Μετά την αναμενόμενα υπερβολική ανακατωσούρα που προκάλεσαν οι δηλώσεις του Βλάνταν Ίβιτς στη συνέντευξη τύπου του ΠΑΟΚ-Ατρόμητος και τις αναπόφευκτες συζητήσεις που ακολούθησαν, θεωρούσα πως είναι σχεδόν αδύνατον να γυρίσει… τούμπα αυτό το έργο.
Εξ αρχής, έχω τονίσει πως αν είναι κάτι με προβληματίζει με τον Σέρβο τη φετινή σεζόν, είναι η διαχείριση που μπορεί να κάνει, με βάση τη μικρή εμπειρία του ως πρώτος προπονητής. Διαχείριση του υλικού του, διαχείριση του ματς, διαχείριση των κρίσεων.
Αναφορικά με την τρίτη περίπτωση, τα δύσκολα ήρθαν σχετικά νωρίς, ίσως τα προκάλεσε και ο ίδιος, αλλά η ουσία είναι πως βρίσκεται ακόμα εδώ. Και το παλεύει. Όπως παλεύει τη διαχείριση και των υπολοίπων προαναφερθέντων καταστάσεων.
Ας μη γελιόμαστε, όλα είναι θέμα αποτελεσμάτων. Αν ο ΠΑΟΚ αποκλειόταν από το Europa League, και έδινε συνέχεια στα ανεπιτυχή αποτελέσματα, λογικά τίποτα δε θα μπορούσε να κρατήσει τον Ίβιτς. Οι όψιμοι πολέμιοί του -ναι, υπάρχουν και τέτοιοι- θα μπορούσαν να πανηγυρίζουν για μια πρώιμη αποπομπή του και θα έφερναν ήδη τον αντικαταστάτη, που προφανώς θα είχε την ίδια τύχη με όλους τους προκατόχους της τεχνικής ηγεσίας.
Ευτυχώς για τον ίδιο -και για όλους μας θα προσθέσω- η ιστορία γράφτηκε διαφορετικά. Ο Δικέφαλος έβγαλε αντίδραση μετά τα όσα έγιναν με τον Τζαβέλλα, χρειάστηκε και λίγη τύχη, αλλά κατάφερε να βγάλει το καράβι από τη λάσπη, μένοντας “ζωντανός” σε όλους τους στόχους του. Έστω κι αν στην περίπτωση του πρωταθλήματος, έχει μακρύ δρόμο να διαβεί, για να κάνει έστω τα αυτονόητα.
Σε ανύποπτο χρόνο, είχα αναφέρει πως για να τα καταφέρει ο Ίβιτς στον ΠΑΟΚ, θα χρειαστεί να επιστρατεύσει και το… άστρο του, πέρα από τις προπονητικές ικανότητες που φανερά δείχνει ότι έχει. Ως άστρο μπορεί να ερμηνευτεί, αυτό που έγινε στην τελευταία αγωνιστική των ομίλων του Europa League. Γιατί εκεί, δεν έφτανε μόνο να κερδίσει την Σλόβαν Λίμπερετς, αλλά να βοηθήσει και η Φιορεντίνα.
Συνήθως, οι μεγάλες και ωραίες ιστορίες στηρίζονται σε μικροπράγματα, που στο τέλος κανείς δε θυμάται. Όπως αυτή, η ευρωπαϊκή πρόκριση με τον τρόπο που ήρθε. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, στην πρώτη του σεζόν στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, γλίτωσε στο… τσακ τον υποβιβασμό στη 2η κατηγορία. Και ακολούθησε, ό,τι ακολούθησε… Η μακροημέρευση ενός προπονητή, ή ακόμα και ενός παίκτη σε μια ομάδα, μπορεί να κριθεί από μια λεπτομέρεια. Ένα ματς, ένα γκολ, μια επέμβαση, μια αλλαγή.
Δεν προσπαθώ να προβλέψω ότι ο Ίβιτς θα μείνει για πολλά χρόνια στον ΠΑΟΚ, αλλά το εύχομαι. Θέλω επιτέλους ένας προπονητής να στηριχτεί και να δείξει έργο μέσα από πολλές σεζόν στον πάγκο της ομάδας. Μακάρι, αυτός που θα τα καταφέρει να είναι ο Σέρβος. Μακάρι, να το γυρίσει ολοκληρωτικά το έργο. Να αντέξει. Δεν αντέχεται άλλη ανακύκλωση…
