O Andrew Harrison δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Ή μήπως χρειάζεται; Ο Αμερικανός γκαρντ έρχεται στον ΠΑΟΚ mateco για να δώσει ποιότητα στην περιφέρεια, φέρνει μαζί του μία αύρα από ΝΒΑ, έχοντας αγωνιστεί 151 παιχνίδια στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου και με αρκετό ψάξιμο, αλλά και την δική του βοήθεια, παρουσιάζουμε ορισμένα πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για τον Άντριου Χάρισον, μέσα από το αφιέρωμα του paokbc.
Aναλυτικά:
Ακολουθεί ο «δεκάλογος» του “Drew” και μεταξύ άλλων θα διαβάσετε για την δική του ιστορία, τους Harrison twins, το Kentucky, τον Allen Iverson, τον Jason Kidd, τον Stephon Marbury, τον πρώην συμπαίκτη του Νίκο Ρογκαβόπουλο και φυσικά για τον ΠΑΟΚ και την επίθεση αγάπης που έχει ήδη δεχθεί από τους φιλάθλους της ομάδας. Είδε και μερικά παιχνίδια στο youtube και είναι ήδη ανυπόμονος και αγχωμένος…
1.Ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το μπάσκετ όταν ήταν 6 ετών και όπως εξιστορεί ο ίδιος… «Άρχισα να παίζω μπάσκετ σε ηλικία περίπου 6 ετών. Πήγαινα να παρακολουθήσω τον μπαμπά μου να παίζει σε τοπικά πάρκα και γυμναστήρια τα Σαββατοκύριακα». Κάπως έτσι κόλλησε με το μπάσκετ, τόσο ο Andrew, όσο και ο δίδυμος αδερφός του Aaron.
2.Τα δύο αδέρφια δεν κόλλησαν απλά με το μπάσκετ, αλλά πολύ γρήγορα έδειξαν ότι έχουν μέλλον στο άθλημα. Έπαιξαν μαζί στο Travis High School και το 2013 θεωρήθηκε ότι ήταν μεταξύ των 5 κορυφαίων παικτών σε όλη τη χώρα, μαζί με τον αδερφό του Aaron και τους Andrew Wiggins, Jabari Parker και Julius Ranlde. Μοιάζουν τόσο πολύ, που ήταν δύσκολο να τους ξεχωρίσουν και ο προπονητής τους στο γυμνάσιο Travis, Craig Brownson για να τα… καταφέρει, χρησιμοποιούσε πρωτίστως τον διαφορετικό αριθμό στις φανέλες τους και μετά ορισμένες εκφράσεις τους, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι ο Aaron ήταν συνήθως πιο χαμογελαστός από τον Andrew.
3.Όπως ήταν λογικό, δέχτηκαν προτάσεις από τα καλύτερα αμερικάνικα πανεπιστήμια. Στην τελική ευθεία υπήρχε το Maryland, αλλά και τα SMU, Baylor, Kansas και Arizona. Ωστόσο, επέλεξαν και οι δύο το σπουδαίο πρόγραμμα του Kentucky του φημισμένου προπονητή John Calipari. O Aaron πήρε το νούμερο “3”, ο Andrew επέλεξε το “5”και για δύο σεζόν έκαναν σπουδαία πράγματα με τους Wildcats, φτάνοντας πολύ κοντά στον τίτλο. Το 2014 έφτασαν ως τον τελικό, αλλά τους στέρησε τον τίτλο το Connecticut, ενώ την επόμενη σεζόν (2014-15) ήταν το Wisconsin που τους κέρδισε στον ημιτελικό και τους έκοψε κάθε ελπίδα για το πρωτάθλημα. Ρωτήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα για την εμπειρία του NCAA Final Four κι αν ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας του, αλλά ήταν ξεκάθαρος: «Είναι μία σπουδαία μπασκετική παράδοση για τις ΗΠΑ, έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά δεν είναι η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου, πολύ περισσότερο καθώς η ομάδα μου δεν κέρδισε».
Μετά από δύο γεμάτες σεζόν, 79 παιχνίδια με τους Kentucky Wildcats και 10,1 πόντους ανά αγώνα, ο Andrew Harrison άφησε το κολλέγιο και επιλέχθηκε στο νούμερο 44 του ντραφτ από τους Phoenix Sans. Η σεζόν 2014-15 ήταν και η τελευταία που έπαιξε μαζί με τον αδερφό του Aaron. Ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους και δεν υπήρξαν ποτέ ξανά συμπαίκτες!
