Στα 5/6 ενός άκρως απαιτητικού μακροσκελούς καλοκαιρινού στόχου, στα 1,5/2 πόδια μιας σπουδαίας πρόκρισης και στα 90 λεπτά μακριά μιας κομβικής επιτυχίας βρίσκεται ο ΠΑΟΚ. Απόλυτα μόνος του αγωνιστικά, απόλυτα στηριγμένος στους παρόντες και κυρίως στον προπονητή του.
Η βραδιά στο Εδιμβούργο άρχισε στραβά, φάνηκε εύκολη σε κάποια στιγμή της ροής αγώνα, για λίγα δευτερόλεπτα έδειξε να χαλάει από το τίποτα αλλά τελικά ολοκληρώθηκε με τον ιδανικότερο τρόπο.
Τίποτα δεν είναι εύκολο και προφανές άλλωστε για τον Δικέφαλο στη δεδομένη φάση που βρίσκεται. Ακόμα κι όταν απέναντί του υπάρχει μια ομάδα με φανερά χαμηλότερη ποιότητα, διαφορετικό στυλ παιχνιδιού. Ένα εμπόδιο που φαντάζει λίγο πιο χαμηλό από το προηγούμενο, όμως είναι το ίδιο πιθανό να σκοντάψει πάνω του και να πέσει με τη φόρα που έρχεται.
Στο Tynecastle Park, ο Ράζβαν Λουτσέσκου δεν μπορούσε να παρατάξει ως αρχική ενδεκάδα τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από αυτό που επέλεξε. Εναλλακτικές δεν υπήρχαν, οπότε και οι όποιες εκπλήξεις ήταν ανέφικτες.
Η αναμέτρηση μπήκε σε δύσβατα μονοπάτια λόγω ενός λάθους του Ράφα Σοάρες και ενός πέναλτι. Επανήλθε στην… ισιάδα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Η ανισορροπία που μετατράπηκε σε ισορροπία μέσα στα πρώτα 12 λεπτά, ουσιαστικά έκανε το ματς να αρχίζει ξανά από την αρχή. Με τον ΠΑΟΚ να έχει τον έλεγχο, την κυκλοφορία της μπάλας και την ικανότητα να τη διαχειριστεί.
Από εκεί και πέρα, τα αβίαστα και αφελή λάθη συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών έβαζαν δύσκολα ανά διαστήματα στο σύνολο, αρκετές μονομαχίες χάθηκαν στη δύναμη, ενώ υπήρχαν στιγμές που αποστάσεις ήταν λίγο μεγαλύτερες από αυτό που θα έπρεπε.
Παρόλα αυτά, το ματς ήταν στα μέτρα του Δικεφάλου, το 1-1 δε χαλούσε κανέναν, όμως μία από αυτές τις προαναφερόμενες τσαπατσουλιές (του Εκόνγκ συγκεκριμένα) έφεραν ένα γκολ που θα πήγαινε πίσω όλη την προσπάθεια. Ευτυχώς όμως το VAR επέστρεψε στο Conference League. Μαζί και οι καρδιές στη θέση τους.
Σα να μην έφτανε αυτό, ο “δαιμονισμένος” Αντρίγια Ζίβκοβιτς αποφάσισε ότι δεν μπορεί να λείπει από τη λίστα των σκόρερ. Με 4 γκολ στα τελευταία δυο ματς, ήρθε το πέμπτο και το καλύτερο. Αφού είχε πέντε τελικές στην εστία και ήταν ο πιο επικίνδυνος παίκτης του ΠΑΟΚ, ήρθε η βολίδα στο 75’ να επιβεβαιώσει τη φόρμα του και να στείλει την ομάδα του μισό βήμα πριν τους ομίλους του Conference League.
Άξιοι συμπαραστάτες του Σέρβου ήταν κυρίως ο Τσιγγάρας που δεν άφησε τίποτα που να μην κάνει στο γήπεδο, βεβαίως ο Σβαμπ, σίγουρα και ο Κωνσταντέλιας.
Απόλυτα πετυχημένος ως αλλαγή ο Μουργκ, έκανε όλα τα σωστά που χρειάζονταν με την μπάλα στα πόδια, έδωσε και την τύπου ασίστ στον Αντρίγια. Κερασάκι η ευρωπαϊκή συμμετοχή του Τζίμα.
Η έκλειψη των Hearts βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η ολική θα γίνει σε μια βδομάδα στην Τούμπα. Και είναι πάντα ένα φαινόμενο που αξίζει να παρακολουθήσεις…
ΥΓ. Ο Μπόνι Τάιλερ μπορεί να είναι Ουαλή και όχι Σκωτσέζα, αλλά μας έδωσε ωραίο τίτλο.
