Για τα ματς Αρη-ΠΑΟΚ μπορεί να γράφει κανείς και να μη… σταματάει. Οι ιστορίες, που κρύβουν είναι αμέτρητες και δεν χωρούν ούτε σε ολόκληρο… βιβλίο.
Το παιχνίδι της σεζόν 1992-93 είχε γίνει προπαραμονή Χριστουγέννων. Ο ΠΑΟΚ προέρχονταν από έξι σερί ματς χωρίς νίκη και, επιπλέον, ο Λιούπκο Πέτροβιτς δεν μπορούσε να υπολογίζει στις υπηρεσίες των Μαγκντί, Τζούρτζεβιτς (είδε το ματς από την εξέδρα των φιλοξενούμενων οπαδών), Μαλιούφα και Ηλιάδη. Πριν την έναρξη του αγώνα, ο Θωμάς Βουλινός είχε βάλει τους παίκτες της ομάδας του μέσα στα αποδυτήρια να ορκιστούν για τη νίκη, αλλά ο ίδιος δεν είχε παρακολουθήσει το παιχνίδι, αφού είχε προγραμματίσει να ταξιδεύσει στην Ελβετία!
Ο αγώνας είχε γίνει παρουσία λίγων φιλάθλων (είχαν κοπεί 4.145 εισιτήρια), αλλά και πάλι είχε βρεθεί ο ανόητος, που είχε τραυματίσει με κέρμα τον Αλεξίου (σχίσιμο στο σβέρκο), με αποτέλεσμα να καθυστερήσει και η έναρξη του αγώνα από τον διαιτητή Ξυθάλη (συνδέσμου Αρτας).
Το παιχνίδι είχε γερά νεύρα (αποβολές Καπετανόπουλου και Λεκμπέλο), ένα πέναλτι για κάθε ομάδα (86΄ Γιουκούδης-12΄ Λαγωνίδης) και ένα σοβαρό τραυματισμό, του Δερμιτζάκη, που αναγκάστηκε να μείνει στη συνέχεια εκτός δράσης για χρονικό διάστημα δύο μηνών. Κι όταν αποχώρησε με φορείο από το γήπεδο, τη θέση του πήρε ο Ζαγοράκης (μόλις λίγες ημέρες νωρίτερα είχε ολοκληρωθεί η μεταγραφή του από την ομάδα της Καβάλας), που έκανε έτσι το ντεμπούτο του με τον ΠΑΟΚ σε ματς πρωταθλήματος.
Πρόσωπο του αγώνα ήταν και ο Μπορμπόκης ( είχε κερδίσει και το πέναλτι στα πρώτα λεπτά του αγώνα), ο οποίος στο 59΄ είχε δώσει αέρα δύο τερμάτων στην ομάδα του. Μετά την ολοκλήρωση της 14ης αγωνιστικής, η ομάδα του Πέτροβιτς ήταν μόλις 6η στη βαθμολογία με 23 βαθμούς, δεκαέξι λιγότερους από την πρωτοπόρο ΑΕΚ.
