Κάθε άλλο παρά σύνηθες είναι το φαινόμενο για μια ελληνική ομάδα να αλλάζει χρονιά και να οδεύει προς την εαρινή περίοδο έχοντας ρεαλιστικές βλέψεις για τρεις διοργανώσεις. Να βρίσκεται μέσα σε τρεις στόχους, να είναι βάσιμος διεκδικητής τριών τροπαίων. Έστω κι αν στο τέλος μπορεί το σακούλι του να είναι εντελώς άδειο.
Μπορεί ο ΠΑΟΚ να κατακτήσει το πρωτάθλημα; Μπορεί. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να κατακτήσει το κύπελλο Ελλάδα; Μπορεί. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να φτάσει ή να κατακτήσει τον τελικό του Conference League; Μπορεί. Μπορεί να γίνει μόνο κάποιο ή κάποια από τα τρία; Μπορεί. Μπορεί να μην καταφέρει απολύτως τίποτα; ΜΠΟΡΕΙ.
Ο Ράζβαν Λουτσέσκου (κυρίως) και οι παίκτες του καλούνται να κάνουν μια εξεζητημένη διαχείριση ειδικών – σχεδόν πρωτοφανών – συνθηκών. Όπως τους παίρνει και για όσο τους παίρνει. Οφείλουν να βγάζουν από τη μύγα ξύγκι, να εκμεταλλεύονται κάθε πιθανή ευκαιρία. Να προσπαθούν να κερδίζουν ακόμα και εκεί όπου έχουν μόνο να χάσουν.
Κάτι τέτοιο επιτεύχθηκε στις τελευταίες αγωνιστικές των ομίλων του Conference League. Η πρόκριση από μόνη της αποτελούσε επιτυχία αλλά η πρωτιά έδινε ευρωπαϊκό αέρα δυο βδομάδων. Διόλου ευκαταφρόνητο διακύβευμα, μια περίοδο που κάποιοι δεν είχαν αντιληφθεί τη σημασία του. Ο Δικέφαλος το κατάφερε. «Έσβησε» από το ημερολόγιο τον Φεβρουάριο της Ευρώπης και θα ασχοληθεί ξανά τον Μάρτιο.
Προς αυτήν την κατεύθυνση του “κέρδους” βαδίζει κάθε κίνηση του προπονητή του ΠΑΟΚ. Το εξαντλητικό τέντωμα του ρόστερ και η ενεργοποίηση σχεδόν όλων των διαθέσιμων ποδοσφαιριστών του, οι δοκιμές σε πρόσωπα και θέσεις, η διαχείριση λεπτών που μοιράζονται κατά τη διάρκεια ενός επίσημου αγώνα.
Απόψε στις Σέρρες, ο Δικέφαλος μπορεί να μην έκανε κάτι φοβερά σπουδαίο, αλλά αποκόμισε πολύτιμη κέρδη σε ένα ματς που προσφερόταν μόνο για “μικρές ήττες”.
Το 0-4 επί του Πανσερραϊκού αφαιρεί ακόμα ένα βαρίδιο – μετατρέποντας τη ρεβάνς σε ένα πιο επίσημο φιλικό – και προσθέτει μία ακόμα ανάσα στο προσεχές φουλαρισμένο αγωνιστικό πρόγραμμα.
Ξέχωρο κεφάλαιο στο βιβλίο των κερδών, η επανεμφάνιση με φανέλα βασικού του Αντρίγια Ζίβκοβιτς. Ο αγωνιστική εικόνα του Σέρβου εξτρέμ ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντική, για έναν παίκτη που έλειπε καιρό και δείχνει να το πιάνει από εκεί που το άφησε δίνοντας ξανά νούμερα και ποιότητα.
ΥΓ1 Και για να μη θεωρούμε ότι είναι όλα ρόδινα. Ας βρεθεί μια λύση όταν η μπάλα τοποθετείται πάνω στην άσπρη βούλα. Όχι τίποτα άλλο αλλά να μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε για τα πέναλτι που (σίγουρα) δε θα παίρνει προσεχώς ο ΠΑΟΚ με την ησυχία μας…
ΥΓ2 Κι ας ανάψουμε μια λαμπάδα για να είναι ο Κοτάρσκι υγιής μέχρι το τέλος της σεζόν. Για να μη χάσουμε όλοι μαζί την υγειά μας…
