Η Κλαμπ Μπριζ του Χρήστο Τζόλη καιη Γκενκ του Κωνσταντίνου Καρέτσα αναμετρώνται απόψε για την τρίτη αγωνιστική των playoffs του Βελγίου και ο πρώτος… απειλεί τον δεύτερο.
«Τελευταία φορά με την Ελλάδα κάναμε τη χειρονομία του Ροναλντίνιο με τον Καρέτσα και τον Κωνσταντέλια. Αν σκοράρω με Γκενκ, θα το ξανακάνω. Θέλω να δω την αντίδραση του Καρέτσα όταν σκοράρω και να πανηγυρίσω το γκολ μου», είπε χαριτολογώντας ο Τζόλης μιλώντας στην Nieuwsblad.be.
Όσο για το αν έπαιξε ρόλο στην απόφαση του 17χρονου άσου να παίξει στην Εθνική Ελλάδας και όχι σε αυτή του Βελγίου, απάντησε: «Mου έλεγε από παλιά ότι ήθελε να παίξει για την Ελλάδα. Η Ομοσπονδία τον προσέγγισε σοβαρά. Είναι 100% Έλληνας. Ήταν εύκολη επιλογή».
Μάλιστα, αναφέρθηκε και σε ενδιαφέρον της Μπαρτσελόνα όσο αγωνιζόταν στον ΠΑΟΚ, αλλά και στο γεγονός πως χαίρεται που δεν αγωνίζεται στην Ελλάδα.
Αναλυτικά οι… 45 ερωτήσεις στον Τζόλη:
– Θα θεωρούσες τη σεζόν επιτυχημένη μόνο με το Κύπελλο;
«Όχι για μένα. Ο τίτλος, αυτό το δεύτερο αστέρι στη φανέλα, είναι ο βασικός στόχος.»
– Ποιος παίκτης της Κλαμπ Μπριζ είναι υποτιμημένος;
«Ο Μπράντον Μέχελε. Δεν χάνει ούτε ματς, ούτε προπόνηση. Δύο μέρες μετά το τελευταίο ματς της Εθνικής Βελγίου, προπονούνταν ξανά σε φουλ ρυθμούς. Κανείς δεν έχει καλύτερη νοοτροπία. Είναι σπάνιο.»
– Γιατί φορούσες φανέλα του Μέχελε από τους «κόκκινους διαβόλους»;
«Ήμουν τόσο χαρούμενος για εκείνον. Περίμενα να επιστρέψει στην αποστολή τον Σεπτέμβριο. Με εξέπληξε που δεν ήταν. Γι’ αυτό του ζήτησα την φανέλα από πριν.»
– Εσύ και ο Γιουτγκλά: Προτιμάς να σκοράρεις ή να πασάρεις;
«Έχω 11 ασίστ φέτος. Δεν είμαι εγωιστής. Πάντα ψάχνω την καλύτερη λύση. Αλλά πρέπει να αποφασίσεις σε δευτερόλεπτα. Έχω καλή σχέση με τον Ζουτγκλά.»
– Ο σκύλος σου έχει ταλέντο στο μπάσκετ;
«Όχι, στο ποδόσφαιρο. Όταν παίζω και βλέπει τηλεόραση, παίζει με την μπάλα. Ακόμη και “πανηγυρίζει” όταν σκοράρω.»
– Επειδή λέγεται Κόμπι;
(γελάει) «Ναι, από τον Κόμπι Μπράιαντ. Με εμπνέει πολύ. Η βιογραφία του είναι το καλύτερο βιβλίο που διάβασα.»
– Πέρυσι πανηγύρισες πέναλτι με δάχτυλα στα αυτιά στο Ζανκτ Πάουλι. Γιατί;
Για ακύρωση θορύβου. 35.000 θεατές με αποδοκίμαζαν και με σημάδευαν με λέιζερ. Είχαμε χάσει πριν λίγες μέρες από αυτούς. Ήμουν θυμωμένος. Δεν το κάνω συχνά, αλλά οι οπαδοί της Φορτούνα το αγάπησαν.»
