Όλα αυτά τα χρόνια που ο θεσμός των play off έχει γίνει η ελληνική ποδοσφαιρική μας συνήθεια, οι τελευταίες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, οι οποίες θεωρητικά αλλά και πρακτικά παίζουν ρόλο, συνεχίζουν να μη μου προκαλούν σχεδόν κανένα ενδιαφέρον. Ο ΠΑΟΚ κάθε χρόνο βρίσκεται μακριά από την κορυφή (φέτος όχι τόσο), ανάμεσα στις θέσεις 2-5 και ουσιαστικά ψάχνει να “κλέψει” κάποιον πόντο για το μίνι πρωτάθλημα του Μαϊου.
Αυτό που έχει αποδειχθεί είναι ότι αν ξεκινήσεις με 1 ή 2 βαθμούς δεν έχει τόση σημασία, όσο σημασία έχει η κατάσταση στην οποία θα βρεθεί η ομάδα εκείνο το διάστημα. Μια παράμετρος είναι ο τρόπος αντίδρασης και η διαχείριση του αποτελέσματος του τελικού κυπέλλου που προηγείται ημερολογιακά, και η δεύτερη, η πιο καθοριστική, πως θα έχεις προετοιμαστεί και τι πρόσωπο θα παρουσιάσεις σε αυτά τα έξι ματς, στο φινάλε μιας κουραστικής χρονιάς.
Με αυτή τη λογική, στο Περιστέρι ο Δικέφαλος δεν έπαιζε τον υπέρ πάντων αγώνα αλλά έδινε μια μάχη για να πείσει τον εαυτό του και τους άλλους ότι αυτό που παρουσίαζε το τελευταίο διάστημα ήταν μια αγωνιστική “κοιλιά”, την οποία θα ξεπερνούσε. Τελικά τα κατάφερε. Μέσα σε μια δύσκολη έδρα και απέναντι σε έναν υπολογίσιμο αντίπαλο, ο οποίος τόση ζημιά του είχε κάνει στο ματς του πρώτου γύρου, η ομάδα του Ίβιτς βρήκε ξανά το καλό της πρόσωπο, αυτό που παρακολουθούσαμε όλοι στις αρχές του 2017.
Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, οι παίκτες του ΠΑΟΚ έδειχναν τόσο αποφασισμένοι, συγκεντρωμένοι και σωστά οργανωμένοι μέσα στο γήπεδο, που δεν άφησαν κανένα περιθώριο αντίδρασης στον αντίπαλό τους. Τι κι αν έλειπαν αρκετοί βασικοί, τι κι αν ο Ίβιτς ήθελε να ξεκουράσει κάποιους. Οι 11 που μπήκαν μέσα στο γήπεδο έκαναν τα πάντα για να αφήσουν πίσω τις προβληματικές εμφανίσεις των τελευταίων βδομάδων και φωνάξουν “παρών” και μάχιμοι για αυτά που έρχονται.
Ο ΠΑΟΚ πλέον μπαίνει σε ρυθμούς Παναθηναϊκού, πρώτα για το πρωτάθλημα και κυρίως για το κύπελλο. Αν παρουσιαστεί όπως στο πρώτο ημίχρονο του Περιστερίου, δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι θα φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Ας μην κρυβόμαστε, αυτό είναι το παν πλέον για τη σεζόν που απομένει. Η κούπα. Και μετά άσε τα play off να… κουρεύονται.
