Ο ΠΑΟΚ επιστρέφει από την Πόλη χωρίς πεσκέσι στις αποσκευές του, μα φώναξε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…
Η Πόλη είναι μία πρόκληση όλων αισθήσεων. Σε μεθά. Σε ξελογιάζει. Σε αποπροσανατολίζει.
Ένα ταξίδι εκεί, στα χώματα που μπήκαν οι ρίζες αυτής της ιδέας που εξελίσσεται και επηρεάζει εκατομμύρια ζωές εδώ και 98 χρόνια κρύβει πάντα σημειολογικές προεκτάσεις, μπορεί να σε απορρυθμίσει, να σε γεμίσει περίσσια πίεση κι ένα ασήκωτο βάρος.
Ο ΠΑΟΚ όμως δεν έχασε ούτε λεπτό το μυαλό του. Φεύγει από την Πόλη με ένα μη αντιπροσωπευτικό σκορ, αλλά φώναξε κάτι: Εδώ ανήκει.
Στην Ευρώπη το γήπεδο μοιάζει μεγαλύτερο, θαρρεί κανείς ότι οι διαστάσεις του είναι άλλες. Ο ρυθμός είναι εξουθενωτικός. Οι διακοπές για να ξαποστάσεις και να βρεις ανάσες είναι σχεδόν ανύπαρκτες.
Οι αντίπαλοι τρέχουν πιο γρήγορα από αυτό που έχεις συνηθίσει. Πηδούν ψηλότερα. Είναι πιο δυνατοί. Είναι διαβασμένοι. Για να σταθείς, πρέπει να τα κάνεις όλα τέλεια, με μία επαφή -ει δυνατόν.
Ο ΠΑΟΚ όμως έδειξε, άσχετα με το 3-1, ότι… εδώ ανήκει.
Η Γαλατά είναι χτισμένη, με στόχο να φτάσει ως το τέλος, να σηκώσει το Europa League, o Οκάν Μπουρούκ δεν δίστασε να το πει.
Δεν είναι ένα τσούρμο ακριβοπληρωμένων μισθοφόρων, αλλά μία κανονική ομάδα με αρχή, μέση, τέλος, ρόλους, τακτική προσήλωση, καταπληκτικό προπονητή.
Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα πάει μακριά στην διοργάνωση.
Αυτή την ομάδα, ο ΠΑΟΚ την έκανε να υποφέρει μέσα στο σπίτι της, λίγο μετά το 1-1 και με το ρολόι να ξεπερνά το 80ό λεπτό, η ομάδα που ήταν γεμάτη αμφιβολίες φορούσε κιτρινοκόκκινα κι όχι ασπρόμαυρα.
Σε κάτι τέτοια βράδια, αν θες να πάρεις κάτι, πρέπει να γεφυρώσεις το χάσμα. Να ισορροπήσεις την ατομική κλάση, με την ομαδική λειτουργία. Αρκεί να δει κανείς τα γκολ, είναι μία πιστή απεικόνιση της πραγματικότητας.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Σωτήρη Μήλιου με ένα κλικ ΕΔΩ…
