Δεν μπορεί, δεν γίνεται κάποιος που αποδεδειγμένα μισεί το ποδόσφαιρο, να διώξει από αυτό κάποιον που το υπηρετεί με σεβασμό και αγάπη. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…
Θα πρέπει να μισείς το ποδόσφαιρο. Θα πρέπει να έχεις μέσα σου ένα αρρωστημένο «εγώ» που θέλει να γίνεται το επίκεντρο της δημοσιότητας, να τραβάει αυτάρεσκα τα τηλεοπτικά πλάνα πάνω του.
Τον θυμάμαι να σφυρίζει επιδεικτικά λήξη ακριβώς στο 4ο λεπτό των καθυστερήσεων δίχως να αφήσει να χτυπηθεί ένα κόρνερ σε ένα πρόσφατο παιχνίδι της Σκωτίας με την Πορτογαλία στο Nations League και να στήνει έναν θεατρικό καβγά με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος πήγε να του ζητήσει τα ρέστα. Ή να τρέχει στον πάγκο για να κιτρινίσει επιδεικτικά τον Κάρλο Αντσελότι και να πάρει το τηλεοπτικό κοντινό πλάνο σε ένα παιχνίδι της Ρεάλ Μαδρίτης με την Σέριφ Τίρασπολ.
Στην Τούμπα, ο πιο αναγνωρίσιμος παίκτης στο χορτάρι, αυτός με το μεγαλύτερο βιογραφικό, την πιο πλούσια καριέρα ήταν ο Τάισον. Επάνω του, αποφάσισε να κάνει επίδειξη της δύναμης, της εξουσίας, της αίσθησης ενός μικρού Θεού που του δίνει το στραγάλι και η στολή.
Ακόμα κι αν ο Βραζιλιάνος του είπε κάτι, δεν μπορεί, δεν γίνεται να άκουσε το οτιδήποτε, εκτός αν έχει βιονική ακοή. Σε ένα γήπεδο με ακραία ηχητική βία, decibel στον Θεό, σε ένα μέρος όπου μετά βίας ακούς τον διπλανό σου, δεν γίνεται ο Βέλγος διαιτητής να άκουσε το οτιδήποτε σε απόσταση 30 – 35 μέτρων.
Αν ήταν εξύβριση, άλλωστε, θα βλέπαμε απευθείας κόκκινη. Εδώ, είχαμε δεύτερη κίτρινη.
Ναι, αλλά γιατί; Για ποιο πράγμα; Για μία διαφωνία; Για μία θυμωμένη κίνηση του χεριού ενός παίκτη, που του λέει ότι διαφωνεί με μία του απόφαση; Σοβαρά τώρα;
Από πότε ποινικοποιήθηκε πειθαρχικά η διαφωνία; Από πότε μπορεί κάποιος να αλλοιώνει τις αριθμητικές ισορροπίες ενός ευρωπαϊκού αγώνα νοκ-άουτ για να ικανοποιήσει τον αρρωστημένο εγωισμό του, να δείξει ότι δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του;
Ο Λόρενς Βίσερ είναι ένας κακός, κάκιστος, προβληματικός διαιτητής. Πνιγμένος από τις τύψεις, τις Ερινύες, τις δεύτερες σκέψεις, ψαχνόταν σε όλο το δεύτερο ημίχρονο να διορθώσει το λάθος με ένα άλλο λάθος.
Ένας διαιτητής που στο 11 εναντίον 11 του πρώτου μέρους, καταλόγισε μόλις ένα (!) φάουλ εναντίον της Στεάουα, της έδωσε 6 κάρτες στην επανάληψη, τις περισσότερες για ψύλλου πήδημα, όταν εκείνη έπαιζε με παίκτη περισσότερο!
Ψαχνόταν να της βγάλει παίκτη, πάλευε να το φέρει ξανά στα ίσα, μα ο περπατημένος Ηλίας Χαραλάμπους τον πήρε αμέσως πρέφα κι άρχισε να αντικαθιστά άρον-άρον όποιον έβλεπε κίτρινη.
Μία ξεκάθαρη, οφθαλμοφανή, ακραία αλλοίωση των συνθηκών διεξαγωγής παιχνιδιού.