– Ο Καρέτσας τραγούδησε στην πρώτη του κλήση;
(κουνάει το κεφάλι) «Ήταν εντυπωσιακό. 17 χρονών και καθόλου ντροπαλός. Τραγούδησε ένα παλιό ελληνικό τραγούδι και προσπάθησε να μας βάλει όλους στο κλίμα.»
– Πόσο συχνά πας κομμωτήριο;
«Κανονικά κάθε βδομάδα, αλλά τώρα το αφήνω να μακρύνει λίγο. Όχι σαν τον Ρομέο Βερμάν. Δεν είμαι παιδί του Κνόκε όπως εκείνος!» (γέλια)
– Σε ξάφνιασε που ο πρόεδρος σας μίλησε μετά την ήττα με τη Σταντάρ στη 2η αγωνιστική;
«Όχι, είμαι συνηθισμένος από την Ελλάδα. Απλώς με ξάφνιασε που έγινε τόσο νωρίς. Ήθελε να μας ξυπνήσει.»
– Πώς βλέπεις το ελληνικό ποδόσφαιρο που συχνά “ξεφεύγει”;
«Χαίρομαι που δεν παίζω εκεί τώρα. Οι φίλοι μου θέλουν να απολαμβάνουν ποδόσφαιρο, όχι να φοβούνται. Στην Ελλάδα έχουν φέρει ξένους διαιτητές, αλλά υπάρχουν παράπονα και για αυτούς.»
– Ποιο ήταν το πιο τρελό που έζησες στον ΠΑΟΚ;
«Στην πρώτη μου προπόνηση με την πρώτη ομάδα, μετά από ήττα από Παναθηναϊκό, ήρθαν οργισμένοι οπαδοί. Ο βοηθός μου είπε: “Καλώς ήρθες στην πρώτη ομάδα”. Ήμουν τυχερός που δεν είχα παίξει ακόμα με κόσμο λόγω κορωνοϊού.»
– Στο Νόριτς, ποιο είναι το ομορφότερο μέρος της πόλης;
«Αν υπάρχει… (γέλια). Ίσως η περιοχή δίπλα στο ποτάμι. Δεν μπορούσα να την απολαύσω, επειδή δεν έπαιζα. Είχα όμως Έλληνα συμπαίκτη και σκάουτερ, αλλιώς θα ένιωθα πολύ μόνος.»
-Ποιο ήταν το χειρότερο πέναλτι που έχασες;
«Με τη Νόριτς απέναντι στη Λίβερπουλ για το Λιγκ Καπ. Σούταρα στο κέντρο αλλά όχι αρκετά ψηλά. Μετά δεν έπαιξα για 6 αγώνες. Ήμουν μικρός και είχα ζητήσει συγγνώμη. Αλλά να μην παίξω μετά;»
-Η Μπριζ σε ήθελε το 2021, αλλά πήγες Νόριτς. Είχες επιλογή;
«Όχι, λόγω της τιμής. Αλλά δεν το μετανιώνω. Με έκανε πιο δυνατό. Τώρα είμαι καλύτερος και δεν έχετε δει ακόμα την καλύτερή μου εκδοχή.»
-Σε ποιες μεγάλες ομάδες θα μπορούσες να πας;
«Η Φράιμπουργκ με ήθελε τελευταία στιγμή, αλλά είχα ήδη συμφωνήσει με την Μπριζ. Και η Φενέρ, αλλά δεν μου άρεσε. Όταν ήμουν 13, έλεγαν ότι με ήθελε η Μπαρτσελόνα, μετά από αγώνα με τον ΠΑΟΚ εκεί.»
-Μέσι ή Ρονάλντο;
«Ρονάλντο. Με εμπνέει περισσότερο με τη δουλειά του.»
