Μεγάλη συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ παραχώρησε ο Αντώνης Κόνιαρης, με τον νεαρό γκαρντ του ΠΑΟΚ, να μιλά για την επιστροφή του στον Δικέφαλο, την πορεία των “ασπρόμαυρων” την φετινή σεζόν, αλλά και τα πλάνα του για το μέλλον.
Aναλυτικά:
Λίγα εικοσιτετράωρα μετά την πρόωρη αυλαία που έριξε ο ΠΑΟΚ στη φετινή σεζόν, του είναι ακόμη δύσκολο να… χωνέψει την κατάληξη που είχε η χρονιά.
Ακόμη δυσκολότερο να εξηγήσει το «γιατί» της αναποτελεσματικότητας που φανέρωσε η ομάδα στο παρκέ, σε χρονική στιγμή που ουσιαστικά τα… στοιχήματα παίζονταν υπέρ της για νίκες. Εκείνο, εντούτοις, που παραμένει κρυστάλλινο στη σκέψη του είναι η σχέση του με τον Δικέφαλο, το πώς η επανεκκίνηση στην καριέρα του, με την επιστροφή στις τάξεις του, ήταν «Ο,τι καλύτερο», αλλά και το ότι δε σκέφτεται να ανοίξει ξανά την πόρτα εξόδου, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το άμεσο μέλλον (σ.σ. έχει συμβόλαιο μέχρι και τη σεζόν 2018-2019), αλλά το ότι θα δημιουργηθεί για την καινούργια περίοδο «Σύνολο με το κλίμα που είχαμε φέτος, ακόμη πιο ανταγωνιστικό και δημιουργικό και εγώ θα είμαι μαζί του σε αυτό το επίπεδο», όπως εξήγησε μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ), ο Αντώνης Κόνιαρης.
Ο 19χρονος πόιντ γκαρντ των «ασπρόμαυρων» εστίασε, ακόμη, εμφατικά στον… αδερφό του, Απόλλωνα Τσόχλα, στην εμπιστοσύνη που του έδειξε ο Σούλης Μαρκόπουλος και στο ότι θέλει διαρκώς να δουλεύει για να γίνεται καλύτερος.
Η κουβέντα μαζί του άρχισε αναπόφευκτα από τα τελευταία… επεισόδια της σεζόν. Τα παιχνίδια για τα προημιτελικά των πλέι οφ της Α1, που οδήγησαν στις διαδοχικές ήττες και τον αποκλεισμό από τη συνέχεια της επιπλέον περιόδου του πρωταθλήματος, από τον Αρη.
«Δε μας άξιζε τέτοιο φινάλε! Πιστεύω πως η ομάδα μπορούσε να πάει πιο ψηλά, ότι μπορούσαμε να παίξουμε στην τετράδα, να τερματίσουμε ακόμη και τρίτοι!», τα πρώτα λόγια του. Πρόσθεσε αναφέροντας: «Δεν ξέρω τι λεγόταν πριν τους αγώνες με τον Αρη, εμείς κοιτούσαμε μόνο την ομάδα μας. Φάνηκε, τελικά, πως δε μας βοήθησαν, όσο χρειαζόταν, τα παιχνίδια με το Λαύριο (σ.σ. στην πρώτη φάση των πλέι οφ). Βάλαμε τελευταία καινούργιους παίκτες μαζί μας (σ.σ. Νέιθαν Σόμπι, Άιβαν Ασκα), οι οποίοι πιστεύω πως θα μπορούσαν να προσφέρουν πολύ περισσότερο, από όσο δεδομένα μας βοήθησαν, αν τους είχαμε πιο πολύ καιρό κοντά μας. Ο Αρης έπαιξε πιο συγκεντρωμένα από εμάς. Είχαμε ξεσπάσματα καλής απόδοσης και μετά… πέφταμε. Φάνηκε πως δεν ήμασταν έτοιμοι στο παρκέ. Στο δεύτερο παιχνίδι είχε καλύτερη ψυχολογία ο αντίπαλος, στο πρώτο ήμασταν ισάξιοι, τη διαφορά νομίζω πως την έκανε η συγκέντρωση».
