Ο Ιβαν Σαββίδης ήθελε να φέρει τον Ροναλντίνιο και δεν τα κατάφερε… Ετσι είπε ότι ήθελε να κάνει θέλοντας να ενθουσιάσει τον κόσμο . Μόνο που τόσο καιρό είχε τον… Ροναλντίνιο μέσα στα πόδια του και δεν το έβλεπε! Ενας έχει μείνει! Ενας! Ενας που όλοι υποκλίνονται μπροστά του ή και αυτοί που δεν υποκλίνονται, γονατίζουν! Ολοι! Ζαγορικοί, Βρυζικοί, Γεωργιαδικοί, Κωστίκοι, Λαγωνίδηδες, Τσιστιακοφικοί… Ολοι.
Γκρινιάριδες, αισιόδοξοι. Οπαδοί, φίλαθλοι, δημοσιογράφοι χούλιγκαν, συνδεσμίτες, ανένταχτοι. Καναπεδάκηδες, εκδρομάκηδες. Μικροί, μεγάλοι,υπάλληλοι, πρώην, νυν και… κατά φαντασίαν!
Ο Πάμπλο Γκαρσία είναι η μοναδική ελπίδα του ΠΑΟΚ να επιστρέψει η χαμένη Γκαύλα που έψαχνε ο Ζαγοράκης λίγο πριν φύγει και αυτήν που δεν ένοιωσε ποτέ ο Ιβαν Σαββίδης παρά τα εκατομμύρια που έχει βάλει.
Εγω αν ήμουν Σαββίδης θα έκανα πολλά λάθη γιατί είμαι άσχετος από διοίκηση και από επιχειρήσεις και εκατομμύρια. Είμαι σίγουρος όμως ότι θα έκανα “βασιλιά” τον Γκαρσία! Θα έβρισκα τον τρόπο να τον βάλω στην κορυφή! Στον θρόνο! Δεν ξέρω ποια είναι η ψηλότερη θέση και αν υπάρχει θέση στον ΠΑΟΚ που να τον… φτάνει! Αν δεν υπήρχε θα έφτιαχνα μία! Ο Ιβαν Σαββίδης φυσικά και πρέπει να φτιάξει ομάδα και προσπαθεί. Και η γκαύλα ως ένα σημείο θα έρθει όμως με πολύ αίμα, πολύ χρόνο, πολύ χρήμα και πολλά περισσότερα εμπόδια που δεν θα είχε αν είχε μαζί του τον κόσμο. Διότι ο Ιβαν (το καταλαβαίνει ή όχι δεν το ξέρω), δεν έχει τον κόσμο μαζί του. Και ο κόσμος δεν είναι κακός. Έχει τις δικές του παιδικές Θεσσαλονικιώτικες -αρρώστιες δεν λέω- όμως αγαπάει την ομάδα, κατανοεί τι έχει δώσει ο Σαββίδης ως τώρα όμως δεν έχει καταφέρει να τον αγαπήσει! Να τον νοιώσει δικό του!
Ο Ζαγοράκης δεν έφτιαξε υπερομάδα. Δημιούργησε ένα δυνατό σύνολο μετά από έναν καταστροφικό χρόνο με τις “σαρδέλες” αλλά δεν πήρε ούτε ένα τίτλο. Κατάφερε όμως να φέρει την Γκαύλα στον ΠΑΟΚτση άσχετα με το τι επακολούθησε. Ο Ιβαν ή μάλλον αυτούς που έβαλε ο Ιβαν να αποφασίζουν δεν έπιασαν τον “ρυθμό” του ΠΑΟΚ ή δεν ήθελαν να τον πιάσουν. Έκαναν “μάγκα” τον πρώην περαστικό προπονητή και πέταξαν στα σκουπίδια τον Γκαρσία. Ο κόσμος ξενέρωσε… Και μπορεί να μην μπορούσε το… παλικάρι να παίξει. Τι έκανε ίμως η διοίκηση ώστε να κρατήσει πολύ ψηλά έναν άνθρωπο που είναι ικανός με ένα νεύμα του να κατεβάσει χιλιάδες κόσμο στους δρόμους ή να γεμίσει ένα γήπεδο μόνος του; ΤΙΠΟΤΑ. Το αντίθετο πήγε να “κάψει” το τελευταίο χαρτί του ΠΑΟΚ. Ενα “Θείο Δώρο” που ήρθε στον Δικέφαλο διότι μετά την “φθορά” του Ζαγοράκη και στη συνέχεια του Βρύζα δεν θα υπήρχε τίποτα αν δεν ερχόταν ο Πάμπλο…
Και όταν ο κόσμος σαν “αιμοβόρος” ζητάει μεταγραφές και χρήμα από τον Ιβαν, παράλογα και με γκρίνια, και ενοχλεί κάποιους αυτό, να θυμούνται όλοι όσοι ευθύνονται για την εξέλιξη αυτήν, πως τους “συναισθηματισμούς” οι ίδιοι τους έκοψαν. Τους συναισθηματισμούς και ρομαντισμούς του ΠΑΟΚτσή οι ίδιοι θέλησαν να εξαφανίσουν. Τον Γκαρσία οι ίδιοι ήθελαν να τον χειριστούν όλοι ως έναν επαγγελματία παίκτη. Είναι λογικό λοιπόν να γυρνάει τώρα μπούμερανγκ. Είναι λογικό ο κόσμος να μην σηκώνει λάθη από “την τεχνοκρατική διοίκηση που με το χρήμα της θα κόψει τους συναισθηματισμούς αλλά θα φέρει τίτλους στην ομάδα…”
Πάμπλο Γκαρσία εις το επανιδείν
