Μια διαφορετική ιστορία μοιράστηκε ο Ράζβαν Λουτσέσκου μιλώντας στην, πατρίδα του, Ρουμανία για το πως πήρε απόφαση να ασχοληθεί με την προπονητική, αλλά και για όταν είχε αναγκαστεί να αγωνιστεί ως τερματοφύλακας της Ραπίντ, παρότι ήταν ήδη… αντιπρόεδρος της!
Πιο συγκεκριμένα είπε:
«Όταν ξεκίνησα την προπονητική, είπα στον εαυτό μου ότι ήμουν στον τελευταίο μου χρόνο ως παίκτης στη Μπακάου. Αναρωτιόμουν για το τι έπρεπε να κάνω. Ήμουν 32 χρονών κι είχε την ευκαιρία να συνεχίσω το ποδόσφαιρο για ακόμα ένα, δύο ή και τρία χρόνια.
Τότε πήγα μάλιστα σε ένα προπονητικό καμπ με την Άστρα Πλοϊέστι για να προετοιμαστώ για την προπονητική μου καριέρα, το μέλλον μου. Έπρεπε να δω τι ακριβώς ήθελα. Τότε, μου ήρθε μια πρόταση από τον κ. Κόπος, να γίνω αντιπρόεδρος της Ραπίντ.
Ουσιαστικά πρόκειται για τη θέση του αθλητικού διευθυντή. Φυσικά, ήμουν περιτριγυρισμένος από ανθρώπους με μεγάλη καρδιά, κι είχα επιτυχία. Αυτή οφείλεται στον Μιρτσέα Ρέντνιτς, στον κ. Κόπος, αλλά κι εμείς, οι άνθρωποι γύρω από την ομάδα βοηθήσαμε πολύ.
Στο τέλος εκείνης της σεζόν κατάλαβα πως δεν ήμουν φτιαγμένος για δουλειά γραφείου. Ήθελα να βρίσκομαι στο γήπεδο. Όταν υπήρχαν απογευματινές προπονήσεις, έβγαινα στο γήπεδο μαζί με τους παίκτες, με την έγκριση του Μιρτσέα Ρέντνιτς.
Ήθελα να δημιουργήσω μια διαφορετική, πιο ευχάριστη, ζεστή κι ανθρώπινη ατμόσφαιρα μεταξύ της διοίκησης και των παικτών. Ήθελα επίσης να συνεχίσω να προπονούμαι. Κάποια στιγμή, και οι δύο τερματοφύλακες της ομάδας τραυματίστηκαν κι έμεινε μοναδικός διαθέσιμος ο 18χρονος Μαρινέσκου.
Έτσι ο Ρέντνικ μου είπε: “Είναι ένας σημαντικός αγώνας, χρειάζομαι την εμπειρία σου. Ήμουν αντιπρόεδρος, αλλά είχα κάποιες προπονήσεις στα πόδια μου. Έκανα τη δουλειά γραφείου, δεν εμφανίστηκα στην προπόνηση, επειδή είχα άλλες υποχρεώσεις”
Αλλά έπαιξα στο παιχνίδι και κερδίσαμε 1-0. Δεν δεχθήκαμε καν γκολ. Δεν έχω ξανακούσει για μια τέτοια περίπτωση. Ήταν μια ιδιαίτερη κατάσταση. Έπαιξα επίσης στον επόμενο αγώνα, για το Κύπελλο Ρουμανίας».
Όσο για την απόφαση του να ακολουθήσει την προπονητική, ο κόουτς του ΠΑΟΚ σημείωσε χαρακτηριστικά:
«Στο τέλος της σεζόν είπα “αρκετά”. Τα παράτησα κι αποφάσισα να ακολουθήσω τον δρόμο της προπονητικής. Κατάλαβα ότι είμαι άνθρωπος του γηπέδου, έπρεπε να είμαι εκεί. Όταν ακολούθησα την ιδέα της προπονητικής, είπα στον εαυτό μου ότι είχα μια ευκαιρία.
Έχω χάρισμα, προσωπικότητα και ο κόσμος με έβλεπε με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Επιπλέον, είτε το ήθελαν είτε όχι, όλοι είχαν μια περιέργεια. “Είναι ο γιος του Μιρτσέα Λουτσέσκου, είναι αδύνατο να μην έχει πάρει κάτι από αυτόν” έλεγαν.
Αυτό ήταν το καλό κομμάτι. Εντάξει, ο πρώτος άνθρωπος που μου πρότεινε να γίνω προπονητής ήταν ο κ. Ιόαν Νεκουλάιε από την Μπρασόβ. Και μέχρι σήμερα έχω μια σχέση σεβασμού και φιλίας μαζί του».
