Η 3η συνεχόμενη παρουσία του Ιβάν Σαββίδη στην Τούμπα, ήταν γραφτό να είναι και φαρμακερή. Για τους Κροάτες βέβαια, που ένιωσαν στο πετσί τους, τι σημαίνει ΠΑΟΚ και Τούμπα. Γράφει ο Κώστας Βασιλόπουλος.
Οι χειρότεροι φόβοι τους για συντριβή, όπως το θέλει η παράδοση, έγιναν πραγματικότητα. Όπως ακριβώς είχα γράψει στο προηγούμενο blog, ο κανονικός ΠΑΟΚ, δεν έχει τίποτα απολύτως να φοβηθεί από την Ριέκα, που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να αποκλείσει τον Δικέφαλο υπό φυσιολογικές συνθήκες.
Ποιες είναι οι φυσιολογικές συνθήκες; Μα η εμφάνιση που πραγματοποίησε ο ΠΑΟΚ το βράδυ της Πέμπτης. Μια ομάδα με γρήγορες μεταβάσεις σε άμυνα και επίθεση και προσεκτικές επιλογές στην τελική προσπάθεια. Αυτό ακριβώς έκανε το γκρουπ του Λουτσέσκου και μετέτρεψε τη ρεβάνς σε παράσταση για ένα ρόλο, προκαλώντας ενθουσιασμό στο κοινό του αλλά και στον πρόεδρο του.
Η ομάδα, ο κόσμος και φυσικά ο Ιβάν Σαββίδης, είχαν ανάγκη μια μεγάλη βραδιά. Η ομάδα για να θυμηθεί ποια είναι, ο κόσμος για να νιώσει ασφάλεια ενόψει της νέας σεζόν και ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ για να απολαύσει επιτέλους ποδόσφαιρο.
Τις δύο προηγούμενες επισκέψεις του, με την Βόλφσμπεργκερ και τη Λάρισα στην Τούμπα, δεν τις λες και ευχάριστες, παρά τη νίκη στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος.
Την Πέμπτη, η ομάδα τον αποζημίωσε και με το παραπάνω με την εμφάνιση της, το θέαμα που παρουσίασε και την πρόκριση στη League Phase του Europa League. Για τον Ραζβάν Λουτσέσκου και τους παίκτες που έχουν μυηθεί και νιώθουν ΠΑΟΚ λίγο παραπάνω (λόγω των ετών παρουσίας τους στην ομάδα) όπως οι Αντρίγια, Μιχαηλίδης, Πέλκας, Ντεσπόντοφ, Τάισον, μια εμφάνιση που θα απογείωνε την Τούμπα, ήταν κάτι σαν υποχρέωση.
Στο ποδόσφαιρο τέτοιες λέξεις, δεν χωράνε αλλά για αυτούς που έχουν ζήσει -όπως οι προαναφερόμενοι- τον ΠΑΟΚ σε καλές και καλές στιγμές, η προσφορά μιας έντονα συναισθηματικής βραδιάς στον ιδιοκτήτη (που παρά τις καταστάσεις που βίωσε και εξακολουθεί να βιώνει), στέκεται αγέρωχος στο πλάι της ομάδας, ναι, ήταν υποχρέωση.
