Tο 2026 η ΕΠΟ κλείνει 100 χρόνια… ζωής και η διοίκηση του Μάκη Γκαγκάτση θα προετοιμάσει και θα υλοποιήσει την σχετική λαμπρή εκδήλωση.
. Στην πρόσφατη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας συζητήθηκε για πρώτη φορά η διοργάνωση της εκδήλωσης για τα 100 χρόνια της ΕΠΟ. Μπορεί να φαίνεται πρόωρη η όποια συζήτηση, ωστόσο δεν είναι. Κι αυτό διότι απαιτείται πολύμηνη προετοιμασία για να είναι άρτιος ο εορτασμός για την «αιωνόβια» ΕΠΟ.
Στη συζήτηση στην ΕΕ ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μ. Γκαγκάτσης πρότεινε η εκδήλωση να γίνει στο εμβληματικό Πόρτο Καρράς. Απόφαση δεν λήφθηκε, γιατί οι διοικούντες την Ομοσπονδία πρέπει να υπολογίζουν διάφορα θέματα, όπως ημερομηνίες, διαθεσιμότητες κλπ. Το θετικό είναι πως όλα τα μέλη της ΕΕ ήταν θετικά για την διοργάνωση της σπέσιαλ εκδήλωσης.
Σε τέτοιου είδους event προσκαλούνται και παραβρίσκονται από το εξωτερικό η Εκτελεστική Επιτροπή της UEFA, Πρόεδροι Ομοσπονδιών διαφόρων χωρών και άλλοι επώνυμοι του ποδοσφαίρου. Για παράδειγμα πριν από δύο εβδομάδες στη Σόφια ήταν και ο πρόεδρος της FIFA Τζιάνι Ιφαντίνο για τα 100 χρόνια της Βουλγαρικής Ομοσπονδίας. Στην εκδήλωση θα προσκληθούν Πρόεδροι Ενώσεων, ΠΑΕ και πολιτειακοί παράγοντες…
Η ίδρυση της ΕΠΟ
Στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΠΟ αναφέρονται τα ακόλουθα για την ίδρυση της:
«H ιδέα για τη δημιουργία μιας κεντρικής ποδοσφαιρικής αρχής που θα ήταν υπεύθυνη για την οργάνωση και ανάπτυξη του αθλήματος στη χώρα μας γεννήθηκε αρκετά χρόνια πριν από την ίδρυση της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια έγινε το 1919, όταν αντιπρόσωποι των σωματείων της Αθήνας και του Πειραιά συναντήθηκαν και συζήτησαν για το άθλημα σε μια ευρεία σύσκεψη, κατά τη διάρκεια της οποίας αποφασίστηκε η δημιουργία της Ενώσεως Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών και Πειραιώς, που θα αναλάμβανε να οργανώνει τις συναντήσεις των σημαντικότερων συλλόγων των δύο πόλεων.
Δύο χρόνια αργότερα η Ένωση Αθηνών-Πειραιώς μετονομάστηκε σε Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ελλάδος. Μάλιστα, υπήρξαν αυτή την εποχή βλέψεις για την καλλιέργεια κι εξάπλωση του ποδοσφαίρου και εκτός των στενών ορίων των δύο μεγάλων πόλεων, με σκοπό την ίδρυση πολλών τοπικών Ενώσεων. Δημιουργήθηκε δε για πρώτη φορά και σχολή διαιτητών, με είκοσι ποδοσφαιριστές να φοιτούν σε αυτή. Παρά το γεγονός ότι τελικά δεν επιτεύχθηκαν οι αρχικοί της στόχοι, εντούτοις η Ένωση Π.Σ.Ε. αποτέλεσε τον προάγγελο της Ομοσπονδίας.
Η αρχή για την ίδρυσή της έγινε τον Ιανουάριο του 1925, όταν ετέθη επισήμως σε μια Γ.Σ. της Ένωσης Αθηνών το θέμα. Όλοι οι παριστάμενοι συμφώνησαν, αλλά με μια βασική υποσημείωση: ότι απαιτούνταν τεράστιοι οικονομικοί πόροι και συνεπώς η δημιουργία της Ομοσπονδίας θα έπρεπε να καθυστερήσει. Εν τέλει, το σώμα ανέθεσε στο Δ.Σ. της ΕΠΣΑ το ζήτημα εν λευκώ κι άρχισαν οι επαφές. Καταρτίστηκε διμελής επιτροπή, ενώ ζητήθηκε η συγκρότηση αντίστοιχων επιτροπών από τις Ενώσεις Πειραιά και Μακεδονίας – Θράκης. Να σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι μαραθώνιες υπήρξαν και οι συνεδριάσεις για την επωνυμία, ώσπου να καταλήξουν στο ΕΠΟ.
