Δεν ήταν έτσι αυτός. Πιθανώς να μην είναι καν αυτός. Μπορεί να είναι ο χαμένος δίδυμος αδελφός του, με τον οποίο χωρίστηκαν στην γέννα και ο οποίος εμφανίστηκε στα μέρη μας αντί του κανονικού Μάαρτεν Μάρτενς. Μπορώ να πάρω όρκο ότι δεν είναι απλά καλός παίκτης. Είναι μεγάλος παίκτης. Παικτάρα! Αν ρωτήσεις στην Ολλανδία, κι όχι μόνο στο Αλκμααρ όπου λατρεύεται σε ειδωλολατρικό βαθμό, θα σου μιλήσουν για ένα αρτίστα της μπάλας. Για ένα διανοούμενο εντός γηπέδου, ο οποίος βλέπει πράγματα ένα κοινό ζευγάρι μάτι δεν μπορεί.
Για έναν καλλιτέχνη, ο οποίος δημιουργεί χώρους εκεί που δεν υπάρχουν. Καμία υπερβολή σε όλα αυτά.
Την ημέρα που πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στην Θεσσαλονίκη για να φωτογραφηθεί με κασκόλ του ΠΑΟΚ ήρθε ως πρώτος στην λίστα με τις ασίστ στο ολλανδικό πρωτάθλημα! Πίσω του ήταν κάποιος… Ντούσαν Τάντιτς, που κόστισε το καλοκαίρι διψήφιο αριθμό εκατομμυρίων ευρώ στην Σαουθάμπτον και τα «σπάει» στην ρούκι σεζόν του στην Αγγλία. Για τέτοιο παίκτη μιλάμε.
Ναι, το ιατρικό του ιστορικό ήταν βαρύ. Ο φάκελός του είχε σοβαρά περιστατικά, νυστέρια και πατερίτσες. Ο ΠΑΟΚ όμως τον υπέγραψε όταν είδε πως μέχρι εκείνο τον Γενάρη είχε 27 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις με την ΑΖ, χωρίς να βγάλει το παραμικρό πρόβλημα τραυματισμού, στην πιο ώριμη και ηγετική σεζόν της καριέρα τους. Δεν θυμάμαι κανέναν να δυσανασχετεί, να διαφωνεί, να καταθέτει την αμφιβολία του, την ημέρα που ολοκληρώθηκε εκείνη η μεταγραφή. Αν υπήρχε, πιθανότατα θα ήταν εγκάθετος. Ο πρώτος πασέρ της Eredivisie ήταν πολυτέλεια, όχι μόνο για τον ΠΑΟΚ, μα για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την ψωροκώσταινα μας γενικά. Η υπογραφή του ήταν κάτι σαν… κλοπή για έναν ΠΑΟΚ που έψαχνε να βρει τους θεμέλιους λίθους για το νέο του οικοδόμημα.
Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος και δυσκολεύομαι να θυμηθώ κάτι σημαντικό που να έχει προσφέρει. Ναι, έβαλε μία γκολάρα με την Ζίμπρου, μα το σκορ ήταν ήδη 3-0 και το ματς έμοιαζε με φιλικό. Εβαλε κι άλλο ένα πέρυσι στο κύπελλο με τον Ηρακλή, σφραγίζοντας το 5-1. Μικροπράγματα. Εχει βγάλει μόνο δύο 90λεπτά (κι αυτά στο κύπελλο με Ηρακλή και Καλαμαριά) από τις 17 φορές, που φόρεσε την φανέλα του Δικεφάλου ήταν μηδέν οξέα, μηδέν λιπαρά, περισσότερο εκνεύρισε παρά γοήτευσε. Μία πάσα, ρε αδερφέ, από αυτές τις τηλεκατευθυνόμενες που έβγαζε στην Ολλανδία. Κάτι!
Υπενθυμίζω, μιλάμε για τον παίκτη με το μεγαλύτερο συμβόλαιο στον ΠΑΟΚ, επομένως τον παίκτη που θα περίμενε κανείς να του κάνει την ποιοτική διαφορά, να τον πάρει στις πλάτες του, να του διδάξει τους μικρούς.
