O D.J Koύπερ ανακηρύχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του πρώτου γύρου της Basket League ΟΠΑΠ 2-013-14 και ο Βασίλης Σκουντής, μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα του ΕΣΑΚΕ (esake.gr) φιλοτεχνεί το πορτρέτο ενός κοντοπίθαρου που έγραψε ιστορία στο κολεγιακό πρωτάθλημα και η ζωή του έχει γίνει ντοκιμαντέρ!
Δεν χρειαζόταν να λάβει αυτό το παράσημο (του MVP του πρώτου γύρου) ο DJ Kούπερ για να συνειδητοποιήσει ο Νίκος Σταυρόπουλος ότι κτύπησε φλέβα χρυσού τον περασμένο Απρίλιο στο ταξίδι του στo Πόρτσμουθ της Βιρτζίνια, όπου παρακολούθησε το περίφημο «Portsmouth Invitational Tournament» στο οποίο πρωτοείδε τον Αμερικανό πόιντ γκαρντ και αμέσως του γυάλισε το μάτι!
Αυτό είναι που λένε, έρωτας με την πρώτη ματιά!
Ο Κούπερ γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1990 στα νότια προάστια του Σικάγο, έχει ύψος μόλις 1μ.83 και άρχισε να παίζει μπάσκετ στην αυλή του σπιτιού του, χάρη σε ένα δώρο. «Του αγόρασα μία μπασκέτα, μπλε, κόκκινη και κίτρινη και μαγεύτηκε. Όλη την μέρα ασχολούνταν με αυτήν, σούταρε ασταμάτητα. Ήταν φαινόμενο για την ηλικία του να είναι τόσο αφοσιωμένος. Από την αρχή ήταν από τα πιο μικρόσωμα παιδιά, αλλά αυτό το αντιστάθμιζε με την ταχύτητα και την διορατικότητά του», θυμάται ο παππούς του Χάουαρντ Φρίμαν, ενώ ο πατέρας του Ντονέλ Κούπερ συμπληρώνει: «Στην πρώτη μπασκέτα που βάλαμε στο σπίτι, όλη την μέρα πετούσε την μπάλα στο καλάθι. Δεν την σούταρε, την πετούσε και την έβαζε. Αργότερα τον έβλεπα να παίζει στο γυμνάσιο και στο κολέγιο και ήταν ένα απίστευτο πράγμα. Έβλεπες τι κάνει κι ετοιμαζόσουν να πεις μα είναι δυνατόν, πούλησε την μπάλα, κι αυτός έβγαζε ασίστ. Αυτό το πράγμα είναι ευλογία, δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά».
Μία διαφορετική πλευρά του χαρακτήρα του, περιγράφει η μητέρα του, Ντιόν Κούπερ… «Δεν είναι καθόλου εγωιστής. Του αρέσει να μοιράζεται. Είναι πολύ πεισματάρης κι αν αποφασίσει ότι κάτι πρέπει να γίνει έτσι, έτσι θα γίνει. Θα το σκεφτεί την ώρα του αγώνα τι πρέπει να κάνει και μετά θα το εκτελέσει. Και αν δεν πετύχει κάτι τέτοιο με αυτό που σκέφτεται, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί πει οπαδός ή δημοσιογράφος που να τον ενοχλήσει, γιατί απλά ‘’αυτομαστιγώνεται’’ ο ίδιος και τιμωρεί τον εαυτό του».
Τι απ’ όλα αυτά θυμάται ο Κούπερ; «Έπαιζα συνεχώς, είτε στο δωμάτιό μου, είτε στην αυλή και το μόνο που ήθελα ήταν να ανεβάζω το ύψος της μπασκέτας. Από την πρώτη χρονιά στο κολέγιο βρέθηκα σε μία περίεργη κατάσταση, μου έλλειπε το σπίτι μου, δεν έπαιζα πολύ καλά, αλλά συνέβησαν τόσο πολλά που στο τέλος εκείνης της σεζόν κατάλαβα ότι έπρεπε να μεγαλώσω. Και ήταν φοβερό το συναίσθημα της νίκης απέναντι σε ένα σπουδαίο κολέγιο όπως το Τζόρτζταουν, μία ομάδα που είχαμε συνηθίσει να την βλέπουμε μόνο στην τηλεόραση και ήρθε η στιγμή που τους νικήσαμε. Και τότε, πράγματι, το Οχάιο μπήκε στο χάρτη».