Ξεπερνώντας κάθε λογής δυσκολίες, η επιτροπή επεξεργασίας του καταστατικού και των κανονισμών της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Ελλάδος επιτάχυνε τις διαδικασίες και το καλοκαίρι του 1926 ζήτησε από όλα τα -αναγνωρισμένα από το Πρωτοδικείο- ποδοσφαιρικά σωματεία της χώρας «όπως αποστείλωσι το ταχύτερον, 1ον το όνομά των, 2ον την διεύθυνσίν των και, 3ον την σύστασιν του Συμβουλίου των προκειμένου να συσταθή προσεχώς η Ελληνική Ομοσπονδία». Οι φάκελοι θα έπρεπε να αποσταλούν στα γραφεία της ΕΠΣΑ. Το κάλεσμα προς τα εκτός των τριών Ενώσεων σωματεία ανέφερε: «Προς άπαντα τα ποδοσφαιρικά σωματεία της Ελλάδος (ή τα γυμναστικά τα έχοντα τμ. Ποδοσφαιρίσεως) πλην των υπό τας Ενώσεις Αθηνών – Πειραιώς – Μακεδονίας – Θράκης. Προκειμένου λίαν συντόμως να ιδρυθή εν Αθήναις η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία καλείσθε όπως το ταχύτερον γνωρίσητε εις την αρμοδίαν Επιτροπήν, Σωκράτους 63α εν Αθήναις, την έδραν, όνομα και μέλη του Δ. Συμβουλίου και έτος ιδρύσεως υμών. Διά πάσαν βραδύτητα ή αμέλειαν ουδεμίαν απέχομεν ευθύνην».
Στο μεταξύ, ο Απόστολος Νικολαΐδης μετέφρασε στα ελληνικά τους κανονισμούς της γαλλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, που αποτέλεσαν την πυξίδα για την ΕΠΟ, προκειμένου να συντάξει τους δικούς της. Στις 15 Σεπτεμβρίου, συνεδρίασε η αρμόδια επιτροπή, αποτελούμενη από τους Απ. Νικολαΐδη, Ευ. Σταμάτη (Αθήνα), Π. Καμπέρο, Δ. Αυδή (Πειραιάς), Αν. Καμπουρόπουλο (Θεσσαλονίκη) και προχώρησε στη σύνταξη και δακτυλογράφηση του καταστατικού και των κανονισμών. Στις 2 Οκτωβρίου, έπειτα από νέα συνεδρίαση της επιτροπής, επήλθε -αρχικά- συμφωνία για όλα τα άρθρα και αμέσως σειρά πήρε η αποστολή αντιτύπων στις τρεις Ενώσεις (Αθηνών, Πειραιώς και Μακεδονίας-Θράκης) «…ίνα, αφού μελετήσωσιν ταύτα, ορίσωσιν ανά 4 αντιπροσώπους οίτινες συνερχόμενοι εντός του τρέχοντος μηνός, θέλουσιν εγκρίνει ταύτα και προβώσιν εις την επίσημον ίδρυσιν της Ε.Π.Ο. υποβάλωσιν ταύτα προς έγκρισιν, προβώσιν δε εις εκλογήν προσωρινής εκτελεστικής Επιτροπής, μέχρι της οριστικής εγγραφής Ενώσεων και Σωματείων, οπότε θέλει συγκληθή η Α’ τακτική Γεν. Συνέλευσις προς εκλογήν του Δ. Συμβουλίου και έναρξιν των εργασιών της Ε.Π.Ο.».
Την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου, η Ένωση Αθηνών εξουσιοδότησε τον Απόστολο Νικολαΐδη και τον Ευάγγελο Σταμάτη να συγκαλέσουν την Α’ Γενική Συνέλευση για την ίδρυση της ΕΠΟ. Σχετικό έγγραφο έφτασε στις Ενώσεις του Πειραιά και της Μακεδονίας – Θράκης.
Έτσι, το πρωί της Κυριακής 14 Νοεμβρίου 1926, στα γραφεία της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών, συγκεντρώθηκαν για να συσκεφθούν εκπρόσωποι των τριών ιδρυτριών Ενώσεων, της Αθήνας, του Πειραιά και της Μακεδονίας – Θράκης. «Παρών» δήλωσαν: από πλευράς Αθηνών οι Ευάγγελος Σταμάτης, Απόστολος Νικολαΐδης, Νικόλαος Λωρέντης και Περικλής Πετράκος. Από τον Πειραιά οι Παναγιώτης Καμπέρος, Δημήτριος Αυδής, Νικόλαος Καλούδης και Στέφανος Κουρκουλάκος. Από τη Θεσσαλονίκη οι Αναστάσιος Καμπουρόπουλος και Κωνσταντίνος Χαλκιάς. Η σύσκεψη κράτησε τρεις ώρες. Η δημιουργία της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, με την υπογραφή του πρακτικού της ίδρυσης, ήταν γεγονός».
