Γεια και χαρά σας….
Αυτός ο ΠΑΟΚ…Παίζει την καλύτερη μπάλα, έχει την καλύτερη επίθεση, την καλύτερη άμυνα, αγγίζει τα 100 γκολ, έχει 21 ( μετά και τον Αντρέ Ρικάρντο) διαφορετικούς σκόρερς, 1ος στην Ελλάδα, 1ος και αήττητος στην Ευρώπη, μέσα και στο κύπελλο! Βλέπεις μια ομάδα χάρμα και παρακαλάς να μην τελειώνουν τα ματς. Ο Ιβάν κι ο Ραζβάν (αυτόν που τον κατηγορούν και οι τρεις του πρώην και νυν ΠΟΚ, αλλά τον πονούσαμε και τον λαχταρούσαν όσο το χώμα τη βροχή μήνα Αύγουστο μετά από καύσωνα, όμως η χυλόπιτα ήταν τριπλή και αρκούντως θρεπτική) έχουν δημιουργήσει μια ομάδα που αποδίδει ακόμα καλύτερα κι από εκείνη που πήγε το ’19 και πήρε το πιο κακκαλάτο πρωτάθλημα ever. Και μάλιστα αήττητο…
Βγαίνει ο ένας μπαίνει ο άλλος. Λείπει ο κοντοπούτ Αντρίγια, μπαίνει ο Δεσπότης και ζωγραφίζει, λείπει ο Ντέλιας, ο Τάισον, ο Κουλιεράκης, μπαίνουν οι υποτιθέμενοι αναπληρωματικοί και δεν καταλαβαίνεις καμία διαφορά. 20 βασικοί και πολύ απλά με μία λέξη ΟΜΑΔΑ…. Ομάδα που ζωγραφίζει. Τόσο ερωτεύσιμη που αυτό δεν είναι ροτέισον, είναι… ερωτέισον!
Τον Ντέμη πάντως, δεν τον έχουμε πείσει. Πέρα από το ότι δεν μπορούμε να κοιμηθούμε από τη στεναχώρια μας που δεν πείθεται ο Ντέμης και διαβάζουμε παλιά Μπλεκ, Μαρκ και Όμπραξ για να περάσει η νύχτα, φήμες λένε ότι για να πειστεί, περιμένει να μας δει: Με 10 παίκτες, με 9, με σβησμένους προβολείς τη νύχτα, με τα κορδόνια των δύο παπουτσιών δεμένα μεταξύ τους, με μπάλα-πεπόνι από ράγκμπι και με αντιπάλους, την ομάδα των Χάρλεμς, την Ομάδα Υποβρυχίων Καταστροφών, την ομάδα αίματος. Μήπως και πειστεί… Μέχρι τότε αγρυπνία…
Οι κουβέντες του Ραζβάν για τη διαιτησία είναι σαν τις ενέσεις στο κωλομέρι… Δεν είναι ευχάριστες, πονάνε αλλά είναι αληθινές και κυρίως απαραίτητες για την υγεία του οργανισμού! Κι ας στέλνετε οι χιλιο-αβανταρισμένοι όσα εξώδικα θέλετε. Σας ευχαριστούμε που συσπειρώνετε όλον τον οργανισμό ΠΑΟΚ στον ΑΠΟΛΥΤΟ βαθμό όπως το ’18-’19!
Τα δε πέναλτι που δίνονται στους άλλους ακόμα και το… μάτι της κουζίνας θα έβλεπε ότι είναι ανύπαρκτα κι εκτός περιοχής….
Πρόλαβε και (ξανα)χάλασε ο Μπακασέτας που ενώ ο Τάισον ξεκάθαρα τραβάει το πόδι του, πέφτει ανάποδα με πιρουέτα και τριπλό άξελ. Ζήλεψε ο Κωστάλας που δεν περιέγραψε τη φάση…
Αυτός ο Βαράει Γεντβάι πώς τον λένε, πέντε μέρες να παίζαμε, κάρτα καυσαερίων , κάρτα Μασούτη, Χριστουγεννιάτικη κάρτα μπορεί να έπαιρνε. Κόκκινη κάρτα ποτέ….
