Πριν από οτιδήποτε άλλο, το πρώτο που πρέπει να υπογραμμιστεί απόψε είναι η ποδοσφαιρική, αντρική ντερμπάρα που παρακολουθήσαμε στην Τούμπα. Άλλη μια μεγάλη ψηφίδα τοποθετημένη στο ψηφιδωτό ενός συγκλονιστικού πρωταθλήματος που αν είχε και άλλους παράγοντες και φορείς να το διοικούν θα μπορούσε να αναπνεύσει απαράμιλλο ανταγωνισμό και ενδιαφέρον.
Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με την απίθανη ικανότητα που έχει η θετική, υποστηρικτική αύρα της Τούμπας να επιδρά στα όσα γίνονται εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου. Ο ΠΑΟΚ που προερχόταν από έναν ευρωπαϊκό αποκλεισμό, τρεις συνεχόμενες ήττες και μια χοντροειδέστατη ισοπαλία-γκέλα, είδε τους φιλάθλους του στις κερκίδες να λάμπουν τα πρόσωπα από προσμονή, με χειροκρότημα στήριξης. Ο ΠΑΟΚ προερχόταν από όλα αυτά, και που βίωσε το 1-0 του να ανατρέπεται στο 75’ και να ελλοχεύει ο κίνδυνος “φιέστας”-τίτλου του αντιπάλου, είδε τον κόσμο του ξανά να τραγουδά ρυθμικά και αγέρωχα.
Όχι, δεν είναι τυφλός ο λαός του Δικέφαλου. Ούτε όλοι εμείς. Είδαν την προσπάθεια, είδαν ότι το 1-2 δεν αντικατόπτριζε την εικόνα του ματς. Το ίδιο είδαν και οι ποδοσφαιριστές μέσα στο γήπεδο. Έτσι το γύρισαν, έτσι αποκατέστησαν την… ηθική τάξη.
Πώς όμως έγιναν όλα αυτά σε αγωνιστικό επίπεδο; Πώς ο ΠΑΟΚ που σερνόταν στα προηγούμενα 90λεπτα, έβγαζε φλόγες σε ψυχή και πόδια απέναντι στον πρωτοπόρο της βαθμολογίας;
Εκθέτει όλους αυτούς (και εμάς και εσάς) που κούνησαν μαντήλι στους στόχους και στις αντοχές αυτού του συνόλου για φέτος; Εκθέτει όλους αυτούς που είδαν την ομάδα να γονατίζει για συνεχόμενα παιχνίδια, εξαντλημένη από ενέργεια και πνευματική συγκέντρωση; Βεβαίως ναι, αλλά πρώτα εκθέτει τον ίδιο του τον εαυτό. Αυτόν που θα έπρεπε πρώτα ο ίδιος να σέβεται. Να σέβεται την αιματηρή προσπάθεια από τα βάθη του περασμένου καλοκαιριού. Τότε που κανείς δεν πίστευε ούτε στο 3% όσων έχουν επιτευχθεί ως τώρα. Γιατί ακόμα κι αν ο ΠΑΟΚ δε προσθέσει τίποτα φέτος στην τροπαιοθήκη του, έχει πετύχει ΠΟΛΛΑ.
Είναι κρίμα να χαλάσει την εικόνα του στο φινάλε, όπως ίσως έγινε στις προηγούμενες δυο σεζόν. Είναι κρίμα να μη διεκδικήσει αυτό που έχτισε όλη τη χρονιά. Και ό,τι πάρει, όπου φτάσει.
Σε αγωνιστικό επίπεδο, ήταν οφθαλμοφανές ότι μιλάμε για μια φανταστική βραδιά-Ντέλια που έκανε σχεδόν τα πάντα άψογα. Πέρα από το γκολ και τις φάσεις που βρέθηκε μέσα.
Πρόσωπο του ματς και ο Σάστρε που διόρθωσε ό,τι πήγαινε λάθος στη δεξιά πλευρά, έβγαλε ένα απαράμιλλο πάθος και θέληση, και κατάφερε να πετύχει το καθοριστικό γκολ τραυματισμένος και… κουτσός.
Η αγωνιστική ανάσταση λοιπόν ήρθε πρόωρα για τον ΠΑΟΚ. Τώρα (ξανά) όλα γίνονται.
