Ο ΠΑΟΚ καταφέρνει να μετατρέψει το περσινό του λίπος σε… καύσιμη ύλη! Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος.
Οι 203 αγώνες στον πάγκο του ΠΑΟΚ δεν είναι απλώς… 203 μεροκάματα. Δεν είναι απλώς 203… ένσημα. Είναι κάτι περισσότερο από βαρέα και ανθυγιεινά. Είναι βαρέα και… ασήκωτα. Απαιτούν ατσάλινα νεύρα, τιτάνιο στομάχι, ζωτικά όργανα από γρανίτη και… ολύμπια ψυχραιμία. Κάνουν τα μαλλιά να γκριζάρουν σε χρόνο ρεκόρ, σε γεμίζουν ρυτίδες, σου καταπονούν όλα τα κύτταρα, σε γερνάνε.
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει ήδη πετύχει ότι κανείς άλλος σε αυτό το πόστο. Ουδείς άλλος πρόσφερε περισσότερες από τις 123 νίκες στον σύλλογο, θέλει άλλα 12 νυχτοκάματα για να γίνει αυτός με τις περισσότερες παρουσίες στον πάγκο του. Παράσημο.
Σε αυτό το διάστημα είχε στα χέρια του και καλές και μέτριες και κακές ομάδες. Είχε να διαχειριστεί και απεριόριστο και περιορισμένο μπάτζετ. Και ρόστερ γεμάτο μεγάλα παιδιά και ρόστερ με νεούδια.
Πριν από δύο χρόνια -τέτοια εποχή- η ενδεκάδα του εντός έδρας ματς με την Ριέκα είχε μέσο όρο ηλικίας τα 31,5 χρόνια, ο μεγαλύτερος στην ιστορία του συλλόγου. Μέσα σε δύο μόλις σεζόν η ενδεκάδα που παρατάχθηκε απέναντι στην Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ δεν είχε ούτε έναν τριαντάρη μέσα!
Σε όλη αυτή την μετάβαση, σε όλα αυτά τα σοκαριστικά ups and downs, σε όλες αυτές τις τρικυμίες, τις αναποδιές, τις στραβές, τις αλλαγές, τις παθογένειες, εκείνος ήταν μία από τις ελάχιστες σταθερές. Μοναδική του έγνοια; Το γκρουπ.
Σε έναν οργανισμό που παράγει πολύ περισσότερες και συχνά απρόβλεπτες αλλαγές από όσες αντέχει ο οργανισμός του, ο general του ΠΑΟΚ ήταν ο συνδετικός κρίκος όλων των κομματιών, η κόλλα, ο αρμός.
Αυτός που έπρεπε να σκαρφιστεί λύσεις για να μακιγιαριστούν όλα τα κενά. Αυτός που έπρεπε να κάνει όλα τα μέλη του γκρουπ να νιώθουν χρήσιμοι, αποδεκτοί, πολύτιμοι.
Αυτό το καλοκαίρι, ο Ρουμάνος επιχειρεί κάτι ακόμα πιο δύσκολο: να μετατρέψει αυτό που λογιζόταν πέρσι ως λίπος, σε καύσιμη ύλη.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Σωτήρη Μήλιου με ένα κλικ ΕΔΩ…
