Είναι ένας χρυσός κανόνας στην αρχιτεκτονική, στην μαγειρική, καμιά φορά και στα ομαδικά σπορ που φέρει την απαιτούμενη και πολυπόθητη ισορροπία: Less is more. Είναι ποτέ δυνατόν το «λιγότερο» να σημαίνει ουσιαστικά «περισσότερο»;
Η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού είναι ό,τι πιο πολύπλοκο, θέλει εξαιρετική μαεστρία να συνδυάσεις δυνατότητες, ικανότητες, χαρακτήρες, ηλικίες για να πάρεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Οι πρόσφατες διδακτικές δηλώσεις του Σέρχιο Πένια στο Περού, αποδεικνύει ότι αυτό δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο: «Είχα υπογράψει συμβόλαιο δύο ετών, αλλά τελικά έμεινα μόνο για τέσσερις μήνες. Τα πράγματα δεν κύλησαν όπως περίμενα. Δεν ήταν θέμα προσαρμογής. Πήγα εκεί για να παίξω στο Europa League, όμως ο προπονητής έφερε μαζί του παίκτες που είχαν κατακτήσει το πρωτάθλημα. Όταν συνειδητοποίησα ότι δε θα έπαιζα στο Europa League, μίλησα με τους αρμόδιους και τους ενημέρωσα ότι δεν ήθελα να συμμετάσχω στους αγώνες πρωταθλήματος. Ο σύλλογος το εξέλαβε αρνητικά και αυτό επιτάχυνε την αποχώρησή μου».
Καμιά φορά, αρκεί μόνο μία εξτρά προσθήκη, μία επιπλέον κίνηση για να φέρει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Τον περασμένο Γενάρη, ο ΠΑΟΚ έφερε τον Μεϊτέ για να δώσει μία ακόμα ποιοτική λύση στα χαφ, όμως ταυτόχρονα «ακύρωσε» και «έχασε» τον Πένια, ο οποίος από λύση, έγινε ένα μικρό μόνιμο πρόβλημα στην καθημερινότητα του κλαμπ, μένοντας σχεδόν αναγκαστικά εκτός ευρωπαϊκής λίστας.
Το ίδιο έγινε πέρσι και στην θέση του φορ. Ο Δικέφαλος είχε τέσσερις παίκτες (Τισουντάλι, Τσάλοφ, Σαμάτα, Μπράντον Τόμας) για μία θέση και εντέλει για να πάρουν χρόνο όλοι κανείς δεν μπόρεσε να βρει ρυθμό από συνεχόμενα παιχνίδια μέσα στην σεζόν, η ομάδα ζημιώθηκε, δεν επωφελήθηκε από αυτή την «υπερβολή».
Είναι αλήθεια ότι ο ΠΑΟΚ έψαξε την αγορά προς το τέλος της μεταγραφικής περιόδου για μία ακόμα λύση στην θέση του σέντερ-φορ, όχι από ανάγκη, αλλά για λόγους αναβάθμισης. Για διάφορους λόγους, δεν βρήκε την επιθυμητή συμφωνία και τον παίκτη που ήθελε και πάει όπως είναι με την τριπλέτα Γιακουμάκη, Τσάλοφ, Μύθου, με ξεκάθαρη ιεραρχία, ρόλους και απαιτήσεις. Όχι το τέλειο, αλλά όχι και λόγος για πανικό.
Πηγή: FORZA