O Σαμάτα τελικά πήρε την αγκαλιά που χρειαζόταν!

Ήταν 22/2 όταν έγραψα πως ο Άλι Σαμάτα χρειάζεται μια αγκαλιά και όχι ανάθεμα.  Αυτό το blog είχε έρθει μια μέρα τον αποκλεισμό του ΠΑΟΚ από τον τελικό του Κυπέλλου με τον Τανζανό να γλιστράει και να αστοχεί στο τελευταίο πέναλτι στη ψυχοφθόρο αυτή διαδικασία.

Τελικά το ανάθεμα το άκουσα και εγώ, είτε με προσωπικά μηνύματα, είτε με σχόλια κάτω από το κείμενο. Ωστόσο, τι να κάνουμε έτσι λειτουργούν τα social media που αλλιώς ξεκίνησαν, αλλά κατέληξαν ως ένας μέρος γεμάτο μίσος, τοξικότητα και βλακεία.

Ευτυχώς για τον Σαμάτα και τον κάθε Σαμάτα αυτού του κόσμου η σφυγμομέτρηση στον ΠΑΟΚ γίνεται στην Τούμπα και όχι στα μέσα της κοινωνικής δικτύωσης που ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Τελικά αποδείχθηκε πως την αγκαλιά που χρειαζόταν το Τανζανός του την έδωσαν οι φίλοι του Δικεφάλου.

Ούτε ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος του κόσμου δεν περίμενε αυτό που έγινε στο παιχνίδι με τη Λαμία. 15 χιλιάδες άνθρωποι να φωνάζουν ρυθμικά το όνομα του 31χρονου και να απαιτούν από τον Στέφαν Σβαμπ να δώσει το πέναλτι στον διεθνή Αφρικανό φορ. Εγώ θα πω καλώς δεν δόθηκε η εκτέλεση, διότι τόσο ο Σαμάτα, όσο και ο πάγκος του ΠΑΟΚ έδειξαν πως υπάρχει μια ιεραρχία σε τέτοια ζητήματα, ενώ καλώς έπραξε και ο Σβαμπ που ρώτησε ανθρώπινα τον Τανζανό αν θέλει να εκτελέσει την εσχάτη των ποινών.

Το χαμόγελο, και η ψυχολογία του παίκτη έχουν επανέλθει και σε ένα σημείο της χρονιάς που δεν περισσεύει κανείς αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Όσον αφορά τον αγώνα με τη Λαμία, όποιος δεν περίμενε πως οι Φθιώτες θα έμπαιναν χαλαροί και όχι με τα όλα είναι αφελής. Μακάρι θα πω εγώ η εν λόγω ομάδα να παίξει και με άλλες ομάδες των Play Off σε αυτές τις εντάσεις, για παράδειγμα την ΑΕΚ. Δύσκολο το βλέπω πάντως. Οι «ασπρόμαυροι» των πολλών αλλαγών έδειξαν να μην μπαίνουν με την απαραίτητη συγκέντρωση στο ματς και το πλήρωσαν αυτό. Πρέπει να μπει καλά στο μυαλό των παικτών του ΠΑΟΚ, πως για τον Δικέφαλο όλα τα ματς στσ Play Off είναι τελικοί και δεν υπάρχει ούτε μια στιγμή χαλάρωσης!

Όσον αφορά το μεγάλο πρόβλημα ήταν σαφώς το δίδυμο Οζντόεφ-Τσιγγάρα. Ο Ρώσος βρίσκεται σε παρατεταμένο ντεφορμάρισμα (αυτό είναι θέμα που χρήζει ανάλυσης και εξήγησης), ενώ ο Τσιγγάρας δεν είναι ο χαφ που θα κάνει τη διαφορά. Όσον αφορά τον Κίριλ Ντεσπόντοφ, είναι γνωστό πως όταν πηγαίνει στα αριστερά απενεργοποιούνται όλα τα ατού που έχει. Βέβαια, για να τα λέμε όλα, ο Λουτσέσκου δεν είχε άλλο παιχνίδι για να κάνει ροτέισον. Έρχονται τα ματς με ΑΕΚ και Μπριζ.

Όσον αφορά το ματς με τους «κιτρινόμαυρους» τα πράγματα είναι απλά, αλλά και σύνθετα. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να πάει να κερδίσει σε ένα γήπεδο και κόντρα σε έναν αντίπαλο, που έχει απλά δεν τον έχει νικήσει στο νεόκτιστο γήπεδο του, αλλά με δυσκολία του κάνει και φάση.

Οι δύο ομάδες είναι πραγματικά τα δύο αντίθετα αναφορικά με τον τρόπο παιχνιδιού τους. Αν υπάρχει ένα ματς που οι «ασπρόμαυροι» πρέπει να νικήσουν τους «κιτρινόμαυρους» είναι αυτό. Εφόσον το καταφέρουν τότε στα μάτια μου παίρνουν ένα τεράστιο boost για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Τώρα για το ματς του Βελγίου υπάρχουν ακόμα ημέρες και δεν νομίζω πως ο Λουτσέσκου επιτρέπει σε κανέναν να το σκέφτεται, ενώ υπάρχει το ντέρμπι με την ΑΕΚ.