To στολίδι της Ντόρτμουντ (pics)

Είναι ένα από τα πλέον ξεχωριστά, επιβλητικά γήπεδα στην Ευρώπη. Το θρυλικό Βεστφάλεν ή το Signal Iduna Park όπως ονομάζεται πια. Το γήπεδο που θα σταματήσει το φετινό ευρωπαϊκό ταξίδι του ΠΑΟΚ. Το paokfc.gr σας παρουσιάζει την έδρα της Μπορούσια Ντόρτμουντ.

Τα πρώτα χρόνια

Η ιστορία ξεκινά το μακρινό 1965. Τότε, έπειτα από μία πενταετία διαβουλεύσεων, η Πολιτεία αποφασίζει ότι δεν θα ανακαινίσει το απαρχαιωμένο Rote Erde, αλλά θα χτίσει από το μηδέν ένα καινούργιο γήπεδο στην πόλη του Ντόρτμουντ.

Μονολονότι κάτι τέτοιο μοιάζει αδύνατο λόγω των οικονομικών δεδομένων της εποχής, η βοήθεια έρχεται από την Κολωνία, η οποία αποφασίζει να αποσυρθεί από την διοργάνωση του Mundial 1974, αφού αρνείται να κατασκευάσει ένα νέα στάδιο. Έτσι την θέση της παίρνει το Ντόρτμουντ και η κάνουλα των κρατικών κονδυλίων ανοίγει. Τα χρήματα, όμως, και πάλι δεν επαρκούν.

Το κόστος κατασκευής υπολογίζεται στα 30 εκατομμύρια ευρώ, ποσό δυσβάσταχτο για την εποχή οπότε το έργο μπλοκάρει για μία ακόμη φορά.

Τον γρίφο του κόστους έρχεται να λύσει ο Erich Rüttel, ο οποίος προτείνει ένα μοντέλο κατασκευής παρόμοιο με το Ολυμπιακό Χωριό του Μόντρεαλ στον Καναδά, το οποίο περιλαμβάνει χρησιμοποίηση προκατασκευασμένων υποδομών.

Το κόστος μειώνεται στο μισό με αποτέλεσμα το πράσινο φως να ανάψει και να ξεκινήσει ο αγώνας δρόμου προκειμένου να είναι έτοιμο το νέο στάδιο για το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Στις 2 Απριλίου του 1974 το νεόδμητο γήπεδο, Βεστφάλεν Στάντιον ανοίγει τις πύλες του για το κοινό, για μία φιλική αναμέτρηση κόντρα στην μισητή αντίπαλο της κοιλάδας του Ρουρ, τη Σάλκε.

Το στάδιο τότε μπορεί να φιλοξενήσει 54.000 φιλάθλους, από τους οποίους οι 47.000 βρίσκονται κάτω από στέγη, πράγμα καθόλου συνηθισμένο για την εποχή, και οι 17.000 είναι καθήμενοι.

Η πόλη εκείνο το καλοκαίρι κινείται σε ρυθμούς Mundial και στο Ντόρτμουντ διεξάγονται τα παιχνίδια ομίλων των Ζαΐρ, Σκωτίας, Σουηδίας, Βραζιλίας, αλλά και της φιναλίστ του θεσμού Ολλανδίας.

Τα σχόλια για το νέο γήπεδο είναι εγκωμιαστικά και τα οφέλη για την Μπορούσια, η οποία εκείνη την εποχή βρίσκεται στην δεύτερη κατηγορία αρχίζουν να φαίνονται από πολύ νωρίς.

Ο ποδοσφαιρικός ενθουσιασμός επιστρέφει στην πόλη της κοιλάδας του Ρουρ. Οι θεατές στα παιχνίδια της Μπορούσια τριπλασιάζονται σε σχέση με το Rote Erde και ο μέσος όρος θεατών φτάνει πλέον στις 45.000 παρά το ότι η ομάδα δεν εξασφαλίζει το εισιτήριο της ανόδου.

Μία άνοδος που εν τέλει έρχεται τον Ιούνιο του 1976, με την Ντόρτμουντ από κει και έπειτα να μην γυρίζει πίσω και να φτάνει μέχρι την κορυφή τόσο της Γερμανίας όσο και της Ευρώπης.

Ανακαινίσεις και αλλαγή ονόματος

Για να φτάσει το Βεστφάλεν Στάντιον να είναι το τρίτο μεγαλύτερο στάδιο της Ευρώπης, πίσω από Καμπ Νου και Σταντιάγκο Μπερναμπέου, πέρασε από πολλά στάδια και αλλαγές. Αρχικά το 1992 λόγω των περιορισμών της UEFA, η χωρητικότητά του μειώθηκε στις 42.800 θέσεις, ενώ μετά την κατάκτηση της Bundesliga το 1995 οι θέσεις επανήλθαν στον αρχικό τους αριθμό. Το 1997 βρήκε την Ντόρτμουντ να πανηγυρίζει στην κορυφή της Ευρώπης και οι ανάγκες αυξήθηκαν ραγδαία καθώς οι ενθουσιασμένοι οπαδοί της ομάδας γέμιζαν ανελλιπώς το γήπεδο.

