικεφάλου.
Το δεύτερο ημίχρονο κύλησε στους ίδιους ρυθμούς. Ο ΠΑΟΚ να πιέζει ασφυκτικά για να ισοφαρίσει και να μην τα καταφέρνει. Σαν να μην έφτανε αυτό, η ΑΕΚ σκόραρε και δεύτερο γκολ στο 80′ με τον Βλάχο, ο οποίος διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα.
Ο δρόμος προς τον τελικό:
Αναγέννηση Καρδίτσας (7-0), Αλμωπό Αριδαίας (0-3), Βύζαντα (1-3), Εθνικό Αλεξανδρούπολης (0-2, 0-4), Παναργειακό (0-1 και 0-2 α.α.), Ρόδο (2-0, 1-0).
Η σύνθεση του ΠΑΟΚ:
Φούρτουλα, Σκαρτάδος, Αλαβάντας, Ψαρράς, Σίγγας, Δαμανάκης (74′ Τρανταφυλλίδης), Κούδας, Γκουερίνο, Τρίμχολντ, Κωστίκος, Δημόπουλος.