Το δε ανθυποκουνάβι ο διαιτητής, κατάφερε το ακατόρθωτο: Έβγαλε από τα ρούχα τους τον Μουργκ και τον Μπάμπα, δύο παιδιά που όταν τους μιλάς κοκκινίζουν, που μέχρι τα 18 τους νόμιζαν ότι το περιοδικό Αθήνα-Λονδίνο ήταν ταξιδιωτικός οδηγός και η τελευταία φορά που είχαν θυμό, ήταν όταν πέρασε ένα αυτοκίνητο έξω από την Τούμπα κι έπαιζε με ανοιχτά παράθυρα δυνατά το ομώνυμο τραγούδι της Πάολα…
Ο σπουδαίος Κοτάρσκι μπορεί να πιάσει τα χαμηλά, τα ψηλά, τα δυνατά, τα μελέ, τα μεγιεμελέ, μπορεί να πιάσει ένα φίλο του στα πράσα με την κουμπάρα, να πιάσει ψείρες, να πιάσει τον λήγοντα στο λαχείο, να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα, να πιάσει ακόμα και πάτο (όχι Κιμ, όχι Κλέε δε λέμε για σας)…
Η μεγαλειώδης απόκρουση-ανοίγω σαν βεντάλια τα πλοκάμια στο σουτ του Μλαντένοβιτς, μου θύμισε τόσο πολύ τον κορυφαίο όλων Μάνουελ Νόιερ, που όπως δήλωσε κάποτε, έχει «ξεπατικώσει» την κίνηση από τερματοφύλακες χάντμπολ. Ο Δομίνικος είναι ο κορυφαίος τερματοφύλακας στην ιστορία του ΠΑΟΚ μαζί με τον Μπλάντεν Φούρτουλα…
Κατά τ’ άλλα, λογικό το βρίσκω ο «Δεσπότης» να κάνει παπάδες στον ΠΑΟΚ που αποτελεί θρησκεία και βέβαια έχει τους πιο πιστούς οπαδούς. Και όλα αυτά μέσα στο Ναό της Τούμπας. Παικτάρα ο δικός μας κι ας…. λιβανίζουν οι άλλοι τις καραβιές παικτών που φέρνουν…
Ο Φατίχ Σουτζούκ Λουκούμ Τερίμ, θύμωσε κάποια στιγμή στον πάγκο. Δεν έγινε Τούρκος. Ήταν ήδη…
Και έβρισε τον Λουτσέσκου με ύβρεις που περιλάμβαναν, να το πούμε εύσχημα και παιδιά εκτός γάμου και αγνώστου πατρός…. ¨Γαλλικά¨ ο Τούρκος… Επίπεδο… Αν το είχε κάνει ο δικός μας, θα ζητούσαν 150 βουρδουλιές σε κοινή θέα, πίσσα-πούπουλα και απέλαση του προκλητικού Ρουμάνου σε έκτακτα δελτία…. Αλλά σου λένε ας στείλουμε έτσι κι αλλιώς ένα εξώδικο στον… ανυπάκουο Λουτσέσκου που δεν κάθεται να τρώει τις σφαγές από τα κοράκια παθητικά, αλλά μιλάει!
