Από σήμερα καλωσορίζουμε στην ομάδα-οικογένεια του INPAOK, ένα εξαιρετικό συνάδελφο. Τα λόγια είναι περιττά όταν αναφερόμαστε στην επί σειρά ετών πρωινή ραδιοφωνική συνήθεια της Θεσσαλονίκης. Τον Κωστή Τσατσαρό που θα μας ταξιδεύει, θα μας συγκινεί, θα μας ξεσηκώνει με τα σχόλια του. Καλή αρχή Κωστή…
Γεια και χαρά σας. Άλλα είχα σκοπό να γράψω στην πρώτη μου μέρα στο InPAOK, άλλα θα γράψω τελικά, μετά τη χθεσινή ιλαροτραγωδία του Παππά. Mου επιτρέπετε να σημειώσω μόνο, ότι έρχομαι σε ένα απόλυτα οικείο περιβάλλον, αφού εδώ στο InPAOK συναντώ ένα σημαντικό κομμάτι από τα ιστορικά «ΣΠΟΡ του Βορρά» και τον «Sport 103 fm» που αποτέλεσαν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου, αφού εκεί έγραφα και έκανα ραδιοφωνικές εκπομπές για πάνω από 10 χρόνια. Θα τα λέμε λοιπόν γραπτά εδώ, κάποιες φορές μέσα στην εβδομάδα. Άλλες φορές με χιούμορ, μήπως και σκάσει λίγο το χειλάκι μας, άλλες φορές πιο σοβαρά, αλλά ΠΑΝΤΑ όπως κάνουμε εδώ και 17 χρόνια και από ραδιοφώνου απόλυτα ΕΛΕΥΘΕΡΑ και ΑΛΗΘΙΝΑ.
Πάμε στα χθεσινά τώρα… Να έχεις λοιπόν όλη τη μαυρίλα γύρω σου με μνημόνια, τρόικες, ΔΝΤ, ανεργία, τα αντικαταθλιπτικά να φεύγουν σαν τρελά και να ψάχνεις μια διαφυγή βρε αδερφέ, μια ψυχολογική χειρολαβή σε ένα όχημα που πάει με σπασμένα φρένα προς τον κατήφορο. Αυτή η διαφυγή, να είναι λοιπόν η μπάλα και πιο συγκεκριμένα ο ΠΑΟΚ σου. Σου έχει μείνει λοιπόν μόνο αυτός να σου παίρνει το μυαλό από την ζοφερή καθημερινότητα. Κι έρχονται οι εκμαυλιστές του ποδοσφαίρου, να το αλώσουν και αυτό. Να διαβρώσουν πλήρως την μπαλίτσα, το τελευταίο που σου έχει απομείνει για να ξεχνιέσαι από τον κυκεώνα των προβλημάτων. Να πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και σημειολογικά. Ο Ολυμπιακός πονηρά σκεπτόμενος έρχεται όπως και στο ματς πρωταθλήματος να παίξει με μπλε-μοβ φανέλες για να μην… ερεθίσει περισσότερο τον ήδη φορτωμένο (από τα αίσχη όλων των προηγούμενων ετών και την ατιμωρησία αυτών που τα προκάλεσαν) κόσμο.
Προφανώς τα μπουμπουκοβλάσταρα με τις σφυρίχτρες ντύθηκαν σαν κόκκινες κολομπίνες στο καρναβάλι του Ρίο για να δείξουν από την αρχή τις προθέσεις τους. Απροκάλυπτα, κυνικά, ετσιθελικά! Από τα πρώτα κιόλας λεπτά ο Παππάς… τιμά το επίθετό του δείχνοντας με εξόφθαλμο τρόπο ότι ήρθε να κάνει… κηδεία. Από το φάουλ που δε δίνει στη γραμμή της μεγάλης περιοχής στον Αντώνη, σου φανερώνει ο «ιερέας» τις προθέσεις του. Δε σφυρίζει μάλιστα φάσεις υπέρ του ΠΑΟΚ που θα τις σφύριζε ακόμα και… τραίνο του ΟΣΕ! Στη μη αποβολή του Μιλιβόγιεβιτς που κατεβάζει τον αγκώνα του στο λαιμό του Χαρίση, ή δεν το βλέπεις και συνεχίζεις ή το βλέπεις και αφήνεις τον Ολυμπιακό με 10 παίκτες. Τα δεκάδες ανάποδα φάουλ σε απλή ή και καθόλου επαφή όπως στην περίπτωση της κάρτας του Κάτσε κατάφεραν να εκνευρίσουν όλους. Με το ανύπαρκτο φάουλ έβαλε με το στανιό τον Ολυμπιακό να εκτελέσει φάουλ στην ισοφάριση.
