Ο Ράζβαν Λουτσέσκου μίλησε σε ΜΜΕ της πατρίδας του και αναφέρθηκε στον ΠΑΟΚ και τη νέα σεζόν, η οποία έρχεται με νέες μάχες!
«Ο Ιβάν Σαββίδης είναι αυτός που έσπασε αυτό το κατεστημένο της Αθήνας με όλα όσα έκανε, με τη νοοτροπία του, με το γεγονός ότι… έφερε στον ΠΑΟΚ ορισμένους παίκτες, με το ότι μας έφερε εκεί, με το ότι μας υποστήριξε. Υπάρχουν λοιπόν εντάσεις. Το σημαντικό είναι να ξέρεις πώς να ξεπεράσεις αυτές τις εντάσεις σε έναν γάμο. Υπάρχουν πολλές καταστάσεις.
Έγιναν κάποιες συζητήσεις, όλα τελείωσαν, προχωράμε. Έχουμε συμβόλαιο, είμαστε έτοιμοι για μια νέα μάχη. Ναι, φυσικά και μένω στον ΠΑΟΚ. Δεν μπορεί να μείνει πληγωμένη μια σχέση όταν πρόκειται για δύο ανθρώπους που γνωρίζονται τόσο καιρό, που έχουν περάσει μαζί θεαματικές, ξεχωριστές, όμορφες, δύσκολες, ιστορικές στιγμές, δυσκολίες, απογοητεύσεις.
Αυτή είναι η ζωή. Είναι κάτι όμορφο και ξεχωριστό για μένα ως προπονητή να βρίσκομαι στην Ελλάδα σε μια ομάδα για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια και τώρα να αρχίζει ο πέμπτος, διαδοχικά, συν δύο ακόμα τις σεζόν 2017/18 και 2018/19. Είναι ένα θέμα κλειστό. Έχω ακόμα δύο χρόνια συμβόλαιο.
Η τελευταία περίοδος είναι αυτή μετά τη διακοπή, όταν ξεκίνησαν τα Play Off και όταν, τελικά, μαζευτήκαμε και καταλάβαμε όλοι. Αναφέρομαι μόνο στην πλευρά της ομάδας. Ότι πρέπει να είμαστε ενωμένοι, πραγματικά ενωμένοι, και να αλλάξουμε εκείνη την εικόνα, αφήνοντας στην άκρη τα προσωπικά μας συμφέροντα και την ιδέα να βάζουμε τον εαυτό μας σε πρώτο πλάνο.
Τελειώσαμε με δυσαρέσκειες, με τις εσωτερικές συγκρούσεις που υπήρχαν, με το «εγώ παίζω 5 λεπτά, ο άλλος παίζει 10, γιατί δεν παίζω όλα τα ματς;», με πολλές καταστάσεις.
Καταφέραμε, λοιπόν, τελικά να δέσουμε αυτή την ομάδα και μπήκαμε στα Play Off. Ξεκινήσαμε με επτά βαθμούς πίσω από την ΑΕΚ και τέσσερις από τον Παναθηναϊκό.
Βάλαμε στόχο να αλλάξουμε την εικόνα που είχαμε μέχρι τότε. Ακόμη κι αν δεν μπορούσε να κατακτηθεί το πρωτάθλημα, τουλάχιστον να τελειώσουμε με το κεφάλι ψηλά. Και αυτό κάναμε.
Τερματίσαμε στην 3η θέση, εξασφαλίσαμε την πρόκριση στο Europa League. Μετά από αυτό, εντάξει, υπήρξαν κάποιες συζητήσεις. Επομένως, εγώ, στο τέλος αυτής της τρελής, περίπλοκης χρονιάς, θεωρώ πως ήταν μια φυσιολογική χρονιά.
Φυσιολογική, όχι καλή, γιατί μπορεί να ενοχλήσω, αλλά από επαγγελματικής άποψης και με τον τρόπο που αναλύω τα πράγματα, μπορώ να πω ότι ήταν μια χρονιά που, με όλες τις δυσκολίες, τελειώνει καλά. Με μια πρόκριση στο Europa League, με μια θέση στο βάθρο, μετά από μια χρονιά σχεδόν θαυματουργή.
Πρέπει να έχεις και αυτή τη γνώση, να μπορείς να κερδίζεις κάθε χρόνο, για να μπορείς να απαιτείς να κερδίζεις κάθε φορά. Δεν είναι κουλτούρα της νίκης, είναι κουλτούρα του αγώνα. Η Θεσσαλονίκη αυτό αντιπροσωπεύει. Μια κουλτούρα μάχης.
Δεν αισθάνομαι καθόλου σε… κίνδυνο. Υπάρχουν πολλές συζητήσεις που εσείς δεν τις ξέρετε και δεν θα τις μάθετε. Δεν είναι θέμα ρητρών από τη δική μου πλευρά. Ναι, υπάρχουν ρήτρες, αλλά για μένα ποτέ δεν ήταν αυτό το θέμα. Υπάρχουν δύο πτυχές εδώ. Στην Ελλάδα, όταν κερδίζεις, είσαι… σχεδόν Θεός. Όταν χάνεις ένα ματς, και έρχεται αυτό 3 μέρες μετά από το να είσαι σχεδόν Θεός, γίνεσαι ο χειρότερος προπονητής, παίκτης ή προπονητής, ό,τι κι αν είσαι.
Ζεις συναισθηματικά από το ένα άκρο στο άλλο. Αυτό κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα, και αν δεν έχεις την ικανότητα να διαχειριστείς αυτή την ανισορροπία, κινδυνεύεις να καταρρεύσεις. Εγώ είμαι συνηθισμένος σε αυτό.
Το δεύτερο είναι πως σε μια σχέση που κρατάει 6 χρόνια, με ένα διάλειμμα, είναι αλήθεια, αλλά συνολικά 6 χρόνια, μπορεί να υπάρξουν συζητήσεις, να υπάρξουν εντάσεις. Όμως εγώ σ’ αυτόν τον άνθρωπο θα είμαι ευγνώμων για όλη μου τη ζωή!»
