Πολλές φορές, όταν έρχονται αυτές οι επετειακές μπασκετικές μέρες της Ναντ ή του Τρεβίζο, έχω την αίσθηση ενός ψυχαναγκαστικού παρατεταμένου μνημόσυνου καθώς τίποτα δεν ήρθε από τότε και ούτε καν φαίνεται στον ορίζοντα ότι θα έρθει.
Χωρίς να θέλω να συγκρίνω ανόμοιες καταστάσεις και αθλήματα – με τελείως διαφορετικά μέτρα σύγκρισης – ο ποδοσφαιρικός ΠΑΟΚ έχει κατορθώσει να μη μένει ποτέ στα προηγούμενα. Να συνεχίσει να γράφει έπη σε κάθε πιθανό ή απίθανο μέρος της Ευρώπης. Να κοντράρεται με θηρία και να τα κοιτάζει στα μάτια.
Για την 30η Νοεμβρίου του 2011 – ακριβώς 12 χρόνια πριν- λοιπόν ο Δικέφαλος είχε την επέτειο μιας συγκλονιστικής επιτυχίας στο Λονδίνο με την Τότεναμ. Εκείνο το 1-2 ξεπεράστηκε και ξεπερνιέται συνεχώς από τότε, είχε ξεπεραστεί και πολύ πριν καν έρθει.
Μίλαν, Μπαρτσελόνα, Μπάγερν Νάπολι, Άρσεναλ, Φενέρμπαχτσε, Ντόρτμουντ, Άγιαξ, Σάλκε, Μπενφίκα είναι μερικά μόνο από τα παραδείγματα που ο ΠΑΟΚ τα έβαλε με γίγαντες. Μεταμορφωμένος ο ίδιος σε γίγαντα της μια βραδιάς.
30 Νοεμβρίου του 2023 έβαλε πάλι χρυσαφί χρώμα στα γράμματα που τυπώνονται στην ιστορία του. Όχι πλέον γιατί αποτελεί μια απλή σύμπτωση αλλά γιατί αυτή η χρυσόσκονη λούζει πολύ πιο συχνά τις ευρωπαϊκές παρουσίες του.
Τον ΠΑΟΚ στα δύσκολα εκτός έδρας ματς μην το φοβάσαι. Στα ακατόρθωτα στυλώνει τα πόδια του. Με έναν τέτοιο τρόπο ήρθε και ένα ακόμα έπος. Το έπος της Φρανκφούρτης.
Απέναντι σε μια από τις κορυφαίες και πιο ιστορικές ομάδες της Γερμανίας, μια ομάδα που μόλις πρόπερσι στέφθηκε κυπελλούχος του Europa League, το σύνολο του Ραζβάν Λουτσέσκου δε φοβήθηκε τίποτα. Και όχι απλά δε φοβήθηκε, αλλά έφυγε νικητής παίζοντας στα ίσια.
Με αγωνιστική συμπεριφορά συλλόγου της Μπουντεσλίγκα και όχι ενός οποιουδήποτε αουτσάιντερ που θα έστηνε λεωφορείο. Από την αρχή μέχρι το τέλος, ο ΠΑΟΚ δεν άφησε ποτέ να φανεί ότι παίζει για οτιδήποτε άλλο εκτός από τη νίκη. Από το να πετύχει αυτός το επόμενο γκολ. Ανοιχτά αλλά λελογισμένα, με οργάνωση αλλά με άκρως επιθετικές τάσεις.
Το τελικό 1-2 μπορεί να μην αντικατοπτρίζει πλήρως την εικόνα του αγώνα. Όμως αντικατοπτρίζει παραδειγματικά τη θέληση, το μέταλλο και την πίστη αυτής της ομάδας.
Για τους 7.000 ΠΑΟΚτσήδες που έγραψαν τη δική τους ιστορία στο Deutsche Bank Park. Για τα εκατομμύρια των υπολοίπων που ανατρίχιαζαν μπροστά από μια οθόνη.
Ο ΠΑΟΚ το έκανε κι αυτό. Τα έκανε και πριν, θα τα κάνει ξανά στο μέλλον. Τα έπη που γίνονται συνήθεια όμως δεν παύουν να είναι έπη. Κι όσο κι αν τα υποδέχεσαι ως κάτι κάπως φυσιολογικό, πάντα θα υπάρχει η γενική αποστασιοποιημένη εικόνα. Για ρωτήστε και τους υπόλοιπους που αγωνίζονταν την Πέμπτη…
