Είχε να αντιμετωπίσει θεωρητικά άλλες δυσκολίες, έβαλε μόνος του διαφορετικές στο κεφάλι του, παρόλα αυτά ο ΠΑΟΚ βρήκε τον τρόπο να ανταπεξέλθει στο Eleda Stadium και να… μεταφέρει την πρόκριση στην Τούμπα.
Αυτό που σίγουρα περιμέναμε ήταν η Μάλμε να έχει προβάδισμα αγωνιστικού ρυθμού και ετοιμότητας. Κατά συνέπεια να απειλήσει ή σκοράρει με βάση αυτό το προβάδισμα. Ο Δικέφαλος κατάφερε να γλιτώσει από το προφανές και να πληγωθεί από κάτι άλλο: Δυο σουηδικά κόρνερ, δυο σουηδικά γκολ. Δυο φτηνά γκολ που θα κρίνουν μια ακριβή πρόκριση στα Play Off του Champions League.
Το αποτέλεσμα είναι φυσικά αυτό που μετράει (ειδικά) τώρα. Το 2-2 ήρθε μετά από μια μάλλον μέτρια εμφάνιση των Πρωταθλητών Ελλάδας, οι οποίοι όμως έχουν πολλά άλλα ακόμα προτερήματα να εκμεταλλευτούν πέρα από μια θελκτική αγωνιστική παρουσία. Η ποιότητα, το πνεύμα, η διαχείριση, η προσήλωση και η καρδιά είναι μερικά από αυτά. Η αποψινή ισοπαλία ήταν η κεφαλαιοποίησή τους.
Αφού έζησε έναν μίνι-εφιάλτη στα πρώτα λεπτά, ο ΠΑΟΚ ισορρόπησε, κι εκεί που ισορρόπησε, παρακολούθησε ως απλός θεατής την εκτέλεση ενός κόρνερ του γηπεδούχων και μιας ανεμπόδιστης κεφαλιάς για το 1-0. Η ισοφάριση του Τάισον στο 42’ ήρθε να υπενθυμίσει ότι το έργο δεν είναι τελικά τόσο ανηφορικό. Άλλωστε, οι τελικές προσπάθειες ήταν 4-4 στο ημίχρονο.
Αυτό που σίγουρα πρέπει να προβληματίσει τον Ράζβαν Λουτσέσκου είναι η άνεση με την οποία οι Σουηδοί έμπαιναν με πάσες εντός περιοχής και συνδυάζονταν μέσα στο κουτί. Το ότι δε στοίχισε στην πράξη είναι άλλο θέμα.
Το δεύτερο μέρος είχε πιο εμφανή μοιρασιά ευκαιριών και την ίδια μοιρασιά σε γκολ. Άλλο ένα κόρνερ της Μάλμε με ανεμπόδιστο επιθετικό στο πρώτο δοκάρι, ισοφάριση με τον ίδιο σχεδόν «στημένο» τρόπο, και κάπου εκεί ο Δικέφαλος άρχισε να “σβήνει” το ματς.
Το 2-2 δίνει την αισιοδοξία στον ΠΑΟΚ να πιστεύει στην πρόκριση της Τούμπας αλλά ας μην υπάρχουν αυταπάτες. Ακριβώς τις ίδιες αγωνιστικές δυσκολίες θα έχει να αντιμετωπίσει και σε μια βδομάδα. Απλά θα έχει περισσότερα όπλα για να τις εξαλείψει.