Η κουβέντα γύρω από το όνομα του Κούπερ άρχισε το 2009, όταν το ESPN τον κατέταξε στο Νο 30 των παικτών που προέρχονταν από τα λύκεια ολόκληρης της χώρας. Ως τεταρτοετής στο Seton Academy, με προπονητή τον Μπράντον Τόμας, ο Κούπερ είχε μέσο όρο 16 πόντους και 7 ασίστ και οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση του τοπικού πρωταθλήματος για πρώτη φορά στα χρονικά, ενώ σε οκτώ ματς έβαλε ή το νικητήριο καλάθι ή το καλάθι με το οποίο ισοφάρισε τον αγώνα!
«Όταν τον είδα πρώτη φορά, ήταν ένα κοντό, αδύνατο παιδί και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν παίκτης μπάσκετ. Προπονούσα την ομάδα του γυμνασίου και τον βλέπω να έρχεται στην προπόνηση με τους πρωτοετείς και ρώτησα «τι, αυτός ο μικρούλης παίζει μπάσκετ;» Μετά τον είδα στο πρώτο ματς πρωτοετών – δευτεροετών και μέσα σε πέντε λεπτά δίνει 10 ασίστ. Και δεν ήταν απλά οι ασίστ, ήταν αυτά που έβλεπε μέσα στο γήπεδο. Δεν γίνεται να είσαι 14 ετών και να βλέπεις το γήπεδο με τέτοιο τρόπο», τονίζει ο Μπράντον Τόμας. Και συνεχίζει: «Δεν ήθελα να είμαι πατρική φιγούρα γι’ αυτόν, άλλωστε έχει τον πατέρα του στη ζωή του κι έχει και τον παππού του. Μάλλον πήρα τη θέση του μέντορα, του μεγαλύτερου αδελφού. Πήγα πολλές φορές στο σπίτι του για μπάρμπεκιου κι επισκέφτηκε κι αυτός το δικό μου και κάθε φορά καταλήγαμε να μιλάμε για μπάσκετ και για το πόσο πρέπει να προσπαθήσει. Αρχίσαμε τη σεζόν με ρεκόρ 2-8, αλλά από κει πέρα δεν χάσαμε άλλο παιχνίδι. Ήταν μια ομάδα παιδιών που ήταν πολύ κοντά ο ένας με τον άλλον και παρόλο που ο DJ ήρθε για μια χρονιά, τους ήξερε όλους στην ομάδα γιατί ήταν όλη από τη γειτονιά του, είχε μεγαλώσει μαζί τους. Πουθενά αλλού δεν πρέπει να έχουν ακουστεί τόσες επευφημίες γιατί κάποιος πασάρει. Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει τα καλύτερα alley hoop με κλειστά μάτια κι αυτό είναι κάτι που τρελαίνει τον κόσμο. Τον έζησα πολλά χρόνια και ειλικρινά δεν μπορώ εύκολα να θυμηθώ κάποιο από τα καλάθια του. Θυμάμαι όμως όλες του τις πάσες. Πήγαινε όπου θέλεις στο Σικάγο και ζήτα να σου πουν τους πέντε καλύτερους πόιντ γκαρντ. Όλοι θ’ αρχίσουν με τον Ντέρικ Ρόουζ, ίσως ακούσεις τον Σερόν Κόλινς, αλλά αμέσως μετά θα σου πουν το όνομα του Κούπερ».
Τότε ενδιαφέρθηκαν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους φημισμένα κολέγια όπως το Κεντάκι και το Μπέιλορ, αλλά αυτός επέλεξε το Οχάιο, διότι, όπως έχει παραδεχθεί «ήθελα να παίξω για έναν προπονητή, που θα με είχε ως προτεραιότητα του και ο Τζον Γκρόους μου έδειξε από την πρώτη στιγμή ότι μπορώ να τον εμπιστευθώ».
