Ο Αντρέ Βιεϊρίνια είπε «αντίο» στην αγωνιστική δράση και μετά την τελετή της ΠΑΕ ΠΑΟΚ για τον αποχαιρετισμό του εμβληματικού αρχηγού, μίλησε για το μέλλον του τονίζοντας ότι δεν φεύγει από το σπίτι του!
Αναλυτικά όσα είπε:
«Κάναμε μια κουβέντα με τον κ. Σαββίδη. Αυτήν την εβδομάδα θα συζητήσουμε. Το πιο σημαντικό ήταν η 3η θέση για αρχή. Δε θα είναι και δύσκολο. Δεν έχω μεγάλες απαιτήσεις. Αν με χρειαστούν σε ότι θέση υπάρξει θα είμαι διαθέσιμος. Δε θέλω να φύγω από το σπίτι μου.
Είμαι 22 χρόνια στο ποδόσφαιρο. 22 χρόνια προετοιμασίες. Όπου με χρειαστεί η ομάδα θα είμαι εκεί. Δε θα αντέξω για προπονητής. Είμαστε περίεργοι εμείς οι ποδοσφαιριστές. Δεν αλλάζω απόφαση. Το έκανα μια φορά, δεν το ξανακάνω. Δε θα πάω σαν τον Μανωλά να παίξω στα τοπικά (σ.σ. γέλια)».
Για ένα ξέσπασμα που είχε μετά από έναν αγώνα στη Λαμία όταν είχε τραυμαστεί: «Ήξερα ότι το κορμί μου άντεχε, αλλά ήμουν εκνευρισμένος εκεί. Έπρεπε να καταλάβω ότι το σώμα μου δεν ήταν αυτό που ήταν. Τα χρόνια περνάνε και δεν γυρνάνε πίσω».
Στη συνέχεια με λόγια καρδιάς τόνισε: «Δεν έχω καταλάβει ακόμη τι έχει συμβεί. Στην πρώτη προετοιμασία που δε θα πάω θα το καταλάβω μάλλον. Από πέρσι το σκεφτόμουν. Είχα αντοχές πέρσι, αλλά είχα το όνειρο να παίξω Champions League με την ομάδα της καρδιάς μου. Δούλεψα σκληρά να είμαι έτοιμος φέτος 100%. Δεν ήταν η καλύτερη σεζόν, αλλά ούτε η πρώτη που ήρθα ήταν η καλύτερη σεζόν.
Αλλά όπως ήρθα φεύγω. Γεμάτος αγάπη και περηφάνεια. Το πιο σημαντικό για εμένα σήμερα δεν ήταν η γιορτή, αλλά η νίκη και η τρίτη θέση που ήταν ο τελικός στόχος της σεζόν. Το πρώτο μου ματς στην Τούμπα ήταν με την ΑΕΚ το 1-1, σήμερα το τελευταίο πάλι με την ΑΕΚ ευτυχώς κερδίσαμε.
Τον Φερνάντο Σάντος θα τον ευχαριστώ για μια ζωή. Ήταν ο άνθρωπος που με έφερε εδώ. Με έκανε να αγαπήσω ξανά το ποδόσφαιρο, μου έδωσε δύναμη και ελπίδα. Τον κόσμο του ΠΑΟΚ ευχαριστώ φυσικά. Η ανατριχίλα της Τούμπας σε όλα τα ματς, στα ντέρμπι. Φεύγω γεμάτος με τίτλους, αλλά και περήφανος που φόρεσα αυτή τη φανέλα.
Δε θα άλλαζα τίποτα. Ακόμη και τους τραυματισμούς. Με έκαναν πιο δυνατό. Ευχαριστώ τον κόσμο για τη στήριξη, την αγάπη. Κανένας τίτλος δε μοιάζει με αυτό που έζησα σήμερα και από τη στιγμή που ανακοίνωσα ότι θα σταματήσω. Ήρθε κόσμος σήμερα από Γερμανία, από Κύπρο, αυτό με κάνει περήφανο για όλα τα χρόνια που έπαιξα ποδόσφαιρο. Αυτό ήθελα να αισθάνομαι μέσα μου τόσα χρόνια που έπαιζα ποδόσφαιρο και φυσικά την αγάπη του κόσμου».
Εάν θα γυρνούσε το χρόνο πίσω και θα είχε τη δυνατότητα να μην παίξει ένα ματς: «Στη Λάρισα και να μην τραυματιστώ. Αλλά μετά δε θα ζούσα αυτό που έζησα στο ματς με τον Λεβαδειακό. Και το ματς με τη Μάλμε φέτος γιατί είχαμε μια μεγάλη ευκαιρία να μπούμε στο Champions League».