Για το αν αντιμετωπίστηκε ίσως υπεροπτικά ο Αρης, με βάσει τις δύο νίκες που έκανε ο ΠΑΟΚ απέναντί του, στην κανονική διάρκεια της περιόδου, ήταν κατηγορηματικός. «Καθόλου! Ξέραμε ποια ομάδα είχαμε απέναντί μας, το πώς λειτουργούν οι Ελληνες παίκτες της, τον καταλυτικό ρόλο του Κάμινγκς. Στο πρώτο ματς τους αφήσαμε να εκτελέσουν και τα σουτ δεν μπήκαν, το ίδιο κάναμε και στο δεύτερο, με τη διαφορά ότι τα σουτ μπήκαν».
«Ο ένας για τον άλλον και όλοι για την ομάδα»
Γυρνώντας το χρόνο πίσω, επικεντρώνοντας εντός γηπέδου, ο Κόνιαρης στάθηκε αβίαστα σε δύο σημεία. Αμφότερα είχαν να κάνουν με την ευρωπαϊκή διαδρομή των «ασπρόμαυρων» στο Champions League. «Κερδίσαμε την Τενερίφη, στην έδρα μας, την κάτοχο πλέον του τροπαίου της διοργάνωσης, η οποία δεν είχε ήττα ως τότε, ήταν απίστευτο! Θα μου μείνει και το παιχνίδι στο Βελιγράδι. Ο κόσμος, η πρόκριση (σ.σ. για τους “16” του θεσμού) επί της Παρτίζαν, παρότι στο τέλος του αγώνα ανέτρεψαν τη διαφορά που είχαμε αποκτήσει και δε μας επέτρεψαν να απολαύσουμε την επιτυχία μας, όπως το θέλαμε».
Εκτός γηπέδου, χαραγμένο στη μνήμη του είναι το ευρωπαϊκό ταξίδι στη Λετονία, για τη μάχη με τη Βέντσπιλς, στο οποίο «Μετά από πολλές ώρες πτήσεων και οδική μετακίνηση (σ.σ. είχε αρχίσει η… οδύσσεια νωρίς το πρωί από τη Θεσσαλονίκη και τελείωσε στις 3 τα ξημερώματα), είχαμε απίστευτη ενέργεια! Γελούσαμε φτάνοντας στον τελικό προορισμό μας, λες και ήμασταν ξεκούραστοι! Γινόταν αμέσως αντιληπτό, όλη τη χρονιά, από το τι ήμασταν… φτιαγμένοι, πόσο ήμασταν δεμένοι μεταξύ μας! Ο,τι και να γινόταν, επιπλέον, στο παρκέ ποτέ κάποιος δεν κράτησε κακία, ο ένας ήταν για να βοηθήσει τον άλλον και όλοι για να βοηθήσουμε την ομάδα».
«Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να παίξω»
Σε προσωπικό επίπεδο, η χρονιά ιδιαίτερη για τον 19χρονο πόιντ γκαρντ. Ηταν ουσιαστικά η πρώτη του «γεμάτη» αγωνιστικά, σε κορυφαίο επίπεδο, με την οποία άφησε πίσω του το σοβαρό τραυματισμό που τον κράτησε την περασμένη σεζόν (σ.σ. και λίγο παραπάνω), εκτός δράσης. Γι’ όταν και όταν οριστικοποιήθηκε η ένταξή του στο δυναμικό του ΠΑΟΚ: «Δεν είχα στο μυαλό μου την προοπτική της επένδυσης που έβλεπαν κάποιοι πάνω μου, ούτε πόσο θα παίξω. Για μένα και τα 3 ή 5 λεπτά που ίσως να μου έδινε ο προπονητής μου (σ.σ. έφτασε τελικά να είναι βασικός στην πεντάδα), θα ήταν επιτυχία! Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να παίξω! Στη προπόνηση με εμπιστεύθηκε ο κόουτς Μαρκόπουλος και οι προπονητές της ομάδας, με βοήθησαν όλοι να βάλω και άλλα πράγματα στο παιχνίδι μου. Αυτό που με έκανε χαρούμενο στον αγωνιστικό χώρο, δεν ήταν τα λεπτά ή οι πόντοι μου, αλλά το ότι αν μπορούσα να κάνω ένα πράγμα, η ομάδα με οδηγούσε στο να κάνω τρία…».
