Δεν υπάρχει λόγος να ανοίξει ξανά η κουβέντα για το μαρτύριο του Σισύφου. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο σύγχρονος Σίσυφος, ο ΠΑΟΚ, σηκώνει στους ώμους τον βράχο μέχρι την κορυφή του βουνού που λέγεται Champions League. Ο βράχος έπεσε, ο Σίσυφος επαναλάμβανε αιώνια τη σκληρή δοκιμασία, ο Δικέφαλος έχει συνέχεια.
Απόψε, ο βράχος δεν έπεσε λόγω κάποιας κατάρας. Το 2024 υπάρχουν προφανώς πιο ποδοσφαιρικοί λόγοι. Ακόμα κι αν κρύβονται στις λεπτομέρειες. Όπως ο διάολος.
Τι έγινε λοιπόν στην Τούμπα; Οι Πρωταθλητές Ελλάδας υπερεκτίμησαν τις δυνατότητες της Μάλμε. Παρουσιάστηκαν νευρικοί, αγχωμένοι και φοβικοί. Κι όμως, όχι μόνο δεν το πλήρωσαν, αλλά με τρία γκολ-ζωγραφιές κατάφεραν να κλείσουν το πρώτο ημίχρονο με προβάδισμα.
Στο δεύτερο μέρος, βρήκαν φάσεις, πήραν ψυχολογία και είχαν σχεδόν τον απόλυτο έλεγχο και διαχείριση. Από το 70’ και μετά δεν ανησύχησαν σχεδόν καθόλου απέναντι στους Σουηδούς που έδειχναν ότι πνέουν τα λοίσθια από δυνάμεις. Περίπου όπως στο πρώτο ματς. Όταν δε, αποσύρθηκε ο Νανάσι, τα πράγματα έμοιαζαν να έχουν πάρει το δρόμο τους.
Και φτάνουμε σε αυτή τη λεπτομέρεια. Στη λεπτομέρεια που στοιχίζει. Στη λεπτομέρεια που απαγορεύεται στο χρονικό σημείο που συμβαίνει.
Από τη στιγμή που ο Ντεσπόντοφ πέρασε στο παιχνίδι από τον Λουτσέσκου έδειξε μια γνώριμη αφέλεια. Το μυαλό άλλωστε δεν είναι το δυνατό σημείο Βούλγαρου. Και στο 6ο λεπτό των καθυστερήσεων, εκεί όπου όλα έχουν σχεδόν τελειώσει, κάνει λάθος έξω από τη μεγάλη περιοχή του ΠΑΟΚ. Και συνεχίζει με δεύτερο λάθος “δίνοντας” φάουλ για την τελευταία στημένη μπάλα των Σουηδών. Αντί να την “σκάσει” και ακουστεί το “μπαμ” μέχρι τη Σουηδία, την παραχωρεί στρωμένη για ένα πιθανό buzzer beater. Η καραμπόλα με το διώξιμο του Καμαρά ήταν απλά το κερασάκι.
Η παράταση, έτσι όπως προέκυψε, αναμενόμενα ήταν μη διαχειρίσιμη πνευματικά από τους ποδοσφαιριστές. Ίσως και από τον ίδιο τον Λουτσέσκου, στον οποίον κάποιες επιλογές δε βγήκαν απόψε.
Ναι, υπήρχαν και παίκτες που υστέρησαν. Ο Οζντόεφ δε βοήθησε ως βασικός, τα ακραία μπακ – και κυρίως ο Σάστρε – πελαγοδρομούσαν, ο Κοτάρσκι δεν ήταν στη βραδιά του. Οι έξι αλλαγές του Λουτσέσκου, σχεδόν όλες, όχι μόνο δε βοήθησαν αλλά δυσκόλεψαν. Ο ΠΑΟΚ δεν πήρε τίποτα από αυτούς.
Η απογοήτευση είναι απόλυτα λογική γιατί ο ΠΑΟΚ είχε τον αντίπαλο του στο καναβάτσο, έτοιμο να παραδοθεί. Πήρε ένα πιστόλι και αυτοκτόνησε πριν προλάβει να αναδειχθεί νικητής. Αυτό είναι όμως το ποδόσφαιρο στο υψηλό επίπεδο.
Η ευκαιρία χάθηκε, η ζωή συνεχίζεται. Η ατμόσφαιρα της Τούμπας το επιβεβαιώνει.
ΥΓ. Το χεράκι τους στο αποτέλεσμα έβαλαν με τις αποφάσεις του και οι Ιταλοί διαιτητές-VARίστες. Κι αυτό ΔΕΝ είναι λεπτομέρεια.