4.Τα δικαιώματά του Andrew πήγαν άμεσα στους Memphis Grizzlies, στους οποίους όμως έπαιξε με καθυστέρηση ενός έτους, καθώς τη σεζόν 2015-16, αγωνίστηκε στη GLeague με τη θυγατρική τους ομάδα, Iowa Energy. Στις 16/2/2016 πέτυχε ατομικό ρεκόρ καριέρας, με 36 πόντους απέναντι στους Canton Charge. Ακολούθησε μία εντυπωσιακή διετία (2016-18) με τους Grizzlies και σε 134 παιχνίδια πέτυχε 997 πόντους (7,4 ανά αγώνα). Πρόσθεσε και 17 παιχνίδια τη σεζόν 2018-19, έφτασε τα 151 στο ΝΒΑ και αναζήτησε αλλού την τύχη του!
5.Τέλη Φεβρουαρίου του 2019, συμφώνησε με την Khimki, όπου τον επέλεξε ο Rimas Kurtinaitis και γνώρισε για πρώτη φορά το Ευρωπαϊκό μπάσκετ, αλλά και την Ευρωλίγκα. Έπαιξε μόλις 8 παιχνίδια, για να επιστρέφει ξανά πέρσι, αυτή την φορά στην Τουρκία, όπου είχε σαφώς καλύτερη παρουσία, σε διαφορετικό όμως επίπεδο.
6.Το μοναδικό παρατσούκλι που έχει είναι το “drew”, το οποίο είναι και η κατάληξη του ονόματός του, αλλά και αυτό που χρησιμοποιεί σαν πρώτο συνθετικό στους λογαριασμούς που διατηρεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου και ενεργός είναι, αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες ακόλουθους έχει.
7.Θεωρεί το “5” ότι είναι ο τυχερός του αριθμός και με αυτόν τον αριθμό θα αγωνιστεί στον ΠΑΟΚ mateco, όπως άλλωστε έχει κάνει σε όλη σχεδόν τη διάρκεια στης καριέρας του. Ωστόσο, από μικρός λάτρευε τον Allen Iverson. Ήταν ο αγαπημένος του παίκτης, αλλά όταν ήρθε η ώρα να επιλέξει για πρώτη φορά τη φανέλα με την οποία θα αγωνιζόταν, το “3” ήταν ήδη κατειλημμένο. «Τότε πήρα την απόφαση να ακολουθήσω τον δεύτερο πιο αγαπημένο μου παίκτη, τον Jason Kidd και επέλεξα το 5», εξηγεί. Andrew Harrison με το “5” λοιπόν για την επόμενη αγωνιστική περίοδο!
8.Τη σεζόν 2020-21 αγωνίστηκε στην Κίνα. Έπαιξε 30 παιχνίδια στους Beijing Royal Fighters, όπου είχε προπονητή τον πρώην ΝΒΑερ Stephon Marbury.
9.Η πρώτη φορά που… απέκτησε σχέση με την Ελλάδα, ήταν όταν τη σεζόν 2020-21 ο αδερφός του Aaron αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» εκείνο το διάστημα δεν αγωνίζονταν στην Basket League, αλλά μόνο στην Euroleague, οπότε ο Aaron Harrison δεν έπαιξε στο PAOK Sports Arena ή απέναντι στον ΠΑΟΚ. Η δεύτερή του επαφή με την Ελλάδα ήρθε στη διάρκεια της περσινής σεζόν, όταν στο τουρκικό πρωτάθλημα και στην Merkezefendi Belediyesi Denizli Basket, είχε συμπαίκτη τον Νίκο Ρογκαβόπουλο. «Ο Νίκος είναι ο μικρός μου αδερφός. Με βοήθησε πραγματικά να παραμείνω θετικός σε δύσκολες στιγμές και έκανα κι εγώ το ίδιο για αυτόν. Μου είπε ότι θα πρέπει να είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω φανατικούς οπαδούς στην Ελλάδα και μία τρελή ατμόσφαιρα, οπότε είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος για αυτό».
10.Για τον ΠΑΟΚ ουσιαστικά τώρα αρχίζει να μαθαίνει ο Andrew Harrison. Έχει ωστόσο λάβει ήδη τα πρώτα μηνύματα από τους φιλάθλους του ΠΑΟΚ, αρχίζει να συγκεντρώνει πληροφορίες, ανυπομονεί και αγχώνεται όπως λέει χαρακτηριστικά… «Για να είμαι ειλικρινής δεν γνωρίζω πολλά. Τώρα μαθαίνω για την ιστορία της ομάδας, αλλά έχω ήδη αισθανθεί την υποστήριξη των φιλάθλων με τις αντιδράσεις τους στα social media. Έχω αρχίσει να παρακολουθώ και παλιούς αγώνες της ομάδας και αυτό με κάνει πραγματικά ενθουσιασμένο, ανήσυχο και αγχωμένο να φτάσω στη Θεσσαλονίκη».