Ο απίθανος Τάισον, που σύμφωνα με την ταυτότητά του, σχεδόν πρόλαβε την Σαπουντζάκη νέα και στο τσακ τη Νεκρά θάλασσα άρρωστη, βγάζει τη γλώσσα στο χρόνο και τρέχει (χωρίς να ξεκολλάει η μπάλα από το πόδι του) σαν έφηβος. Φήμες λένε ότι πήγε να μπει στο Regency Casino Θεσσαλονίκης και του είπαν «λυπούμαστε, δεν μπορείτε να μπείτε, επιτρέπεται μόνο για άνω των 21»
Ο Κωνσταντέλιας, φιλοτέχνησε με τον Πανσερραϊκό άλλο ένα έργο τέχνης… Δεν πέφτει όταν ο αντίπαλος του πάει να τον γκρεμίσει (πόσο θυμίζει την περίφημη φωτό του Μεγαλεξανδρου Κούδα με τον απελπισμένο Καψή) και μετά σαγηνεύει τη στρογγυλή θεά, της λέει ερωτόλογα, τη χαϊδεύει κι αυτή του κάνει όλα τα χατήρια…
Εχει τόσο γλυκό πόδι ο Ντελιας που όταν τραυματίζεται δεν πηγαίνει σε ορθοπεδικό, αλλά σε… ζαχαροπλάστη. Δε θυμάμαι πότε τελευταία φορά ευχόμουν να πάει η μπάλα σε παίκτη μας για να δω τι θα εμπνευστεί. Και πόσο χαίρομαι που ο τόσο προικισμένος Ντέλιας μας, πλέον φέτος έβαλε και το γκολ, τα τελειώματα στο ρεπερτόριό του…
Όπως χαίρομαι τόσο για το παιδί με τη σχολική σάκα, που σκόραρε πάλι 100% σεντερφορίσιο γκολ 30άρη επιθετικού στον επαναληπτικό με τις Σέρρες… Έρχεται ή μαλλον είναι ήδη εδώ ο Στέφανος, ο επόμενος “Κωνσταντέλιας”…
Ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι δεν ήθελε τον Ντεσπότοφ, γιατί ήθελε αυτόν τον… Νιλς Χόλγκερσον. Ναι εντάξει. Και ο Ρωμαίος δεν ήθελε την Ιουλιέττα, απλά ξεροστάλιαζε τραγουδώντας κάτω από το μπαλκόνι της μέχρι που εμφανίστηκε ένας Πόντιος και του έκλεψε την αγαπητικιά. Κι όταν είπε «έλα μωρέ, εγώ δεν την ήθελα την Ιουλιέττα» τον ρώτησαν τότε γιατί τραγουδούσε κάτω από το μπαλκόνι της, είπε “απλά νόμιζα ότι ήταν το Voice και περίμενα να γυρίσουν την καρέκλα τους η Παπαρίζου και ο Ρέμος”.
(Σ.Σ. Θεωρώ απείρως σοβαρότερη τη δική μου ιστορία από τις δικαιολογίες τους μετά το υπερατού χουνέρι που τους έκανε ο Ιβάν μέσα σε μια νύχτα)
Αλλιώς βλέπε παροιμία με αλεπούδες που δεν είχαν επαρκές άλμα και τα έκαναν κρεμαστάρια….
ΥΓ.1: Χωρισμένοι στη γέννα ο Όττο με τον παλιό μας παίκτη τον Σταύρο Τσουκαλά… Η μαμά Τσουκαλά γέννησε τα δίδυμα και επειδή ήταν δύσκολα οικονομικά έβαλε τον Γιάννη σε ένα κοφίνι και τον έσπρωξε στο ποταμό Αξιό που ξέβγαλε το κοφίνι μετά από μέρες περιπλάνησης στον ποταμό Γουαδελούπε έξω από την ισπανική πόλη Εξτρεμαδούρα (που λόγω ονόματος θα έπρεπε κανονικά να βγάζει μόνο εξτρέμ). Εκεί το βρήκε και το μεγάλωσε μια καλή οικογένεια Ισπανών με επίθετο ένα γερμανικό όνομα. (Σε σχετικό κουπόνι ισπανικών επιθέτων: Απόδοση 250…)
Περιμένουμε επανένωση στην Βίκυ Χατζηβασιλείου, έχεις πακέτο, να φύγει ο τοίχος κλπ… Σπουδαίο μπακ και δεξιά και αριστερά, με τεράστια εμπειρία στα δύο κορυφαία πρωταθλήματα του κόσμου και βέβαια όπως πάντα… ματάκι- χορταράκι!