Ο ίδιος ο Γκρόους δηλώνει: «Πήγα να δω παίκτες σε μία εκδήλωση της ΝΙΚΕ στην Τζόρτζια, είχα ακούσει κάποια πράγματα για τον Κούπερ, αλλά ενώ περίμενα να τον δω με τους βασικούς, αυτός έπαιζε σε ένα δευτερεύον γκρουπ. Μου τράβηξε αμέσως την προσοχή, αλλά πήγα και την επόμενη μέρα και ο τρόπος που αγωνιζόταν ακόμη και απέναντι σε παίκτες με καλύτερα σωματικά προσόντα ήταν εντυπωσιακός. Ενημέρωσα τους συνεργάτες μου ότι αυτός είναι ο πλέι μέικερ που θέλουμε και ήρθε στην ομάδα μας Αποφάσισα πως αυτός είναι ο βασικός πλέι μέικερ και στις καλές, αλλά και στις κακές στιγμές, γιατί κάθε πρωτοετής έχει σκαμπανεβάσματα, αλλά ο Κούπερ στο τέλος εκείνης της πρώτης σεζόν έμοιαζε σεληνιασμένος. Μπήκε στο πρωτάθλημα ως ένας απλός ταλαντούχος παίκτης και στο τέλος αφέθηκε να παίζει ελεύθερα και έγιναν θαύματα».
Ως πρωτοετής στο κολέγιο, τη σεζόν 2009-10, ο Κούπερ προκάλεσε αμέσως αίσθηση, έχοντας μέσο όρο 13.5 πόντους, 5.4 ριμπάουντ, 5.9 ασίστ και 2.5 κλεψίματα. Αναδείχθηκε ενδέκατος σκόρερ και 17ος ριμπάουντερ στην περιφέρεια MAC, αλλά έλαβε εθνική αναγνώριση ως πέμπτος στα κλεψίματα και έβδομος στις ασίστ σε ολόκληρο το NCAA! Οδήγησε τους Μπόμπκατς του Οχάιο στη νίκη-έκπληξη επί του Τζορτζτάουν με 89-73 και ανακηρύχθηκε καλύτερος πρωτοετής στην περιφέρεια.
«Το τι κάναμε νικώντας το Τζορτζτάουν, το αντιλήφθηκα την επόμενη ημέρα όταν είδα στην πρώτη σελίδα της “USA Today’’ φωτογραφίες των παιδιών», σχολίασε ο Γκρόους, που είδε τον Κούπερ να οργιάζει με 23 πόντους, 5 τρίποντα, 8 ασίστ, 3 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα. «Είναι παίκτης υψηλού ρίσκου, του αρέσει να βγάζει καλές πάσες και να σουτάρει από μακριά», προσθέτει ο προπονητής των Μπόμπκατς , που ρώτησε κάποια στιγμή τον Κούπερ γιατί παίρνει αυτά τα μακρινά σουτ και πήρε μία αφοπλιστική απάντηση… «Όταν ένα ματς φτάνει σε αυτό το σημείο, πηγαίνεις να κόψεις την καρωτίδα του αντιπάλου»!
Ο θρίαμβος επί του Τζορτζτάουν είχε προαναγγελθεί από τον Κούπερ, όπως αποκαλύπτει ο προπονητής του στο χάι σκουλ, Μπράντον Τόμας : «Πριν από το ματς , είχε πει ότι «θα είμαι αυτός που θα βάλει το Οχάιο στο χάρτη» κι αυτό ακριβώς έκανε. Έλεγε μάλιστα το Οχάιο OU, του εξηγούσαμε ότι με U είναι μόνο τα μεγάλα πανεπιστήμια όπως το Οκλαχόμα για παράδειγμα και αυτός επέμενε… «Όταν τελειώσω την καριέρα μου στο κολέγιο, θα υπάρχει μόνο ένα OU, το Οχάιο».
