Τι ζητούσε ο ΠΑΟΚτσής στο τέλος της περσινής σεζόν; Να φέρει ο Σαββίδης τεχνικό διευθυντή, να φέρει αυτός προπονητή και παίκτες. Να τα αλλάξει όλα! Ορίστε, τα άλλαξε. Την ησυχία του δεν την βρήκε όμως ο Ιβάν Σαββίδης που στο μεταξύ πλήρωσε και τα χρέη. Γιατί; Γιατί το περιβάλον του ΠΑΟΚ θέλει πατώντας με ένα μαγικό κουμπί ο ΠΑΟΚ, να γίνει ομαδάρα. Να χτυπάει πρωτάθλημα, να πάρει κούπα και όχιμόνο να μπει στους ομίλους του Europa League (κάτι που τον Μάιο δεν ήταν καθόλου σίγουρο), αλλά να περάσει τους ομίλους αποκλείοντας ομάδες με πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ από αυτόν. Φίλαθλοι, μερίδα των ΜΜΕ, πρώην διοικούντες και ακόμη, ακόμη και στελέχη των γραφείων, ανάλογα τις ισορροπίες και με το ποιος κάνει κουμάντο περισσότερο ίσως να είναι ανεκτικοί ίσως όμως και όχι με την ΠΑΕ οπότε όλα τα βέλη τους ποιος θα τα δεχτεί: ΠΑΝΕΥΚΟΛΟ! Ο προπονητής φυσικά, το πρώτο εύκολο θύμα. Μετά την νίκη με την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό διθύραμβοι για τον νέο ΠΑΟΚ του Τούντορ. Τώρα στα δύσκολα, στις ήττες, πίεση στον προπονητή, υποδείξεις ποιος να βάζει, τι σύστημα να παίζει, μπινελίκια και απαξίωση.
Μετά την αλλαγή προπονητή, θα έρθει η σειρά των παικτών, αφού προπονητής ουσιαστικά δεν θα υπάρχει ή θα είναι ένας νέος και μετά θα έρθει η σειρά του τεχνικού διευθυντή. Χιλιοπαιγμένη ταινία που πλέον έχει γίνει βαρετή, πιο βαρετή και από τις ταινίες του Αγγελόπουλου. Πέρσι μας έφταιγε ο Αναστασιάδης και ο Βρύζας, φέτος ο Άρνεσεν και ο Τούντορ πρόπερσι ο Τσιστιάκοφ και ο Στέφενς, του χρόνου θα ευθύνεται κάποιος άλλος. Μονο που πλέον, όλο αυτό πρέπει να σταματήσει. Και έρχεται η στιγμή που γνώμη μου είναι πως ο Ιβάν Σαββίδης θα πρέπει για πρώτη φορά από τότε που ήρθε στον ΠΑΟΚ, να κάνει υπομονή σε ότι αφορά τον προπονητή, όπως πρέπει να κάνει υπομονή και για τους νέους παίκτες που ήρθαν. Παίκτες νεαροί, ταλαντούχοι με λίγες όμως παραστάσεις. Λίγοι είναι οι έμπειροι ποδοσφαιριστές και παίκτες με ποιότητα που να μπορούν να αντεπεξέλθουν και να σηκώσουν το βάρος της φανέλας.
Υπάρχουν πολλά προβλήματα σε ότι αφορά το ρόστερ και αρκετά λάθη του Τούντορ, αλλά όταν μία ομάδα χτίζεται και όλοι είναι νέοι και όταν μία ομάδα θέλει να χτιστεί με ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ, δηλαδή με νεαρούς ταλαντούχους παίκτες που θα έχουν αξία μεταπώλησης και όταν ξεκινάς τον Ιούνιο από το μηδέν και τον Ιούλιο έχεις αγώνες σημαντικούς, τότε είναι λογικό και τα εμπόδια να είναι πολλά και να γίνουν παραλείψεις.
