Η διαφορά δυναμικότητας των δυο ομάδων και το τελικό σκορ που διαμορφώθηκε δεν αντικατοπτρίζουν ακριβώς τα όσα παρακολουθήσαμε απόψε στο Πανθεσσαλικό Στάδιο. Όχι βέβαια τόσο ακραία όσο το διατύπωσε μετά το ματς ο Άνχελ Λόπεθ, αλλά στη σωστή διάσταση που τα τοποθέτησε ο Ράζβαν Λουτσέσκου.
Ο κακός αγωνιστικός χώρος σε συνδυασμό με την ένταση και την ενέργεια που έβγαλαν στο παιχνίδι τους οι γηπεδούχοι, δυσκόλεψαν σε σημαντικό βαθμό τον ΠΑΟΚ. Τόσο στον τρόπο ανάπτυξής της ομάδας όσο και στην αυτοσυγκέντρωση των παικτών του.
Την ώρα που η βραδιά έδειχνε ζόρικη, την ώρα που ο Βόλος στρίμωχνε την ορθολογικότητα του Δικεφάλου, εκεί ήταν που χρειάστηκε να “καθαρίσει” η ατομική ποιότητα για να ανοίξει κατόπιν το δρόμο για την ομαδική. Έστω και με τη συνδρομή κάποιων ολιγωριών.
Μια στοχευμένη κάθετη πάσα του Κεντζιόρα και μια ενέργεια με γκολ του Ντεσπόντοφ στο 22’, αρκούσε για να ανοίξει το σκορ. Και μια ακόμα ψυχρή αλλά και υποδειγματική εκτέλεση του Μουργκ στο 45’+1 έφτανε για να μπουν τα θεμέλια της νίκης. Ο Αυστριακός που ήταν άφαντος για 45 λεπτά, πρόλαβε σε ελάχιστα δευτερόλεπτα να δώσει αυτό που χρειαζόταν η ομάδα.
Ένα πρώτο ημίχρονο κατά το οποίο ούτε το δίδυμο Μπάμπα-Τάισον λειτούργησε καλά, ούτε συνεργασίες βγήκαν, ούτε τα αβίαστα λάθη αποφεύχθηκαν. Υπήρχαν όμως οι μονάδες που έκαναν τη διαφορά.
Αφού λοιπόν η ατομική ικανότητα έβαλε τις βάσεις, ήρθε στο δεύτερο μέρος η γνωστή απολαυστική ομαδική λειτουργία να βάλει τις πινελιές ομορφιάς και να δώσει στο σκορ τις διαστάσεις που συνηθίζει. Χωρίς να μειωθεί η πίεση, το τρέξιμο και οι δεύτερες μπαλιές των παικτών του Βόλου, χωρίς να τα παρατήσουν, ακόμα και μετά το 0-3 στο 51’. Παρέμεναν σε mood διεκδικητή, μείωσαν σε 1-3, και μόνο μετά το τέταρτο γκολ του ΠΑΟΚ άρχισαν να παραδίδουν σταδιακά πνεύμα.
Οι “ασπρόμαυροι” ήταν non stop στην επανάληψη, ξεδιπλώνοντας τις αρετές που είχαν τσιγκουνευτεί στο πρώτο μισό του ματς. Βρήκαν περισσότερους χώρους, έπιασαν τον χαρακτηριστικό τους συνδυαστικό ρυθμό, πατούσαν στην περιοχή και απλά έφταναν στις τελικές προσπάθειες. Κάποιες μπήκαν, κάποιες σπαταλήθηκαν. Ακόμα όμως και τα πέντε γκολ στα οποία σταμάτησε ο ΠΑΟΚ, δε συνάδουν με την αντίσταση που βρήκε στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα από τον αντίπαλό του.
Με τη συνηθισμένη πολυφωνία στην επίθεση, αυτός που φτάνει δυο φορές στο στόχο πάντα ξεχωρίζει. Ο Ντεσπόντοφ ήταν αυτός που έγραψε δις το όνομά του στον πίνακα των σκόρερ, αλλά κάποιος άλλος είχε συμβολή στα 4 από τα 5. Χωρίς να βγάζει μάτια με την απόδοσή του, ο Τάισον κατάφερε να έχει ενεργό συμμετοχή από το 2ο έως και το 5ο γκολ της ομάδας. Από σέντρα του Βραζιλιάνου έρχεται το 0-2 του Μουργκ, από δική του ποδιά-προσποίηση το 0-3 του Ντεσπόντοφ, από δικό του σουτ το 1-4, από κλέψιμο στο κέντρο, κούρσα και ασίστ του το 1-5 του Τζίμα.
Το παιχνίδι του ΠΑΟΚ πλέον βγαίνει εμπειρικά, αυτοματοποιημένα, αβίαστα. Στην πλειονότητα των συνθηκών που έχει να αντιμετωπίσει. Έρχεται η ώρα και των ντέρμπι.