-Ποιον συμπαίκτη θα διάλεγες να σε αφήσει σε ερημονήσι;
«Τον Ρομέο Βερμάν. Περνάμε καλά. Του έδειξα το Ντίσελντορφ και θέλει να ξαναπάμε.»
-Πόσο πιο ωραίο είναι το Ντίσελντορφ απ’ το Νόριτς;
«Είναι φοβερή πόλη. Έζησα όνειρο εκεί, μέχρι τον τελευταίο αγώνα για την άνοδο. Εκείνη η ήττα ήταν από τις χειρότερες στιγμές της καριέρας μου.»
-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;
«Όταν αποχαιρέτησα τους συμπαίκτες μου στο Ντίσελντορφ. Δεν το περίμενα, ήταν πολύ συναισθηματικό».
-Οι οπαδοί τραγουδούσαν το “Griechischer Wein” για σένα. Σου αρέσει το ελληνικό κρασί;
«Στην Ελλάδα πίνω καμιά φορά ένα ποτήρι. Τι κρασί; Εεε… Μπορντό;» (γέλια)
-Η μαμά σου λέει ότι είσαι δύσκολος στο φαγητό.
«Ήμουν. Τώρα όχι. Όταν μαγειρεύεις μόνος σου, μαθαίνεις. Αν θες, σου φτιάχνω τώρα steak με γλυκοπατάτα, σολομό με πατάτες ή linguine με γαρίδες».
-Γιατί η ομάδα σου στο Fantasy λέγεται FC Tzatziki;
«Στην προετοιμασία είχαμε κάθε βράδυ τζατζίκι στο ξενοδοχείο. Δεν μου αρέσει. Οι συμπαίκτες μου γελούσαν και με φώναζαν “τζατζίκι”».
– Σπας πιάτα μετά το φαγητό, όπως οι Έλληνες;
«Όχι, γιατί; Δεν είναι πια έθιμο. Ακριβό είναι! (γέλια) Ίσως σε τουριστικά μέρη».
-Γιατί έχεις το νούμερο 8 και όχι 7;
«Το 7 το είχε ο Σκοβ Όλσεν, όπως και τα 10 και 11. Μου αρέσουν τα μικρά νούμερα. Το 8 είναι για χαφ, ίσως μπερδεύω τους αντιπάλους. Δεν σκοπεύω να το αλλάξω».
-Ποιον νεαρό συμπαίκτη βλέπεις να έχει μεγάλο μέλλον;
«Ο Τάλμπι έχει τρομερή ταχύτητα. Ο Σέις είναι εντυπωσιακός. Και φυσικά ο φίλος μου, Ρομέο Βερμάν. Αν έπαιζε περισσότερο, θα ήταν killer μπροστά»
-Ποιος κάνει τα πιο δυνατά μαρκαρίσματα στις προπονήσεις;
«Ο Ζαΐντ Ρομέρο. Και ο Βερμάν, καμιά φορά τα δίνει όλα.»
-Αν ήσουν γυναίκα για μία μέρα, τι θα ήθελες να μάθεις;
«Πώς είναι να φλερτάρεις. Να το δω από τη δική τους πλευρά, γιατί μερικές είναι λίγο… αλαζονικές.» (γέλια)
-Πόσο ευτυχισμένος είσαι ως single;
«Είναι ωραία, αλλά καμιά φορά νιώθεις μοναξιά. Είμαι ευτυχισμένος, αλλά ίσως όχι για πολύ ακόμα…» (κοκκινίζει)
-Πες “δώσε μου την μπάλα” στα γερμανικά.
(στεγνά) «Pass. (σκέφτεται) Το ξέχασα. Gib mir den Ball; Μέχρι να το πω, η μπάλα έχει φύγει.»