To 1999 η νότια εξέδρα, το επιβλητικό πέταλο των φανατικών οπαδών της ομάδας ανακαινίσθηκε πλήρως και έφτασε να φιλοξενεί 24.454 θεατές, γεγονός που το καθιστά ως την μεγαλύτερη κερκίδα στην Ευρώπη. Ο συνολικός αριθμός των θεατών έφτασε τους 68.600. Το τελικό στάδιο ανακατασκευής ολοκληρώθηκε το 2003 και πλέον το γήπεδο μπορούσε να φιλοξενήσει 83.000 θεατές. Την σεζόν 2003-2004 καθώς και την επόμενη στις αναμετρήσεις κόντρα σε Σάλκε (δις), Μπάγερν (δις), Στουτγκάρδη και Ρόστοκ ήρθαν τα ρεκόρ καθώς τις εν λόγω αναμετρήσεις παρακολούθησαν 83.οοο θεατές πραγματοποιώντας έξι ιστορικά sold out.

Σήμερα το γήπεδο μπορεί να φιλοξενήσει 80.667 ανθρώπους, καθώς οι εργασίες που έγιναν ενόψει Mundial 2006 έριξαν ελάχιστα τον συνολικό αριθμό θεατών, ενώ το γήπεδο πλέον έχει την ονομασία Signal Iduna Park. Αυτό οφείλεται σε μία συμφωνία που σύναψε η διοίκηση της ομάδας το 2005 με την Signal Iduna Group, μία τοπική ασφαλιστική εταιρεία, προκειμένου να βελτιώσει την δραματική κατάσταση των οικονομικών του Συλλόγου εκείνη την περίοδο.

Δεν είναι υπερβολή να πει κάποιος πως αν δεν είχε αλλάξει το όνομα του σταδίου ίσως να μην ερχόταν ποτέ η εποχή Κλοπ, που σήμανε ουσιαστικά την επιστροφή της ομάδας στο ποδοσφαιρικό προσκήνιο της Ευρώπης, μετά από μία οδυνηρή περίοδο στο χείλος της καταστροφής.

Το Borusseum και το BVB FanWorld

Στις εγκαταστάσεις του γηπέδου συμπεριλαμβάνονται και δύο ακόμα χώροι όπου χτυπάει η καρδιά του Συλλόγου πέρα από το γήπεδο της ομάδας. Ο λόγος για το Μουσείο και το επίσημο κατάστημα της Μπορούσια, τα οποία επισκέπτονται χιλιάδες ποδοσφαιρόφιλοι από όλο τον πλανήτη καθ’όλη την διάρκεια του χρόνου.

Στο Borusseum μπορεί κανείς να πραγματοποιήσει μία βουτιά στην ιστορία της Ντόρτμουντ, μέσα από μία εκπληκτική συλλογή εκθεμάτων, αλλά και οπτικοακουστικού υλικού, σε έναν χώρο ο οποίος συνεχώς ανανεώνεται με νέα εκθέματα και διάφορα αφιερώματα και εκδηλώσεις.

Επίσης παρά την ύπαρξη τριών καταστημάτων στην πόλη, η διοίκηση του Συλλόγου αποφάσισε να δημιουργήσει ένα εκπληκτικό κατάστημα στον χώρο του γηπέδου προκειμένου οι χιλιάδες φίλοι της ομάδας που βρίσκονται εκεί τις ημέρες των αγώνων να μπορούν να προμηθεύονται τα προϊόντα της Μπορούσια. Το BVB FanWorld μπορεί να εξυπηρετήσει μέχρι και 50.000 χιλιάδες πελάτες ενώ η έκταση του καταστήματος ανέρχεται στα 6,400 τ.μ.

Mundial και τελικός UEFA

Το Signal Iduna Parl έχει φιλοξενήσει αναμετρήσεις σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα. Η αρχή όπως είπαμε έγινε το 1974. Την απόλυτη αίγλη όμως το στάδιο την βίωσε το 2006 κατά την περίοδο του Mundial, όταν και η εθνική ομάδα της χώρας το χρησιμοποίησε δύο φορές ως έδρα.

Αρχικά στην φάση τον ομίλων η Γερμανία επιβλήθηκε της Πολωνίας, ενώ στις 4 Ιουλίου στον ημιτελικό κόντρα στην Ιταλία, τα Πάντσερ γνώρισαν μία οδυνηρή ήττα και έχασαν την ευκαιρία να διεκδικήσουν το βαρύτιμο τρόπαιο στον τελικό. Εκτός από τα δύο παραπάνω παιχνίδια, διεξήχθησαν άλλα τέσσερα, τρία για τους ομίλους και έναν για την φάση των 16, με το Τριντάντ Τομπάκο να δίνει το παρθενικό του παιχνίδι σε Mundial μπροστά σε 62.959 θεατές κόντρα στην Σουηδία.

Στα 41 χρόνια ιστορίας του το Signal Iduna Park έχει φιλοξενήσει μία φορά τελικό Κυπέλλου UEFA. Στις 16 Μαΐου 2001 η Λίβερπουλ επέστρεψε σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης μετά το Χέιζελ και τέθηκε αντιμέτωπη κόντρα στην εκπληκτική Αλαβές από την Ισπανία. Μετά από ένα συγκλονιστικό σε εξέλιξη αγώνα, ο οποίος κρίθηκε στην παράταση, οι Άγγλοι κατάφεραν να επικρατήσουν με 5-4 και να κατακτήσουν το τρόπαιο.