Μέσα σε 365 ημέρες, η αγάπη έγινε δίκοπο μαχαίρι και η κατάσταση στον ΠΑΟΚ απαιτεί λεπτούς, μα συνάμα γρήγορους χειρισμούς. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…
Η σαμπάνια δεν είχε στεγνώσει ακόμα από τα ρούχα. Το κεφάλι ήταν βαρύ από το hang-over, μα ήταν ένα γλυκό μεθύσι. Κανείς δεν είχε κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ, μα κανείς δεν ένιωθε ότι χρειάζεται ύπνο για να στρώσει.
Οι περισσότεροι το πήγαν σερί. Από τον Λευκό Πύργο και τα επινίκια στην Thessaloniki by night, κατευθείαν στο κτήμα Δέδα. Λίγο νερό στα μούτρα, μια νέα αλλαξιά ρούχα και βουρ για το νέο πάρτι.
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης και ο Μπράντον Τόμας έπαιξαν τον ρόλο του DJ, το κέφι ξεχείλιζε. Ακόμα και ο Ράζβαν Λουτσέσκου «λύθηκε» και χόρεψε στους ρυθμούς του Da dumla dumla da (Made in Romania), παρότι παρεμπιπτόντως δεν του αρέσει ως κομμάτι και αγκαλιαζόταν με τον Γιώργο Σαββίδη.
Η Μαρία Γκοντσαρόβα το ζούσε στα άκρα, ο Κυριάκος Κυριάκος πόζαρε με ένα πούρο στο στόμα και ο Μάκης Γκαγκάτσης ήταν ο πιο συγκινημένος από όλους γιατί εν αντιθέσει με όλους τους άλλους, για εκείνον ήταν ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι.
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε μέσω Skype ο Ιβάν Σαββίδης με ένα μήνυμα γεμάτο πατρική στοργή: «Παιδιά είμαι ευγνώμων σε εσάς. Ξέρω πως περάσατε δύσκολα, πως ήταν μία δύσκολη σεζόν και πως παλέψατε μέχρι την τελευταία ανάσα σας. Δώσατε χαρά σε εκατομμύρια ανθρώπους. Να είστε χαρούμενοι, να πιστεύετε στους εαυτούς σας. Πιστέψτε στη δουλειά που κάνετε, Να αγαπάτε την οικογένειά σας και ο ΠΑΟΚ για εμάς είναι μία οικογένεια».
Μάλιστα έκανε και ειδική αναφορά στον Ραζβάν Λουτσέσκου, μια στιγμή αναγνώρισης για την πολυεπίπεδη προσφορά και συνεισφορά του στον σύλλογο: «Ράζβαν σε ευχαριστώ και θέλω να ευχαριστήσω επίσης τον πατέρα σου, είναι σα φυλαχτό για εμάς και μας φέρνει καλή τύχη. Μακάρι να ζήσει 100 ακόμα χρόνια και να μας φέρει με την τύχη του, ακόμα 100 πρωταθλήματα».
Όλα αυτά δεν έγιναν σε έναν άλλον αιώνα. Δεν συνέβησαν σε κάποια άλλη δεκαετία, αλλά μόλις πριν από 365 ημέρες.
Αλήθεια, τι μπορεί να συνέβη σε αυτό το χρονικό διάστημα και όλη αυτή η αγάπη να μετατράπηκε σε αμφιβολία; Τι μπορεί να συνέβη και όλη αυτή η οικογενειακή ατμόσφαιρα να γέμισε με εγωισμούς και προσωπικές ατζέντες;
Στο ποδόσφαιρο 365 ημέρες ισοδυναμούν με μία αιωνιότητα. Και κάθε ένα από αυτά τα 50 κάτι παιχνίδια μέσα σε αυτό το διάστημα, μπορεί να διαβρώσει, να οξειδώσει, να φθείρει οποιαδήποτε σχέση. Ειδικά, αν η αξιολόγηση έχει δημιουργήσει μία σειρά από ψευδαισθήσεις.
Ο ΠΑΟΚ δεν πήρε το πρωτάθλημα την περασμένη σεζόν, επειδή τα έκανε όλα τέλεια. Κάθε άλλο. Έκανε πολλά και σοβαρά λάθη στο casting, είχε σημαντικές αστοχίες, κωλυσιεργίες, ήταν σε όλη την σεζόν γεμάτος αμφιβολίες, μα στο τέλος συνέβη κάτι που μόνο στον ιππόδρομο μπορείς να δεις.
Το γερασμένο, αλλά έμπειρο από αγώνες, άλογο έκανε μία κούρσα κάτω από τα ραντάρ, κράτησε το σπριντ για το τέλος, βγήκε στο βιράζ από την εξωτερική όταν κανείς δεν του έδινε σημασία και έκοψε πρώτο το νήμα, σε μία από τις πιο σοκαριστικές και μάγκικες ανατροπές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο Δικέφαλος κατέκτησε κατά γενική ομολογία άξια το πρωτάθλημα, μα αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάστηκε ένα θαύμα για να το πράξει. Και ως γνωστόν, τα θαύματα αποκαλούνται έτσι, διότι δεν συμβαίνουν συχνά, ούτε φυσικά κάθε χρόνο.