ΥΓ. 2: Το λέμε στις ραδιοφωνικές εκπομπές μας στον CITY 106,1 κάθε πρωί 8-10, το γράφουμε κι εδώ: Το να μιλάνε ο πράσινος, η κίτρινη και ο κόκκινος για τη διαιτησία, είναι σαν να μιλάει για πυρασφάλεια ο Νέρωνας και για προστασία των βρεφών ο Ηρώδης….
ΥΓ. 4: Όταν αυτό το (δύσκολο) καλοκαίρι για τον κύριο Γιάννη, κάποιοι έλεγαν πως φεύγει, σας εγκαταλείπει, ξεπουλάει, δεν τον νοιάζει πια και «έφερναν» νέους δήθεν σωτήρες, ο μεγάλος Πόντιος, αφού έφερε πανωραφίτες παίκτες, Ντεσπόντοφ, Μεϊτέ, Μαρκαντώνη, Μπάμπα, Οζντόεφ κλπ., κράτησε με τεράστιο συμβόλαιο για πάντα εδώ τον Αντρίγια, αναπροσάρμοσε του Κοτάρσκι, έκλεισε και τον Ραζβάν…
Ταυτόχρονα, εκκίνησε τη διαδικασία για να συγκεντρώσει, να αγοράσει και να δωρίσει στον ΠΑΟΚ 150 στρέμματα στους Ταγαράδες για να έχει εκεί το πλέον σύγχρονο προπονητικό κέντρο στα Βαλκάνια και ένα από τα πιο σύγχρονα στην Ευρώπη ο Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπολιτών…. ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ…
Το να περιμένεις βέβαια από αυτούς που (είτε επειδή ήταν στημένοι είτε ξέχασαν πολύ γρήγορα και πνίγηκαν στην αχαριστία τους), γέμιζαν με τοξικότητα το διαδίκτυο και όχι απλά απαξίωναν τον Ιωάννη Σαββίδη, αλλά τον λοιδορούσαν και τον έβριζαν τότε, να πουν τώρα έστω μια συγγνώμη, είναι σαν να περιμένεις από τον Βασίλη Τερλέγκα να τραγουδήσει όπερα στη Σκάλα του Μιλάνου. Α, τώρα που το ξανασκέφτομαι περισσότερες είναι οι πιθανότητες να τραγουδήσει όπερα ο Τερλέγκας με τις ψηλές νότες που έχει, παρά να πούνε αυτοί «συγγνώμη, γίναμε ρόμπα…»
ΥΓ. 5: Ο τρελαμένος κόσμος έξω από το Μακεδονία Παλλάς, ήταν απλά συγκλονιστικός… Ευτυχώς δε σκέφτηκαν οι ανευθυνο-υπεύθυνοι «πονάει πόδι-κόβει πόδι» να αποφασίσουν κεκλεισμένων των ξενοδοχείων ή κεκλεισμένης της παραλιακής…. Οι παίκτες πέρασαν ανάμεσα στο ποτάμι του λαού, που έβαλε φωτιά στα σωθικά τους, γέμισε την ψυχή τους, έβαλε φτερά στα πόδια τους. Και βλέποντας τα πρόσωπά τους καταλάβαμε ότι μόνο λίγη από την τρέλα, το πάθος, την ενέργεια του κόσμου να έπαιρναν, θα κέρδιζαν τον πολυδιαφημισμένο και χιλιο-ευνοημένο αντίπαλό τους. Όπως κι έκαναν. Ειδικά όταν τρελάθηκαν μετά το ανύπαρκτο πέναλτι που έδωσε ο Ινδός Χούλιο Ιγκλέσιας. Απλά 2-1 αντί 5-1 με διαιτητή έναν μπαγλαμά. Δηλαδή ένα… όργανο!
Πάμε τώρα στο Πιτζιν σίτι με τον Ατρόμητα που παίξει με την ίδια αυταπάρνηση που είχαν ο Σταλόνε, ο Πελέ και ο Αντίλες στην απόδραση των 11…
Ζούμε Μεγάλες Στιγμές….
αλλιώς
ΖΜΣ