Ο κόσμος έχει καταλάβει τι γίνεται και παρά την οργή του προβαίνει την ώρα του αγώνα σε μια μοναδική αντίδραση ψυχραιμίας και αυτοσυγκράτησης αποθεώνοντας (!) σε κάθε σφύριγμα υπέρ του ακατανόμαστου. Απλά στο πέναλτι του Καπίνο στον Μακ, που θα το έβλεπε ακόμα και το… μάτι της κουζίνας, ήρθε η έκρηξη του κόσμου! Εξηγούμαι ότι δεν επικροτώ την είσοδο των οπαδών μέσα στο γήπεδο. Δε συμφωνώ, όμως (ειδικά αυτήν τη φορά) κατανοώ. Είναι σαν να έρχεται ο κλέφτης μέσα στο σπίτι σου και εσύ να πρέπει να μείνεις ατάραχος να τον κοιτάς καθισμένος στον καναπέ την ώρα που σου κλέβει τα πράγματα που με ιδρώτα έχεις πάρει. Και να του λες κι από πάνω μήπως να κεράσω και κανένα γλυκό του κουταλιού, αγαπητέ κλέφτη; Τί ήθελε λοιπόν ο Παππάς; Πού αποσκοπούσαν αυτοί που τον έστειλαν;
Ήθελαν κάποια στιγμή οι λιγότερο ψύχραιμοι να θολώσουν, να τους πνίξει η συσσωρευμένη αδικία, να εκραγούν και να μπουν μέσα (και να πληρώσουν πάλι με προσωπικό κόστος την τρέλα τους για τον ΠΑΟΚ.) Δυστυχώς πέσαμε στην παγίδα αυτών που έστησαν όλο το έργο. Τους κάναμε το χατίρι… Και να έδινε το πέναλτι ο επικίνδυνος θα γινόταν το 2-2. Ε και; Θεωρώ ότι αυτό το πέναλτι δε δόθηκε για να έρθει η έκρηξη και να βοηθηθεί όχι ο Ολυμπιακός, αλλά ο Παναθηναϊκός. Να βγει πάλι δεύτερος, να αποκλειστεί από τα προκριματικά και όλο το market pool να πάει πάλι στην ερυθρόλευκη τσέπη. Είμαι πεπεισμένος πως κατάλαβε το βράδυ της Τετάρτης και ο πλέον αδαής το εξής: Όλη η ιστορία είναι πέρα από ένα ημιτελικό ή ένα κύπελλο.
Είναι ο ισχυρός ΠΑΟΚ, που δε χρωστά πουθενά και δεν είναι επαίτης, είναι ο Ιβάν Σαββίδης που πλήρωσε και πληρώνει, εμφανίστηκε από το πουθενά και τους χάλασε το γλυκό και την ταχτοποιημένη εδώ και χρόνια μοιρασιά. Είναι όμως κυρίως οι εκλογές της ΕΠΟ που έρχονται και η λυσσαλέα μάχη που γίνεται για να εξακολουθήσει στο διηνεκές το ίδιο κόκκινο κατεστημένο. Αντί επιλόγου: Την εποχή που ο Έλληνας ένιωθε και ήταν δυνατός, ανακάλυπτε επιστήμες, πολιτεύματα, τέχνες, έβγαζε και ωραίες παροιμίες. Μία εξ’ αυτών το πολύ φιλοσοφημένο «Ουδέν κακόν αμιγές καλού». Ποιο είναι το καλό ρε Κωστή θα μου πείτε; Θεωρώ λοιπόν ότι ο κόσμος θα συσπειρωθεί απόλυτα με όλα αυτά που έγιναν. Μπορεί άλλος να έχει παράπονα από τη διοίκηση γιατί δεν το πρόλαβε όλο αυτό και γιατί άφησε απροστάτευτη την ομάδα, μπορεί άλλος να τα έχει με τον Τούντορ, άλλος με τον Τζαβέλα και άλλος με τις μεταγραφές του καλοκαιριού. Τώρα όμως, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται όλοι να βάλουμε στο πλάι, συμπάθειες και αντιπάθειες, παράπονα και δυσαρέσκειες και να ενωθούμε ΟΛΟΙ κάτω από τα τέσσερα γράμματα και τον Ιβάν Σαββίδη (που μέσα σε λίγες μέρες κατάλαβε όσα δεν είχε καταλάβει όλα τα προηγούμενα χρόνια) απέναντι σε αυτούς που θέλουν τη διάλυση, την εξόντωση του ΠΑΟΚ. Αυτό είναι άλλωστε το μόνο που ανέκαθεν έτρεμαν και ες αεί τρέμουν όλοι οι απέναντι:
Τον ΣΥΣΠΕΙΡΩΜΕΝΟ και ΕΝΩΜΕΝΟ, λαό του Πανθεσσαλονίκειου Αθλητικού Ομίλου Κωνσταντινουπολιτών!