«Ομοια με αδερφός…»
Κάνοντας «ταμείο» για τον ΠΑΟΚ, με την ολοκλήρωση του δεύτερου προημιτελικού αγώνα με τον Αρη, ο Απόλλων Τσόχλας, έβαλε στα οφέλη της χρονιάς για την ομάδα τον Κόνιαρη, εκτιμώντας, μάλιστα, πως μπορεί να αποτελέσει ο τελευταίος μελλοντικά βασικό στέλεχος της Εθνικής Ανδρών.
Ο Κόνιαρης σχολίασε σχετικά με ταπεινότητα: «Δεν αγχώνομαι με ό,τι λέγεται ή γράφεται. Αν είσαι καλός θα σε προσέξουν, αν δεν είσαι, θα σε ξεχάσουν. Δε βάζω στο μυαλό μου αν θα είμαι καλύτερος ή όχι του χρόνου. Θέλω η ομάδα να είναι σε κλίμα, όπως ήμασταν φέτος και αγωνιστικά ακόμη πιο “δεμένη” και δημιουργική. Τα καλά λόγια μου δημιουργούν αυτοπεποίθηση που μπασκετικά δεν είχα, καθώς δεν αγωνιζόμουν μέχρι τώρα. Με κάνει χαρούμενο να με πιστεύουν και θέλω να κάνω υπερήφανους τους ανθρώπους που με πίστεψαν και μου έδωσαν την ευκαιρία να παίξω! Δε θέλω, όμως, να μιλάω για το τι κάνω καλά. Μπορώ να κάνω πολλά περισσότερα, αλλά αυτό είναι στα λόγια. Χρειάζεται να το βγάλω και στο παρκέ! Για τον Τσόχλα, τι να πω; Είμαστε σαν αδέρφια! Παίζουμε στην ίδια θέση και με βοηθά με πολύτιμες συμβουλές. Με πολύ μικρές διαφορές, νιώθω κοντά μου και τους υπόλοιπους από τους Ελληνες συμπαίκτες που είχα φέτος, τον Βαγγέλη (Μαργαρίτη), τον Λίνο (Χρυσικόπουλο), τον Ανδρέα (Γλυνιαδάκη)».
Για το ότι ο «Δικέφαλος» θα έχει ελληνικό κορμό για τη νέα περίοδο (σ.σ. μαζί με τον ίδιο, οι Μαργαρίτης, Χρυσικόπουλος έχουν επίσης συμβόλαιο με την ομάδα, υπάρχει διάθεση ανανέωσης της συνεργασίας με Τσόχλα), ο νεαρός πόιντ γκαρντ επισήμανε: «Είναι πολύ ευχάριστο αυτό για την ομάδα. Ειδικά για μένα, η συνέχιση της συνύπαρξης με συμπαίκτες που είχα φέτος σημαίνει πως θα ξέρω που να στηριχτώ. Οταν αρχίζεις με το άγνωστο, θα σου πάρει χρόνο να αποδώσεις, όταν είσαι σε σίγουρο μονοπάτι, «περπατάς» καλύτερα».
