Είναι προφανές ότι το αποτέλεσμα του ΠΑΟΚ στην OPAP Arena αλλά κυρίως ο τρόπος που αυτό ήρθε, έφερε μια σπίθα σ´ έναν οργανισμό που έδειχνε να χρειάζεται μηχανική υποστήριξη. Γράφει ο Κώστας Βασιλόπουλος.
Η «βουβή» διακοπή τριών εβδομάδων μετά το σοκαριστικό αποτέλεσμα εναντίον της Καλλιθέας -αποτέλεσμα που ο ΠΑΟΚ θα πληρώνει σε όλα τα πλέι οφ, αν κάποιος αναλογιστεί που θα ήταν σήμερα με μια απλή νίκη εκεί- ήταν ανυπόφορη. Κανένα νέο, καμία αντίδραση, καμία απόφαση, φάνηκε σαν ένας απόλυτα χαμένος χρόνος.
Σε μια περίοδο που παρά την πίκρα και την στενοχώρια, ο ΠΑΟΚ θα έπρεπε να κάνει το μειονέκτημα-πλεονέκτημα και παράλληλα με τα πλέι οφ να κερδίζει χρόνο με προεργασία για την επόμενη σεζόν. Μπορεί και να το κάνει, αλλά η απροθυμία του να το επικοινωνήσει, έφερε μια «ψύχρα» στο κοινό του.
Με την εμπειρία μου στο ρεπορτάζ μπορώ να διακρίνω μια αμηχανία. Αμφιβολίες και ερωτηματικά που δεν έχουν απαντηθεί. Ήταν μια κουραστική χρονιά για τον κόσμο, την διοίκηση και για το αγωνιστικό τμήμα. Ενδεχομένως να υπάρχουν και δεύτερες σκέψεις για το αν μπορούν να βρουν κοινό τόπο να ξαναπεράσουν ένα καλοκαίρι πολλών αλλαγών με τέτοια συνεννόηση.
Σ´ αυτό το κλίμα, το ημίχρονο του προχθεσινού αγώνα έβαζε μπουρλότο. Το τελικό αποτέλεσμα, η ανατροπή, ο πρωταθληματικός χαρακτήρας που εβγαλε η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου, θύμισαν σε όλους κάτι από την αύρα που μπορεί να δημιουργηθεί με τις κατάλληλες συνθήκες.
Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να βγάλει ο οργανισμός ΠΑΟΚ και εμείς που τα καταγράφουμε αδικαιολόγητη έπαρση, σαν αυτή που πληρώνει η ΑΕΚ την τελευταία διετία, που αν διαβάζεις την αρθρογραφία και τις δηλώσεις της, θαρρείς ότι παίζει στη Super League η Μάντσεστερ Σίτι.
