Μετά από ένα «διάλειμμα» ενός έτους, επιστρέφει σπίτι. Ο λόγος για την Σταματία Κυπαρίσση, που μετά την εμπειρία του εξωτερικού, φορά και πάλι τη φανέλα με τον Δικέφαλο. Η διεθνής κεντρικός μιλά στη FORZA για την επιστροφή της, τους στόχους της αλλά και την κατάσταση της, μετά τον σοβαρό περσινό τραυματισμό.
Ποια τα πρώτα συναισθήματα σου για την επιστροφή στον ΠΑΟΚ;
«Είναι πολύ μεγάλη μου χαρά και τιμή που γυρνάω στον ΠΑΟΚ. Είναι ένας πολύ μεγάλος σύλλογος κι όλα αυτά τα χρόνια το έχει αποδείξει με τη δουλειά που γίνεται, αλλά και την επένδυση που έχει κάνει ο κ. Αμοιρίδης στο τμήμα. Το ενδιαφέρον που δείχνει για εμένα η ομάδα είναι τιμητικό. Αυτή θα είναι η έβδομη χρονιά μου στον ΠΑΟΚ, βρίσκομαι στην ομάδα από τα 15 μου χρόνια. Το περιβάλλον για εμένα είναι οικείο, οι άνθρωποι της διοίκησης με στήριξαν, ακόμα κι όταν έφυγα στο εξωτερικό. Οπότε δεν ήταν δύσκολη η απόφαση».
Πώς διαχειρίστηκες το κομμάτι του σοβαρού σου τραυματισμού στο γόνατο;
«Δυσκολεύτηκα αρκετά με τον τραυματισμό μου, και σε σωματικό και σε ψυχολογικό επίπεδο. Έχω κλείσει 6μιση μήνες μετά το χειρουργείο και είμαι σε πολύ καλή φάση. Αρχίζω να βρίσκω τον εαυτό μου, ωστόσο έχω πολύ δρόμο για να ξαναφτάσω στο επίπεδο μου. Δουλεύω καθημερινά και πιστεύω ότι θα είμαι έτοιμη για τη νέα σεζόν».
Ήσουν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 2021. Επιστρέφοντας, ο στόχος σου είναι να πετύχετε κάτι ανάλογο;
«Εκείνη τη χρονιά είχαμε πετύχει κάτι πολύ μεγάλο για την ιστορία του ΠΑΟΚ. Είναι κάτι που θέλεις να ζεις σαν αθλητής, κάθε χρόνο για αυτό προσπαθείς και παλεύεις στις προπονήσεις και τους αγώνες. Θέλουμε το καλύτερο για την ομάδα. Προσωπικά θέλω να επιστρέψω, και στη συνέχεια η φιλοδοξία μου είναι να κερδίσω έναν τίτλο».
Ποια η εμπειρία σου από την πρώτη «απόπειρα» στο εξωτερικό;
«Όταν βγαίνεις στο εξωτερικό νιώθεις τη… μοναξιά. Όλη αυτή η διαδικασία σε ωριμάζει, ήταν μια ξεχωριστή ευκαιρία για εμένα, βγήκα από τη ζώνη ασφάλειας μου. Το έζησα για μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι που τραυματίστηκα, μετά το πρώτο δίμηνο. Πρόλαβα να ζήσω κάποια πράγματα, ίσως το ξαναέκανα στο μέλλον. Το επίπεδο της προπόνησης, αλλά και του πρωταθλήματος δεν είχε μεγάλες διαφορές με τα όσα συναντάς στην Ελλάδα».
Δυσκολεύτηκες στην προσαρμογή σου στη χώρα;
«Μπορεί να μην έζησα πολύ στην Ουγγαρία λόγω του τραυματισμού, αλλά και μια εβδομάδα να μείνεις, αλλάζει εντελώς η καθημερινότητα σου. Είσαι συνέχεια με το GPS, δεν ξέρεις που πρέπει να πας. Αλλά σε γενικές γραμμές μου άρεσε. Μου αρέσει το καινούργιο, θέλω να ρισκάρω και για αυτό έκανα αυτή την επιλογή. Ήθελα να ζήσω αυτό το διαφορετικό».
Τι σου έλειψε περισσότερο από την Ελλάδα;
«Σίγουρα μου έλειψαν και οι δικοί μου άνθρωποι, δεν είχα προλάβει να τους χαρώ πριν φύγω, αφού πριν την μεταγραφή είχαμε υποχρεώσεις με την Εθνική Ελλάδας. Οπότε έκανα να τους δω αρκετούς μήνες. Επίσης, μου έλειψε η θάλασσα. Δεν μπορώ μακριά της».
Πώς είναι η καθημερινότητα σου, έξω από το γήπεδο;
«Η αλήθεια είναι ότι μετά τον τραυματισμό μου, άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο με τη σχολή μου. Σπουδάζω στα ΤΕΦΑΑ και αυτό το διάστημα μου έδωσε την ευκαιρία να ρίξω το βάρος και σε αυτό το κομμάτι. Τώρα θα προσπαθήσω να τα συνδυάσω, δεν θέλω να αφήσω εντελώς τη σχολή μου. Όσο για τον ελεύθερο μου χρόνο, από μικρή παίζω κιθάρα, οπότε αφιερώνω ένα κομμάτι του με την πρώτη ευκαιρία».