Iδού και η μαρτυρία του δημοσιογράφου της εφημερίδας «Athens Messenger» Τζέισον Αρκλεϊ: «Υπάρχει μία φωτογραφία στο γραφείο των προπονητών του Οχάιο στην οποία βλέπεις αυτό το μικροκαμωμένο παιδί με το χαμόγελο, δίπλα στον θηριώδη σέντερ του Τζόρτζταουν, που έχει όλη την απογοήτευση στο πρόσωπό του. Εκεί ο Ντι Τζέι είναι το παιδί που έχει πάρει γλυκό από τα χέρια του αντιπάλου, το παιδί το οποίο έρχεται από το μεσαίο πανεπιστήμιο και καταστρέφει τις προσδοκίες ενός από τα καλύτερα προγράμματα μπάσκετ της Ανατολής. Ο Κούπερ προκαλεί δέος, όχι γιατί κάρφωσε ή έβαλε ένα καλάθι από το κέντρο, αλλά για την πάσα του. Αυτό είναι αδύνατο να συμβεί. Είχες ένα γήπεδο να κοιτάει μαγεμένο, να βλέπει την μπάλα να περνά από το πιο στενό παράθυρο για να βρει ελεύθερο παίκτη. Η ικανότητά του να κάνει τους συμπαίκτες του καλύτερους είναι που τον ανεβάζει επίπεδο. Δεν ξέρω εάν είναι πολύ αγαπητός παίκτης για τους οπαδούς, ιδιαίτερα τους αντιπάλους, αλλά πολύ δύσκολα θα βρεις προπονητή που να μην τον θέλει στην ομάδα του».
Στη δεύτερη σεζόν του στο κολέγιο ο Κούπερ ήταν τρίτος πασέρ σε ολόκληρο το πρωτάθλημα, με μέσο όρο 7.5 ασίστ ανά αγώνα. Ως τριτοετής οδήγησε την ομάδα του στο Sweet 16 του ΝCΑΑ , βγάζοντας νοκ άουτ το Μίσιγκαν και το Σάουθ Φλόριντα, προτού αποκλειστούν από το Νορθ Καρολάινα. Εκείνη την περίοδο μάλιστα πέτυχε το πρώτο triple double της καριέρας του με 14 πόντους, 10 ριμπάουντ και 10 ασίστ σε έναν αγώνα με έδρεψε ένα σωρό από διακρίσεις.
Ο παλαίμαχος παίκτης του Ντιουκ και ειδικός αναλυτής του ΕSPN, Tζέι Μπίλας του έπλεξε το εγκώμιο, λέγοντας ότι «μπορεί να σκοράρει, μπορεί να δημιουργήσει, κάνει σπουδαία δουλειά στα pick n’ roll, δείχνει ότι πάντοτε ξέρει να παίρνει τη σωστή απόφαση και σίγουρα μπορεί να παίξει σε υψηλό επίπεδο».
Μεσούσης της τέταρτης σεζόν του με το Οχάιο (2012-13), ο Κούπερ έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του κολεγιακού πρωταθλήματος των ΗΠΑ, ο οποίος συμπλήρωσε 2.000 πόντους, 900 ασίστ, 600 ριμπάουντ και 300 κλεψίματα. Ολοκλήρωσε την κολεγιακή καριέρα του με μέσο όρο 14.5 πόντους, 4.3 ριμπάουντ, 6.5 ασίστ και 2.3 κλεψίματα σε σύνολο 143 αγώνων με τους Μπόμπκατς, ενώ βρίσκεται σε περίοπτες θέσεις στην ιστορία της πρώτης κατηγορίας του NCAA στις ασίστ (12ος με 934) και στα κλεψίματα (18ος με 328). Αναγορεύθηκε παίκτης της χρονιάς στην Μid-American Conference, αλλά σε πείσμα των προσδοκιών του δεν κατάφερε να βρει μια θέση στο ντραφτ του ΝΒΑ και κατέληξε στην Ελλάδα, προς τέρψιν του ΠΑΟΚ!
Η επιλογή του Ντι Τζέι Κούπερ δεν ήταν τυχαία, ούτε όμως και εύκολη υπόθεση. Αντιθέτως χρειάστηκε πολύς κόπος για να πεισθεί ο Κούπερ να παίξει στον ΠΑΟΚ και για την επίτευξη της συμφωνίας δούλεψαν αρκετοί. Οι ικανότητές του είναι αναμφισβήτητες, αλλά το ύψος του και το μικροκαμωμένο του κορμί τον έβαλαν αρκετά πίσω στις επιλογές των ομάδων του ΝΒΑ. Έκανε την πρώτη προσπάθεια στο φημισμένο Τουρνουά του Πόρτσμουθ, το οποίο παρακολούθησε τον περασμένο Απρίλιο ο Νίκος Σταυρόπουλος και όταν τέθηκε θέμα Κούπερ, ο «Μάτζικ» ανέσυρε από τα κιτάπια του τις σημειώσεις που είχε κρατήσει για τον 23χρονο πλέι μέικερ, που ως τότε ήταν ενδιαφέρουσα περίπτωση αλλά απλησίαστη. Το κασέ του ήταν αρκετά υψηλό για τον ΠΑΟΚ, αλλά όταν οι προσπάθειές του στο summer league δεν του άνοιξαν τον δρόμο για το ΝΒΑ, ο Κούπερ βγήκε στην αγορά. Και χρειάστηκε πολλή δουλειά και «ψηστήρι» από τον ΠΑΟΚ και ειδικά από τον Χάρη Μαρκόπουλο, ο οποίος μίλησε πολλές φορές με τον Κούπερ, του εξήγησε αναλυτικά το πρόγραμμα του ΠΑΟΚ, τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας και τις προοπτικές που υπάρχουν για τον ίδιο.
