Το διπλό μέσα στο Αγρίνιο ήταν από τα πιο παλικαρίσια (αν όχι το πιο παλικαρίσιο) που πήρε φέτος ο ΠΑΟΚ. Παρότι έπαιξε για πάνω από μία ώρα με παίκτη λιγότερο, λόγω της αποβολής του Αθανασιάδη (έκανε λάθος με την αγκωνιά στο Χαντάκια) από τον ανεκδιήγητο Καλογερόπουλο (σφύριζε εκνευριστικά πολύ κατά του ΠΑΟΚ), πήρε με τσαμπουκά και πάθος τη νίκη με 1-0 επί του Παναιτωλικού. Ακόμη και με 10 παίκτες ήταν ανώτερος του αντιπάλου του, έπαιξε εξαιρετικό ποδόσφαιρο (τηρουμένων των αναλογιών) και πήρε πανάξια το τρίποντο, συνεχίζοντας την ξέφρενη πορεία των τελευταίων οχτώ εβδομάδων.
Το κοντέρ γράφει πλέον 10 νίκες στα τελευταία 11 επίσημα ματς με 29-2 γκολ και σταδιακά ο Δικέφαλος δείχνει όλο και περισσότερο ομάδα με μέταλλο, χαρακτήρα και βαριά φανέλα.
Και νωρίτερα στη σεζόν, όταν κάποια στιγμή όλα έμοιαζαν να στραβώνουν από το πουθενά, ο ΠΑΟΚ έπαιζε καλό ποδόσφαιρο, αλλά του έλειπαν τα αποτελέσματα. Συνδυάζοντας πλέον το τερπόν (καλό ποδόσφαιρο) μετά του ωφελίμου (νίκες) ο Δικέφαλος παίρνει αυτό που θέλει μέσα στο γήπεδο προσφέροντας και ωραίο θέαμα.
Πάλι έχασε αρκετές φοβερές ευκαιρίες και είχε και δοκάρι πριν βάλει το λυτρωτικό γκολ ο Μυστακίδης (ίσως έκανε την καλύτερη φετινή του εμφάνιση), αλλά η ομάδα έδειξε ότι πίστευε από την αρχή στο διπλό και συνέχισε να πιστεύει σε αυτό ακόμη και όταν έμεινε με 10 παίκτες ή έχασε λόγω τραυματισμών τον Τζάλμα και αργότερα τον Πέλκα.
Ήταν μία εμφάνιση στην οποία θεωρώ ότι δεν υστέρησε κανένας από τον ΠΑΟΚ. Όλοι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, όλοι πάλεψαν ως το τέλος και η νίκη ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης προσπάθειας όλης της ομάδας. Σε όλο το δεύτερο ημίχρονο παρότι ο Δικέφαλος έπαιζε με παίκτη λιγότερο, δέχθηκε μόνο μία τελική προσπάθεια από τον Παναιτωλικό και κράτησε το μηδέν στην άμυνα, κάτι που αποτελεί παράσημο για όλη την ομάδα για την εξαιρετική της λειτουργία.
Ο ΠΑΟΚ συνεχίζει τις υψηλές του πτήσεις και πλέον μπαίνει με φόρα σε έναν πολύ απαιτητικό μήνα, με πολλά συνεχόμενα παιχνίδια που θα κρίνουν που μπορεί να φτάσει αυτή η ομάδα σε Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Ευρώπη. Μακάρι να συνεχίσει τις υψηλές πτήσεις και να πετάξει ακόμη ψηλότερα. Μπορεί…