Και μπορώ να τα αναλύσω: Σε ότι αφορά το ρόστερ λοιπόν, ο ΠΑΟΚ που χρειαζόταν μία ολόκληρη νέα ομάδα πήρε δέκα παίκτες και πλέον μετά από αρκετά ματς φαίνεται ότι λείπουν από τον Δικέφαλο τρεις ποδοσφαιριαστές με ηγετικά χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά τον προπονητή: Ο Ίγκορ Τούντορ ίσως να χρειαζόταν έναν Έλληνα βοηθό που να γνωρίζει τους αντιπάλους στο ελληνικό πρωτάθλημα, τους παίκτες των αντιπάλων, τα ειδικά χαρακτηριστικά της κάθε ομάδας στο εγχώριο πρωτάθλημα, τις ειδικές συνθήκες των γηπέδων, την παράδοση και την ψυχολογία που αντιμετωπίζουν συνήθως οι ίδιοι οι παίκτες του ΠΑΟΚ αυτά τα ματς. Επίσης ο Τούντορ που έχει παρουσιάσει μία ομάδα που αν εξαιρέσεις το ματς με την Κράσνονταρ παίζει όμορφο ποδόσφαιρο κατοχής και έχει διαλύσει την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό, χρειάζεται μεγαλύτερη εμπειρία την οποία όμως, όπως οι παίκτες, θα την αποκτήσει στον Δικέφαλο. Όταν γίνει πιο έμπειρος δεν θα κάνει σημαντικές γκάφες όπως αυτή που έκανε στο Κράσνονταρ όπου άλλαξε την τακτική. Όταν δεν παίζεις άλλη τακτική ενώ χρειαζόταν κατά την διάρκεια κάποιων αγώνων, και όταν δεν το κάνεις ούτε όταν νικάς, αλλά αλλάζεις τακτική μετά από ήττες, δείχνεις ευάλωτος. Τόσο δημόσια όσο και στους παίκτες σου και μεταφέρεις την πίεση που νιώθεις. Επίσης λάθος του Τούντορ ήταν και η μη εκτίμηση σε κάποιους παίκτες. Όπως για παράδειγμα η μη χρησιμοποίηση του Χαρίση, του Μαλεζά. Ακόμα και το γεγονός ότι ο Κάτσε αμφισβητήθηκε ήταν λάθος του Τούντορ ο οποίος όμως για να αλλάξει γνώμη, έπρεπε να έχει χρόνο και αγώνες. Πλέον είδε και όπως βλέπουμε αλλάζει γνώμη. Όλα αυτά είναι λογικά λάθη, που γίνονται επειδή τόσο ο Άρνεσεν όσο και ο Τούντορ είναι νέοι στην ομάδα, δεν είχαν ιδέα από το ελληνικό πρωτάθλημα και τις ειδικές συνθήκες του, αλλά και καμιά ιδέα για τον ΠΑΟΚ, το περιβάλλον του. Οπως επίσης είχαν περιορισμένη εικόνα για το ρόστερ της ομάδας, που το είδαν πρώτη φορά στην ζωή τους τον Μάιο και έπρεπε να το δουλέψουν τον Ιούνιο και φυσικά να το αλλάξουν, με τον χρόνο να πιέζει, αφού ο Δικέφαλος ΕΠΡΕΠΕ και τα ΚΑΤΑΦΕΡΕ να μπει στους ομίλους του Europa League.
Είναι ανάγκη να στηριχθούν τα πρόσωπα και το πρότζεκτ φέτος και να γίνει η απαραίτητη υπομονή. Το περίμενα ότι θα φτάναμε κάποια στιγμή εδώ και τα έγαφα πολύ καιρό πριν. Σε περίπτωση νέας αλλαγής προπονητή φυσικά ο ΠΑΟΚ θα αποδείξει ότι δεν θα γίνει ποτέ σοβαρό club. Ένας ΠΑΟΚ που από το 1986 και μετά τον Βάλτερ Σκότσικ που πριν 30 χρόνια πήρε το τελευταίο πρωτάθλημα, έχει προχωρήσει σε 46 αλλαγές προπονητών σε 29 χρόνια! Ούτε τυχαίο είναι ούτε περίεργο. Ανέκδοτο σίγουρα, όπως οι ομάδες που είχε ο ΠΑΟΚ τα περισσότερα χρόνια! Ας κάνουμε κάτι αλλο μια φορά! Να θυμίσω ότι σε αυτά τα 29 χρόνια μόνο με δύο προπονητές έγινε υπομονή: Με Μπάγεβιτς που ΚΑΤΑΦΕΡΕ να μείνει δύο σεζόν και ο ΠΑΟΚ πήρε Κύπελλο και με Φερνάντο Σάντος που του κλέψανε ένα πρωτάθλημα και παρουσίασε την καλύτερη ομάδα του Δικεφάλου τα τελευταία χρόνια.
H δημόσια στήριξη και τοποθέτηση των Μαλεζά-Χαρίση μετά την ήττα από την Κράσνονταρ λένε πολλά από μόνα τους, όπως και το γεγονός ότι οι παίκτες με δική τους πρωτοβουλία συζήτησαν πριν την προπόνηση της Τρίτης μόνοι τους στα αποδυτήρια. Αυτό είναι μέσα σε όλα αυτά ένα θετικό μήνυμα και αποδεικνύει πολλά.
