Δεν είναι και λίγο αυτό που έγινε σήμερα. Ναι για την ανανέωση του Αθανασιάδη μιλάω. Πολύ απλά διότι θυμάμαι πολλές φορές ο ΠΑΟΚ να μην μπορεί να κρατάει τα δικά του παιδιά. Ποδοσφαιριστές από τα σπλάχνα του ή που έγιναν ονόματα με την ομάδα να φεύγουν καθώς θεωρούσαν μεγαλύτερο βήμα κάτι άλλο και όχι τον Δικέφαλο. Άλλωστε το πόσο σημαντικό πράγμα ήταν αυτή η ανανέωση το αποδεικνύουν όσα θα γινόντουσαν αν δεν υπέγραφε ο Έλληνας επιθετικός!
Ο Στέφανος Αθανασιάδης “γεννήθηκε” στον ΠΑΟΚ, “μεγάλωσε” στον ΠΑΟΚ και γιατί όχι να μείνει για πάντα εδώ; Νομίζω πως ο Δικέφαλος αναζητεί πολλά χρόνια τώρα να βρει έναν ηγέτη που να μην έφυγε ποτέ από την ομάδα, να μην της γύρισε ποτέ την πλάτη. Έναν παίκτη που θα φορέσει για πολλά χρόνια την φανέλα του. Που θα γίνει “ένα” με το σώμα του. Και φυσικά για αυτό δεν χρειάζεται μόνο η καλή θέληση ενός παίκτη αλλά και χρήματα διότι ο καθένας από αυτούς που παίζουν ποδόσφαιρο πάνω απ΄ όλα είναι επαγγελματίες αφού ζουν από αυτό.
Δεν πανηγυρίζω που ανανέωσε ο Αθανασιάδης, ωστόσο νομίζω ότι όλος ο κόσμος πρέπει να είναι ικανοποιημένος. Και είμαι σίγουρος ότι αν δεν υπήρχε ο Ιβαν Σαββίδης στην διοίκηση θα ήταν πολύ δύσκολο να μπορεί ο ΠΑΟΚ να κρατάει τα σημαντικά περιουσιακά του στοιχεία και ο Κλάους είναι την δεδομένη στιγμή το πιο μεγάλο. Θυμίζω μόνο ότι πριν έρθει ο Σαββίδης ο Δικέφαλος και ο κόσμος του γνώριζε το ένα “χτύπημα” μετά το άλλο με “περήφανες” πωλήσεις και αποδεσμεύσεις συμβολαίων λόγω των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων. Όποιος λοιπόν θεωρεί ότι δεν ήταν σημαντική η σημερινή ημέρα και ότι δεν υπάρχει λόγος ικανοποίησης ίσως θα πρέπει να πάει με το μυαλό του λίγα χρόνια πίσω ή και αν θέλει αρκετά χρόνια πίσω τότε που Σαλπιγγίδης πήγε στον Παναθηναϊκό ή ο Γεωργιάδης στον Ολυμπιακό. Η λίστα είναι αμέτρητη.
Ένας υγιής οργανισμός δεν θα έχανε τον χρόνο του να ασχοληθεί με ποιο πρόσωπο φταίει ή πoιο έχει περισσότερο δίκιο και άδικο για την καθυστέρηση αυτής της συμφωνίας. Όμως ο ΠΑΟΚ απέχει πολύ από αυτό και έτσι λογικό όλο αυτόν τον καιρό να ειπώθηκαν διάφορα. Άλλωστε το έχουμε πει είμαστε ένα χωριό σε μόνιμο εμφύλιο. Σίγουρα υπάρχει ευθύνη και του παίκτη που έγινε “θρίλερ” στο τέλος αλλά και στην ΠΑΕ για την καθυστέρηση αυτής της συμφωνίας. Ωστόσο αυτό είναι ένα πρόβλημα που είναι δεδομένο και το έχουμε επισημάνει πολλές φορές και αφορά την λειτουργία της ΠΑΕ και την ευελιξία την οποία δεν διέθετε τόσο καιρό με τον Ζήση Βρύζα να μοιάζει να παλεύει μόνος για πολλά περισσότερα απ΄όσα μπορεί να αντέξει ένας. Όμως και εδώ έδειξε κάτι να αλλάζει στον ΠΑΟΚ αφού την Παρασκευή όλα λειτούργησαν ομαλά με την παρουσία του Ιάκωβου Αγγελίδη να βοηθάει στην σωστή εξέλιξη των πραγμάτων και να οδηγεί στην υπογραφή του Αθανασιάδη.
Αυτό που μένει είναι το αποτέλεσμα. Ο ΠΑΟΚ κράτησε στην Τούμπα έναν ποδοσφαιριστή που ΕΠΡΕΠΕ να κρατήσει και που πλέον δεν έχει τίποτα να τον εμποδίζει στο έργο του, αφού τον κάλυψε πλήρως οικονομικά, με ετήσιο μισθό που δεν θα έβρισκε πουθενά αλλού. Αν μάλιστα ο Αθανασιάδης εξαντλήσει την τετραετία και δεν πουληθεί τον επόμενο καιρό, τότε θα μιλάμε για μία ιστορική υπογραφή καθώς ο Κλάους μπορεί να μείνει για πάντα κάτοικος Τούμπας.
Από εκεί και πέρα βέβαια το φετινό ρόστερ παραμένει “φτωχό” καθώς δεν έγιναν μεταγραφές ούτε ελεύθερων παικτών και ο Άγγελος Αναστασιάδης θα έχει μπροστά του ένα πολύ δύσκολο ρόλο καθώς καλείται να έχει τον ΠΑΟΚ πρωταγωνιστή σε τρεις διοργανώσεις με ρόστερ αρκετά μικρό για να “αντέξει”.
Κάποιες ελπίδες δίνουν τα πρώτα δείγματα των μεταγραφών που έγιναν. Αυτοί οι λίγοι που ήρθαν αποδίδουν τα μέγιστα (εκτός του Γκολάσα που ακόμα ταλαιπωρείται από τραυματισμό) όπως και το καλό κλίμα που φαίνεται να βγαίνει από τα αποδυτήρια και για το οποίο όλοι οι παίκτες μιλούν δημόσια. Διότι πέρσι μπορεί το ρόστερ να ήταν πιο πλούσιο και ίσως πιο ποιοτικό, αλλά ήταν αρκετά μπερδεμένο με χαρακτήρες που δεν ταίριαζαν μεταξύ τους και έναν προπονητή που δεν “δέχτηκε” η ομάδα.
Ίσως ο ΠΑΟΚ αυτές τις ελπίδες να τις κάνει κάτι πιο δυνατό αν τον βρει η συνέχεια της σεζόν ενωμένο και με θετική σκέψη. Αλλιώς σίγουρα θα χάσει και όποιες ελπίδες έχει για μία αξιοπρεπή χρονιά.