Με όποιον κι αν μίλησα για δαύτον κακή κουβέντα δεν άκουσα. Χρυσό παιδί. Αψογος επαγγελματίας. Τέλεια συμπεριφορά. Ευγενικός. Πολιτισμένος. Μορφωμένος. Παιδί με ποιότητα. Ποτέ του δεν ξενύχτησε, ήπιε, κάπνισε, προκάλεσε, αντιμίλησε, απασχόλησε. Ο γαμπρός που ονειρεύεται κάθε πατέρας του κάθε πατέρας. Άντε να μπορεί να του προσάψει κανείς πως είναι λίγο… soft. Αν είναι 99% έτοιμος και όχι 100% θα προτιμήσει την θεραπεία από την προπόνηση. Το καλοκαίρι στην προετοιμασία, έχασε προπονήσεις επειδή τα ευαίσθητα πόδια του έβγαλαν
φουσκάλες από τους νέους πάτους που έβαλε στα παπούτσια του. Μόνο αυτό.
Δεν μπορεί κανείς να πει ότι οι προπονητές του δεν το έψαξαν το θέμα. Τον έβαλαν στην γραμμή ως αριστερό εξτρέμ. Τον έβαλαν ως κλασικό «δεκάρι» πίσω από τον φορ. Τον δοκίμασαν ως εσωτερικό μέσο σε σχήμα με τρεις χαφ. Καμία διαφορά. Ο Μάρτενς έχει θέμα, μα κανείς δεν μπορεί να βρει ποιο είναι αυτό. Είναι το σκληρό και χωρίς κενούς χώρους (σε σχέση με το ολλανδικό) ελληνικό ποδόσφαιρο που δεν του ταιριάζει; Είναι το γεγονός πως πρώτη φορά βγαίνει μακριά από τις Κάτω Χώρες; Είναι κάτι άλλο;
Γίνεται πια πολλή κουβέντα για το περίφημο βάθος στο ρόστερ του ΠΑΟΚ. Ο Δικέφαλος δεν φρόντισε να φτιάξει δύο ισάξιες ενδεκάδες, ούτε σχεδιάστηκε για να κρατήσει τρία καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Στην πορεία βρήκε κομπάρσους που μεταμορφώθηκαν σε πρωταγωνιστές (Σκόνδρας, Τζιόλης), βρήκε πρώτους λαχνούς του λαχείου (Ρατς, Μακ), βρήκε θησαυρούς στη χωματερή (Τζανδάρης), μα δεν μπόρεσε ποτέ να κεφαλαιοποιήσει στο χορτάρι το αναμφισβήτητο ταλέντο του Μάαρτεν Μάρτενς.
Το ποδόσφαιρο είναι πολλές φορές ανεξήγητο. Μόνο ο Αγγελος Αναστασιάδης (αποδεικνύεται ότι) θα μπορούσε να πάει ένα βήμα μπροστά ένα σύλλογο που έδειχνε να βρίσκεται σε κρίση ταυτότητας και προσωπικότητας. Σε άλλη ομάδα, πιθανώς να είχε σταλεί ήδη στο ταμείο ανεργίας. Κάτι ανάλογο μπορεί και να συμβαίνει με τον Βέλγο. Στην γνώριμη του Eredivisie πιθανότατα θα ήταν… άρχοντας. Μπορεί να ξαναγίνει, όταν αποχωρήσει από την Ελλάδα. Προς το παρόν ακόμα είναι… χαμένος στην μετάφραση. Αγνοείται. Αν ο ΠΑΟΚ βρει ανταπόκριση στο Amber Alert για τον αγνοούμενο Βέλγο, πιθανώς να έχει κάνει την καλύτερη μεταγραφή Ιανουαρίου που θα μπορούσε…
Υγ: Εδώ μπορούμε να τα λέμε στο Facebook και ΕΔΩ στο twitter
