Ένας από τους (βασικούς) λόγους που ο ΠΑΟΚ δεν έχει καταφέρει μέχρι τώρα να σταθεροποιηθεί σε ένα ικανοποιητικό αγωνιστικό πρόσωπο, είχε να κάνει με τα ρηχά νερά στα οποία κινούνταν κάποιες από τις πιο κομβικές μονάδες του. Πυλώνες πάνω στους οποίες στηρίχθηκε την περσινή σεζόν, μεσοεπιθετικά κυρίως σημεία αναφοράς που δίνουν νούμερα και ουσία.
Με το πέρασμα των αγωνιστικών, ένας-ένας από αυτούς δείχνουν να “ξεκλειδώνουν”, δείχνουν ξανά την ικανότητα να παίρνουν στις πλάτες και να συμπαρασύρουν τους υπόλοιπους, να χαράζουν το δρόμο προς τη επιτυχία.
Αυτό φάνηκε να συνεχίζεται και να εμπλουτίζεται στο ματς των Σερρών. Μετά τον Ντεσπόντοφ που έχει ανεβάσει ρυθμούς και επίπεδο συνεισφοράς εδώ και αρκετό διάστημα, προστίθενται αγώνα με τον αγώνα περισσότεροι. Ο Ζίβκοβιτς που επίσης έχει αρχίσει ξανά να σηκώνει το αρχηγικό του βάρος, ο Κωνσταντέλιας ή ο Τάισον.
Το wonderkid των Πρωταθλητών Ελλάδας μπορεί να μη βρίσκει ακόμα τα γκολ που ψάχνει και “δικαιούται” αλλά θυμίζει ξανά τον απολαυστικό μάγο που αναγκάζει φίλους και εχθρούς να χειροκροτούν όρθιοι. Και σήμερα έδωσε συνέχεια και επέτεινε την άνοδο που καταγράφει το τελευταίο διάστημα. Βελτίωσε και “δυνάμωσε” τα τελειώματά του, άσχετα αν έπεσε πάνω στον εξαιρετικό Γκουγκεσασβίλι ή το δοκάρι.
Σε στάδιο επανάκαμψης έδειξε ότι βρίσκεται και ο Βραζιλιάνος “έφηβος” του Δικεφάλου που προσέφερε σε μεγαλύτερες δόσεις, πηγές δημιουργίας για τους συμπαίκτες του και τον ίδιο. Με παίκτες όπως ο Καμαρά, ο Οζντόεφ, ο Τισουντάλι (σήμερα πάντως δεν έδωσε συνέχεια στο χατ τρικ του κυπέλλου) ή ο Σορετίρε να μπαίνουν επίσης στην εξίσωση, ο Ράζβαν Λουτσέσκου βλέπει ότι τα πινέλα και οι μπογιές του αυξάνονται. Διαθέτει πιο ζωηρά υλικά για να σχεδιάσει.
Άσχετα αν τη ωραιότερη ζωγραφιά, την εμπνεύστηκε και τη φιλοτέχνησε μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα ένας Βούλγαρος καλλιτέχνης. Στα στεγνά χτυπήματα με την μπάλα, τον Ντεσπόντοφ δεν τον φοβάμαι. Ζωγραφίζει με το πόδι. Στα πιο σύνθετα πάσχει.
Σε γενικότερη ανάγνωση, η νίκη του ΠΑΟΚ στις Σέρρες κρίθηκε εν πολλοίς από νωρίς. Κάπου ανάμεσα στην ανόητη αποβολή του Στάικου και την γκολάρα του Ντεσπόντοφ. Το δεύτερο ημίχρονο θα μπορούσε να ήταν μια αφορμή για παράπονα λόγω των πολλών χαμένων ευκαιριών και του επί μέρους 1-2 σκορ, αλλά η συνολική εικόνα τα μετριάζει. Άλλωστε υπάρχει μπροστά ένα κομβικό ευρωπαϊκό ματς. Και η ανάγκη για μια νίκη επιτέλους στην Τούμπα.
