Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ, Χάιντουκ Σπλιτ και Χαρτς συνέθεσαν την «τριπλέτα» αγώνων για τον ΠΑΟΚ προκειμένου να εξασφαλίσει την είσοδό του στους ομίλους του Conference League, παραμένοντας αήττητος και στις έξι αναμετρήσεις και μετρώντας τέσσερις νίκες και δύο ισοπαλίες. Πλέον, καλείται να ανταπεξέλθει στο… τρενάκι των ομίλων αρχής γενομένης από την εκτός έδρας αναμέτρηση με την Ελσίνκι την Πέμπτη (21/09).
Απέναντι σε μία ομάδα που έχει γράψει ιστορία στο φινλανδικό ποδόσφαιρο με καινοτομίες σε πολλούς τομείς, οι «ασπρόμαυροι» επιθυμούν να δικαιολογήσουν τον τίτλο του θεωρητικού φαβορί έχοντας επί της ουσίας τεθεί για πρώτη φορά αντιμέτωποι στην ιστορία τους με ομάδα από την ίδια χώρα.
Και μπορεί αμφότερα τα κλαμπ σε επίπεδο συναντήσεων να μην έχουν διασταυρώσει τα ξίφη τους ξανά στο παρελθόν, ωστόσο, αξίζει να σταθεί κανείς στα σημεία τομής τους που εντοπίζονται στη συμμετοχή ενός παίκτη και στους δύο συλλόγους. Ο λόγος για τον Ντάνι Χούσεν δεδομένης της θητείας του σε Ελσίνκι και ΠΑΟΚ υπό καθεστώς δανεισμού!
Όπως φάνταζε λογικό, ο φινλανδικός σύλλογος συνιστούσε το αποκούμπι για εκείνον δεδομένου πως κατόπιν της θητείας του στο Λονδίνο για λογαριασμό της Φούλαμ αποτέλεσε τον σταθμό «κλειδί» προκειμένου να καταγράψει αγωνιστικά λεπτά και εν γένει να «απαντήσει» στις προσδοκίες που απλωνόταν γύρω του.
Κατά τη θητεία του στην Σκανδιναβία είναι κοινά αποδεκτό πως κινήθηκε σε ρηχά νερά πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του στις 16 Απριλίου 2010 σε μία αναμέτρηση πρωταθλήματος κόντρα στην Κουόπιον Παλλοσεύρα. Ένα μήνα πριν από την ολοκλήρωση του συμβολαίου του με το φινλανδικό σύλλογο αναγκάστηκε να αποχωρήσει έχοντας αφεθεί ελεύθερος λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού στο ισχίο για να επιλέξει εκ νέου τον επαναπατρισμό του αρχικώς σε Φορτούνα Σιτάρντ και Άγιαξ με ενδιάμεσο σταθμό τη Φούλαμ.
Η διαμορφωμένη κατάσταση στο Αμστερνταμ Αρίνα σαφώς και δεν τον ικανοποιούσε με δεδομένο τον υψηλό ανταγωνισμό στη γραμμή κρούσης. Ο Χούσεν, άλλωστε, ήταν ιδιαίτερα συνειδητοποιημένος. «Δεν θέλω να κάθομαι», δήλωνε στην αρχή της σεζόν συμπληρώνοντας πως «δύο χρόνια στον πάγκο δεν είναι το καλύτερο για κανέναν. Θέλω να παίζω. Αν είναι στον Αγιαξ, τόσο το καλύτερο». Όταν, λοιπόν, του παρουσιάστηκε η προοπτική του ΠΑΟΚ δεν δίστασε λεπτό να πάρει την απόφασή του, έχοντας συνεργαστεί με τον συμπατριώτη και προπονητή του Στέφενς.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο εξάμηνος δανεισμός του στους «ασπρόμαυρους» συνοδεύτηκε με πολύ χαμηλά νούμερα αν αναλογιστεί κανείς πως είχε ως απολογισμό ένα γκολ και δύο ασίστ σε 10 εμφανίσεις. Έκτοτε δε η καριέρα του κάθε άλλο παρά εκτοξεύτηκε δεδομένου πως οι τραυματισμοί του τον ανάγκασαν να κρεμάσει πρόωρα τα παπούτσια του.
