Την Πέμπτη έπαιξε 120 λεπτά. Όχι, απλώς έπαιξε. Έκανε τον μαραθωνοδρόμο, σκύλιασε, όργωσε το γήπεδο και έφυγε από το γήπεδο σωματικά και ψυχολογικά συντετριμμένος, έκλαιγε.
Δεν επιστρέφεις γρήγορα από κάτι τέτοιο, ο οργανισμός θέλει κάποιες μέρες για πλήρη αποκατάσταση, θέλει ξεκούραση, αποφόρτιση, ανάσες.
Όχι όμως ο δικός του οργανισμός. Αυτός είναι ο Μαντί.
Ο Μαντί είναι ένα ανεξήγητο θαύμα της φύσης, ένα τέρας αντοχής, φυσικών δυνάμεων, ένας βουνό από μύες με ελάχιστο ποσοστό λίπους στο σώμα του. Ένας τύπος που γεννήθηκε αθλητής.
Δεν έχει σημασία ποιος είναι ο αντίπαλος. Δεν έχει σημασία το γήπεδο, η διοργάνωση, η σημασία της αναμέτρησης, to rotation, τίποτα.
Ο Μαντί θα παίξει στο Ολντ Τράφορντ απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά θα παίξει και στα δυο ματς κυπέλλου με το Αιγάλεω.
Θα παίξει όλα τα ντέρμπι, αλλά θα παίξει και σε όλα τα μικρά ματς.
Θα παίξει Κυριακή – Τετάρτη – Κυριακή και φτου κι απ’ την αρχή, αν παραστεί ανάγκη.
Ο Μαντί είναι ο άνθρωπος που έχει ξεχάσει τι θα πει ρεπό. Έχει παίξει ήδη στα 33 από τα 34 φετινά παιχνίδια του ΠΑΟΚ, έχασε μόνο ένα ματς απέναντι στην Καλλιθέα κι αυτό λόγω καρτών.
Α, προσθέστε και άλλα τρία ταξίδια μέσα στο φθινόπωρο στην Αφρική για άλλα 6 παιχνίδια με την Εθνική του Κονγκό, οι συνηθισμένοι Αφρικανοί θέλουν κάνα 15ήμερο για να ισιώσουν από μία και μόνο τέτοια υποχρέωση.
Πριν κάνει μεσιάσει ο Ιανουάριος, ο Μαντί έχει στα πόδια του 39 επίσημα παιχνίδια στην σεζόν κι όχι μόνο είναι παρών. Είναι και από μηχανής Θεός για τον ΠΑΟΚ.
Στο ποδόσφαιρο του 2025 δεν πάει όμως έτσι.
Ο Μαντί είναι μία όαση αθλητικότητας σε μία ομάδα γεμάτη από μεγάλα παιδιά, απέναντι στον Βόλο ξεκίνησαν τέσσερις παίκτες άνω των 35 ετών (Βιεϊρίνια, Λόβρεν, Σβαμπ, Τάισον) κι άλλος ένας κάπου εκεί γύρω (Κόλεϊ), κάτι που έφερε στο γήπεδο ληθαργικές ταχύτητες και ακαμψία απέναντι στην χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος που πήγε στην Τούμπα με μισή ντουζίνα απουσίες.
Ο Μαντί με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, βρίσκεται πάντα εκεί. Δεν ισχύει το ίδιο για πολλούς συμπαίκτες του.
Την ημέρα της φιέστας για την κατάκτηση του τίτλου, ο Λουτσέσκου είπε κάτι δυσνόητο που αντιμετωπίστηκε σχεδόν με ειρωνεία. Αποκάλεσε «ήρωα του», τον Ιβάν Νάσμπεργκ έναν παίκτη δεύτερης γραμμής, που όμως ήταν εκεί όποτε χρειάστηκε.
Αυτοί, οι παίκτες δεύτερης γραμμής, είναι φέτος σχεδόν όλοι απόντες.
Ο ΠΑΟΚ πήρε πέρσι πρωτάθλημα με γκολ του Μπράντον στον «τελικό πρωταθλήματος», ο Ισπανός είναι ακόμα άσφαιρος στην Super League.
O ΠΑΟΚ είχε βρει τρόπο πέρσι να κάνει τον Τόμας Μουργκ πρωταγωνιστή (9 γκολ / 4 ασίστ), φέτος ο Αυστριακός είναι άγραφος.
Αθροιστικά ο Λόβρεν και ο Κόλεϊ, δεν έχουν προσφέρει ούτε το μισό από αυτό που έδινε ο μέτριος Νάσμπεργκ. Ο χλιαρός Ράφα Σοάρες αναπολείται.
Διαβάστε ολόκληρο το blog του Σωτήρη Μήλιου πατώντας εδώ