«Επιλέξαμε τον Κούπερ γιατί είναι ένας πόιντ γκαρντ που κοιτάζει διαρκώς πως θα μπορέσει να δημιουργήσει για τους παίκτες γύρω του και όταν το χρειάζεται η ομάδα να εκτελέσει, μπορεί να το κάνει. Το κάνει με πολλούς τρόπους, ενώ πασάρει σε πολλούς και διαφορετικούς χρόνους. Το πιο βασικό που μέτρησε στην απόφασή μας είναι ότι πρόκειται για έναν παίκτη που πάντα θέλει να κερδίζει, ενώ θέλει, αλλά και μπορεί να κάνει τους συμπαίκτες του καλύτερους», είχε πει ο Χάρης Μαρκόπουλος λίγες ώρες μετά την συμφωνία του ΠΑΟΚ με τον Ντι Τζέι Κούπε.
Πριν από τρία χρόνια ο τηλεοπτικός σταθμός WOUB παρήγαγε ένα τριαντάλεπτο ντοκιμαντέρ, με θέμα την ζωή του Ντι Τζέι Κούπερ. Ο τίτλος «Ιn Coop we trust» υπήρξε έμπνευση της αδερφής του Ντέινα, που του έστειλε με sms αυτήν ακριβώς την φράση μετά από έναν αγώνα, όπου έκανε το τελευταίο σουτ, από πολύ μακριά και ευστόχησε. «Τώρα σε αγαπούν όλοι. Χαχαχα. In coop we trust», του έγραψε κι αυτή η φράση έμεινε από τότε να τον συνοδεύει, αλλά και να είναι απολύτως αληθινή για τον ίδιο και τον τρόπο που αγωνίζεται. «Μου αρέσει να δημιουργώ, να βλέπω τους συμπαίκτες μου να κάνουν αυτό που μπορούν να κάνουν. Εγώ μέσα στο γήπεδο πρέπει να κάνω οτιδήποτε για να βοηθήσω την ομάδα. Εάν δεν με γουστάρουν σίγουρα κάνω κάτι καλά. Δεν με πειράζει να μου ρίξουν την ευθύνη. Αν τα πράγματα πάνε καλά θα σου πουν συγχαρητήρια, αν όχι θα σε τσακίσουν, αλλά αυτό πάει με το επάγγελμα και δεν με ενοχλεί», παραδέχεται στη διάρκεια του ντοκιμαντέρ ο Κούπερ, ενώ ο προπονητής του στο Οχάιο Τζο Γκρόους περιγράφει με εκπληκτικό τρόπο τον παίκτη Κούπερ: «Υπάρχουν περιπτώσεις που οι αποφάσεις του, ειδικά με τα μακρινά σουτ θα έχουν παταγώδη αποτυχία, αλλά αυτή είναι η φύση του… κτήνους. Όταν είσαι τόσο καλός παίκτης, πιθανότατα θα είναι πολλοί αυτοί που θα έρθουν να σε χαϊδέψουν όταν τα πράγματα πάνε καλά και όταν πάνες τραβά θα έρθουν σε μαχαιρώσουν πισώπλατα».
ΥΓ: Τα περισσότερα στοιχεία αυτού του κειμένου έχουν ληφθεί από το αφιέρωμα στον Κούπερ, το οποίο επιμελήθηκε ο συνάδελφος Παναγιώτης Χορόζογλου και δημοσιεύθηκε πριν από έναν μήνα στο περιοδικό «ΑLL STAR BASKET» . Τον ευχαριστώ πολύ για την άδεια του να αναδημοσιευθούν στην ιστοσελίδα του ΕΣΑΚΕ.
