Το παιχνίδι του ΠΑΟΚ με την Μέταλιστ στο Χάρκοβο θα το θυμάμαι για πολλά χρόνια. Μπορεί ο Δικέφαλος, παρά την εξαιρετική του εμφάνιση, να μην κατάφερε να ανατρέψει το εις βάρος του σκορ από το παιχνίδι στην Τούμπα αλλά για μένα θα είναι ένα ξεχωριστό παιχνίδι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι πολλές φορές στην διάρκεια του αγώνα και ιδιαίτερα στο β΄ ημίχρονο «έπιασα» τον εαυτό μου να μην παρακολουθεί την εξέλιξη του αγώνα. Ήταν αδύνατο να αντισταθώ στον πειρασμό που μου δημιουργούσαν οι αντιδράσεις και οι εκφράσεις του Στέφενς κάθε φορά που σηκωνόταν από τον πάγκο. Τον παρατηρούσα με προσοχή και ένιωθα τον ηλεκτρισμό που μετέδιδε στους παίκτες του για την ανατροπή! Ηταν τόσο έντονες οι αντιδράσεις του και τόσο μεγάλη η πίστη του στο αποτέλεσμα που θεωρώ αδύνατο να μην το μετέδιδε στους παίκτες.
Δεν είχα καμία αμφιβολία για τι μπορεί να προσφέρει ο Στέφενς στον Δικέφαλο. Ομολογώ ότι το βράδυ της Τετάρτης στο Χάρκοβο με εντυπωσίασε. Ήταν ο Στρατηγός που ενέπνεε τους στρατιώτες του ακόμα και όταν οι Ουκρανοί προηγήθηκαν με το ένα και μοναδικό σουτ που έγινε στη διάρκεια του αγώνα. Ακόμα και τότε ο Στέφενς όρθιος μπροστά από τον πάγκο του ΠΑΟΚ έδινε εντολές και οδηγίες στους παίκτες για να συνεχίσουν να επιτίθενται μαζικά προς την αντίπαλη εστία για να ανατρέψουν την κατάσταση.
Ειλικρινά μετά από τόσα χρόνια στα γήπεδα, τόσους αγώνες και τόσους προπονητές (του ΠΑΟΚ ή και αντιπάλους) εντυπωσιάστηκα από το πάθος του Ολλανδού και τον τρόπο που μετέδιδε την πίστη του για αποτέλεσμα, στους παίκτες του.
Χωρίς υπερβολή… έβγαζαν σπίθες τα μάτια του όταν ζητούσε από τους Γεωργιάδη – Ολίσε να αλλάζουν πιο γρήγορα την μπάλα, όταν έδινε οδηγίες στους Νέτσιντ, Αθανασιάδη και Λόρενς πώς να κινηθούν στον αγωνιστικό χώρο πριν περάσουν στο παιχνίδι. Έζησε με μεγάλη ένταση κάθε λεπτό του αγώνα και ιδιαίτερα του β΄ ημιχρόνου στηρίζοντας τη στρατηγική που είχε επιλέξει από το ξεκίνημα, συνεχείς επιθέσεις δηλαδή στην αντίπαλη εστία με συγκεκριμένη αμυντική συμπεριφορά για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο έκθεσης της ομάδας σε αντεπιθέσεις των Ουκρανών.
Ο Στέφενς ήταν ένα με την ομάδα το βράδυ της Τετάρτης. Έδινε την εντύπωση ότι βρισκόταν μέσα στον αγωνιστικό χώρο και όχι στον πάγκο. Και το κυριότερο για μένα είναι ότι μετέδιδε την πίστη του για αποτέλεσμα μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Έχω την αίσθηση ότι θα δούμε τον ΠΑΟΚ να αποκτά αυτό το τόσο ωραίο… κουσούρι των γερμανικών ομάδων που μπορούν ακόμα και στο τελευταίο λεπτό ενός αγώνα να ανατρέψουν τα δεδομένα.
Αν και το έχουν κάνει πολλοί πιο μπροστά από μένα, Χούμπ, σου βγάζω το καπέλο!
