Η αποψινή ρεβάνς στο National Arena απαιτούσε μια καθαρά «αντρική» αντιμετώπιση. Ένα βαλκανικό ντέρμπι σε μια μάχη χαρακωμάτων. Μια πρόκριση που θα κρινόταν στην κάθε μονομαχία, σε κάθε φάση. Τελικά δεν έγινε καν πόλεμος…
Ο soft ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί, δεν μπόρεσε καν να διαχειριστεί έναν αντίπαλο που τον εξαφάνισε μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Η τρίτη ήττα σε τρία ματς ήταν και η πιο αποκαλυπτική για τη διαφορά των δυο ομάδων. Διαφορές που δεν επέτρεψαν την έστω ελάχιστη αισιοδοξία σχεδόν σε κανένα σημείο του αγώνα. Μια βουτυράτη ομάδα που έγινε η κατάλληλη αλοιφή για το ψωμί της Στεάουα.
Οι Ρουμάνοι στην πραγματικότητα έκαναν ό,τι ήθελαν κατά τη διάρκεια του 90λεπτου. Άλλοτε βγάζοντας το aggressive παιχνίδι τους στην επίθεση, άλλοτε στην άμυνα. Άλλοτε πιέζοντας ψηλά βραχυκυκλώνοντας την κυκλοφορία του ΠΑΟΚ, άλλοτε περιμένοντας πίσω με το μαχαίρι στα δόντια.
Απέναντι σε ένα σύνολο με τέτοια αθλητικότητα, φυσική κατάσταση, τέτοια ένταση, ενέργεια και δυνάμεις, ο Δικέφαλος δε θα μπορούσε να είχε καμιά τύχη. Δεν μπήκε ούτε στη διαδικασία να τη διεκδικήσει. Όχι γιατί δεν ήθελε αλλά γιατί δεν μπορούσε. Ασφυκτιούσε σε κάθε τετραγωνικό του γηπέδου. Με τα διπλά και τριπλά μαρκαρίσματα, με τις αλληλοκαλύψεις, με την αποφασιστικότητα των αντιπάλων.
Για όσους είχαν μείνει με την απορία για το αν όντως η FCSB είναι καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ, πλέον δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις.
Στο aggressive vs soft, νικητής είναι πάντα ο πρώτος. Ο δεύτερος μοιάζει αποκαμωμένος χωρίς να παίζει ρόλο το χρονικό σημείο του αγώνα. Στο 93’, με σκορ στο 2-0, δεν επέτρεπαν να γίνει ούτε σέντρα. Ο Ντεσπόντοφ μπήκε στο 63’ με φρέσκα πόδια και πνευμόνια, και δεν μπόρεσε να κερδίσει μια μονομαχία. Για την ακρίβεια δεν έδωσε καν! Σαν μπαλαρίνα που πατούσε στις μύτες.
Ο Μεϊτέ στο πρώτο του ματς υψηλής έντασης – απολύτως λογικά- δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί, ο Κωνσταντέλιας ήταν αδύνατον να ανταπεξέλθει στα κοντινά δυνατά σωματικά μαρκαρίσματα, ο Ζίβκοβιτς δεν έχει ακόμα τη φυσική κατάσταση για να βοηθήσει σε αυτές τις εντάσεις, ο Μπάμπα στοχεύθηκε για άλλη μια φορά στην πλευρά του και έμοιαζε αβοήθητος.
Μια ήττα ολοκληρωτική, καθαρή και δίκαια. Ένας αποκλεισμός κατά κράτος. Φανερές αγωνιστικές αδυναμίες σε χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη. Ένα χτύπημα στο πρεστίζ και τον ψυχισμό του Λουτσέσκου που πρέπει να επουλώσει ο ίδιος. Και ένα υπόλοιπο της σεζόν που έχει στόχους ακόμα να επιτευχθούν, αλλά και λάκκους που καραδοκούν να πέσεις μέσα.