-Έζησες στη Γερμανία ως έφηβος, σωστά;
«Δύο χρόνια στη Φρανκφούρτη. Τέλεια. Έμαθα γερμανικά αλλά πήγαινα σε ελληνικό σχολείο. Υπάρχουν παντού, ακόμα και στο Βέλγιο. Αγαπημένη μου χώρα τώρα.»
-Η οικογένειά σου μετακόμισε λόγω κρίσης. Είχατε οικονομικά προβλήματα;
«Δεν ήμασταν φτωχοί, ούτε πλούσιοι. Δεν μας έλειπε κάτι, οι γονείς μου δούλευαν πολύ. Ήταν και για το ποδόσφαιρο η μετακόμιση, για να δω τι μπορώ να κάνω εκτός Ελλάδας.»
-Όποιος λέγεται Χρήστος πρέπει να είναι θρήσκος. Πώς το δείχνεις;
«Κάνω πάντα τον σταυρό μου. Φοράω βραχιόλια με σταυρό, τα σκεπάζω με ταινία. Έχω τρεις εικόνες: Χριστού, Παναγίας και του αγίου της ονομαστικής μου γιορτής, 30 Ιανουαρίου.»
-Έχεις γενέθλια 30 Ιανουαρίου, αλλά και ονομαστική στις 25 Δεκεμβρίου. Παίρνεις διπλά δώρα;
«Ναι, ειδικά μικρός. Η μαμά μού πήρε ασύρματο φορτιστή, ο αδερφός μου AirPods.»
-Ποιοι καθυστερούν πιο πολύ και πληρώνουν πρόστιμα;
«Ο Ονιεντίκα και ο Τάλμπι είναι καλοί… χορηγοί!» (γέλια)
-Αν δεν έπαιζες ποδόσφαιρο, τι θα έκανες;
«Ή τενίστας, ή στίβο. Κάτι με αθλητισμό σίγουρα.»
-Αν σου έδιναν χρήματα να περάσεις βράδυ σε στοιχειωμένο σπίτι, θα το έκανες;
«Όχι! Μικρός πίστευα στα φαντάσματα. Με φόβιζαν οι ήχοι στο σκοτάδι.»
-Ποια στιγμή της σεζόν σε εκνεύρισε περισσότερο;
«Η κόκκινη κάρτα με τη Σταντάρ. Το πρώτο κίτρινο για “θέατρο” ήταν λάθος. Ίσως δεν ήταν πέναλτι, αλλά είχε επαφή. Γιατί να καταστρέψεις τον αγώνα έτσι;»
-Και η τεράστια χαμένη ευκαιρία με τη Γκενκ;
«Με κορόιδεψαν λίγο, αλλά το ξέχασαν. Τώρα που το είπες, θα αρχίσουν πάλι, ειδικά ο Ντε Κάιπερ!» (γέλια)
-Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος;
«Ξέρω πως ακούγεται αλαζονικό, αλλά δεν είχα πρόβλημα με κανέναν. Με τη Γκενκ μου έκαναν trash talk, αλλά δεν με επηρέασε.»
-Έχεις ζήσει σε 4 χώρες τα 3 τελευταία χρόνια. Είναι διασκεδαστικό;
«Όχι άσχημος μέσος όρος! (γέλια) Δεν έχω παίξει ποτέ δύο συνεχόμενες σεζόν στην ίδια ομάδα. Κουραστικό όμως να αλλάζεις συνεχώς.»
-Ποια είναι η πιθανότητα να είσαι στην Μπριζ και την επόμενη σεζόν;
«Μεγάλη, αλλά στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν ξέρεις.»
-Πόσο χρόνο περνάς στο PlayStation;
«Έχω… αποσυρθεί. Παλιά έπαιζα πολύ, τώρα το θεωρώ χάσιμο χρόνου. Πριν από κάθε μεταγραφή έπαιζα career mode με την ομάδα που πήγαινα. Είχα ήδη πάρει το πρωτάθλημα με την Μπριζ στο PlayStation. Και τώρα, το ξανακάνω!» (γέλια)