Όταν η κουβέντα πήγε στο το τι σημαίνει ο ΠΑΟΚ για τον ίδιο, περιέγραψε το έντονο “δέσιμο” που νιώθει με την ομάδα, χωρίς δεύτερη σκέψη. «Στον ΠΑΟΚ ήρθα μικρός (σ.σ. το καλοκαίρι του 2011, σε ηλικία 14 ετών). Θυμάμαι να εξελίσσομαι μέσα από την ομάδα, έχουν μείνει στο χαρακτήρα μου πράγματα μεγαλώνοντας μέσα σε αυτήν. Κράτησα πολλά θετικά στοιχεία από τους ανθρώπους της που είχα γύρω μου. Το περασμένο καλοκαίρι, βλέποντας η ομάδα πως χρειάζομαι ευκαιρία για να παίξω, έχοντας κατά νου πως θα βοηθηθεί και αυτή, έγινε η προσέγγιση για εκ νέου συνεργασία. Νομίζω πως ήταν ό,τι καλύτερο το να επιστρέψω στον ΠΑΟΚ! Η αλήθεια είναι πως δεν το σκεφτόμουν από τη μέρα που έμεινα ελεύθερος από τον Παναθηναϊκό (σ.σ. εντάχθηκε στους «πράσινους» από τους Θεσσαλονικείς τον Ιούλιο του 2014), δεν ήξερα τότε πού θα συνεχίσω να παίζω. Ενιωσα αμέσως, από την ώρα που μίλησα με τον ΠΑΟΚ, όμως, ότι ήμουν για να γυρίσω. Δεν μπορώ, αυτήν τη στιγμή, να ανοίξω ξανά την πόρτα για να φύγω. Πιο πολύ σκέφτομαι ότι ο ΠΑΟΚ θα φτιάξει, για τη νέα περίοδο, ομάδα με το καλό κλίμα που είχαμε φέτος, πως θα είναι το σύνολο ακόμη πιο ανταγωνιστικό και δημιουργικό και εγώ θα είμαι μαζί του σε αυτό το επίπεδο! Θέλω να γίνομαι καλύτερος, όσο θα γίνεται και ο ΠΑΟΚ».
Χανιά, Τρεβίζο και Εθνική
Το πρόωρο τελείωμα στις αγωνιστικές υποχρεώσεις με τον «Δικέφαλο», έφερε και συντομότερα το πρώτο κομμάτι διακοπών. Ο Αντώνης Κόνιαρης απολαμβάνει, επί του παρόντος, μέρες… αποτοξίνωσης από το μπάσκετ στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Χανιά. Θα αρχίσει να σκέφτεται εντονότερα ξανά τη δουλειά λίγο πριν το ταξίδι του για την Ιταλία στις αρχές Ιουνίου. Εκεί όπου θα συμμετέχει, μετά από πρόσκληση που δέχτηκε, στο Adidas Eurocamp στο Τρεβίζο (9-11/6), το pre-draft camp στο οποίο λαμβάνουν μέρος οι καλύτεροι, στην ηλικία τους, Ευρωπαίοι καλαθοσφαιριστές.
«Στο Τρεβίζο δε θα πάω για… πλάκα! Θα προσπαθήσω να δείξω ό,τι καλύτερο μπορώ. Θα πάω να παίξω, αν κάποιος με δει καλώς, αν όχι, είναι το ίδιο, ούτως ή άλλως η ομάδα μου είναι ο ΠΑΟΚ», ανέφερε. Για την απόφαση, δε, να δηλώσει συμμετοχή στο ντραφτ για το ΝΒΑ, διευκρίνισε: «Ο βασικός μου στόχος είναι να δουλεύω για να βελτιώνομαι, για να γίνομαι συνεχώς καλύτερος. Δηλώθηκε συμμετοχή στο ντραφτ, μπορεί και να αποσυρθεί (σ.σ. η διορία είναι μέχρι 12/6). Στο μυαλό μου είναι ο ΠΑΟΚ και η Εθνική (σ.σ. U20), με την οποία στοχεύουμε το καλοκαίρι, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (σ.σ. θα φιλοξενηθεί στην Κρήτη, 15-23/7), σε μετάλλιο.
