H νίκη του ΠΑΟΚ επί της Κηφισιάς, ήρθε να επιβεβαιώσει (ξέρω ότι το έχω έγραψα και προχθές αλλά η επανάληψη είναι λένε η μητέρα της μαθήσεως), το ομαδικό πνεύμα που διακρίνει το γκρουπ που δημιούργησε φέτος ο Ραζβάν Λουτσέσκου.
Δεν έχει σημασία ποιοι παίζουν και ποιοι όχι. Δεν έχει σημασία ποιοι βγαίνουν και ποιοι μπαίνουν. Αυτό έχει σημασία στο φετινό ΠΑΟΚ, είναι η διάθεση του συνόλου των παικτών που αποτελούν το γκρουπ, να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους. Παίζουν όλοι για την ομάδα. Από τον «αρχαιότερο» που ακούει στο όνομα Αντρέ Βιειρίνια, μέχρι το νεότερο που ακούει στο όνομα Στέφανος Τζίμας.
Ούτε τη σεζόν 2021-22 με την εκπληκτική πορεία μέχρι τους «8» της ευρωπαϊκής διοργάνωσης που συμμετείχε, δεν είχε δημιουργηθεί στον ΠΑΟΚ, ομαδικό πνεύμα ανάλογο με το φετινό. Η εικόνα του Δικεφάλου, είναι εντελώς διαφορετική και άκρως αποτελεσματική.
Με ευκολία μπορούν όλοι να διαπιστώσουν τα γραφόμενα από την πορεία που κατέγραψε ο ΠΑΟΚ μετά από έξι επίσημα παιχνίδια. Το κοντέρ γράφει 4 νίκες και δυο ισοπαλίες (12 γκολ ενεργητικό και 2 παθητικό), δυο προκρίσεις στο EUROPA CONFERENCE LEAGUE, στη Σκωτία μπήκαν οι βάσεις για την 3η πρόκριση που θα οδηγήσει την ομάδα στους ομίλους της διοργάνωσης ενώ έχει το απόλυτο στο πρωτάθλημα της Super League.
Διόλου αδιάφορες επιδόσεις, για μια ομάδα που συμπληρώνει σταδιακά και αργά το ρόστερ της, που οι περισσότεροι παίκτες δεν ακολούθησαν το βασικό στάδιο της προετοιμασίας, που παραχώρησε τους δυο βασικούς τις πυλώνες (Ινγκανσον – Ντούγκλας) και πορεύεται με πολλούς νεαρούς παίκτες, δημιούργημα της ακαδημίας της.
Μια ομάδα που κόντρα σε όλες τις προβλέψεις και τις αναλύσεις, ξεκίνησε με ιδανικό τρόπο τη σεζόν και ελπίζει σε ακόμα καλύτερο μέλλον, ποντάροντας στο γεγονός πως ο χρόνος είναι σύμμαχός της.
