Δε χρειάστηκε να περάσουν ούτε μερικά λεπτά από το ξεκίνημα της αποψινής αναμέτρησης με την Σλάβια Πράγας, προκειμένου οι Πρωταθλητές Ελλάδας να υπογράψουν την υπεύθυνη δήλωση ότι στο τέλος της βραδιάς θα είναι αυτοί οι νικητές.
Δεν είχε σημασία ποιοι βρίσκονται στον αγωνιστικό χώρο, ποιοι λείπουν, ποιοι και πώς θα πρέπει να κάνουν τη δουλειά, πόσο δυνατός είναι ο αντίπαλος. Δεν είχε σημασία αν στον ΠΑΟΚ δεν υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις για να ξεκουράσει τα χαφ του, αν δεν υπήρχαν εξτρέμ που μπορούν να ανταποκριθούν σε αμυντικές αποστολές, αν δεν υπήρχαν φορ για να σπρώξουν την μπάλα προς τα δίχτυα.
Ήταν τέτοιο το πάθος και η αποφασιστικότητα που ανέβλυζε στο χορτάρι, που θα μπορούσε να κάμψει οποιοδήποτε εμπόδιο. Ακόμα και αυτά που ίσως έβαζε ο ίδιος στον εαυτό του.
Ο Ράζβαν Λουτσέσκου παρέταξε την ομάδα του με αυτούς που είχε διαθέσιμους. Μετρημένα κουκιά. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι δυο από τις μόλις τρεις αλλαγές που έκανε όταν χρειαζόταν φρεσκάρισμα η ενδεκάδα, ήταν φορ. Όπως επίσης ότι τέλειωσε το ματς με σύστημα 4-4-2.
Στην αρχή προσπάθησε να αιφνιδιάσει πιέζοντας, μετά έδωσε την μπάλα και προτίμησε τις αντεπιθέσεις. Το έψαξε με κάθε τρόπο απέναντι σε έναν ποιοτικό και ταχύτατο αντίπαλο. Βρήκε το γκολ με πέναλτι και έδωσε στον εαυτό του την ελάχιστη υπολειπόμενη αυτοπεποίθηση που υπήρχε διαθέσιμη.
Και ίσως αυτή τη σιγουριά που έλειπε σε όλους όσους παρακολουθούσαν απέξω, την έδωσε το γκολ του Κωνσταντέλια στο 56’. Από εκεί και πέρα, ο ΠΑΟΚ ήταν αυτός που έχασε την ευκαιρία για ένα μεγαλύτερο σκορ, και όχι η Σλάβια που δεν μπόρεσε να ξαναμπεί στο ματς.
Μέχρι το τελικό σφύριγμα έγιναν οι τελευταίες καταθέσεις ψυχής που είχαν μέσα τους οι γηπεδούχοι. Δεν υπήρχαν άλλες. Δεν μπορούσαν να προστεθούν άλλες στον λογαριασμό. Τον «έκλεισαν» και περιμένουν το επιτόκιο της πρόκρισης στη συνέχεια του Europa League.
