H υποδοχή της είδησης της εκλογής του Βαγγέλη Γραμμένου στην προεδρία της ΕΠΟ από τα συστημικά ΜΜΕ και τους συστημικούς δημοσιογράφους, είναι ιδιαίτερα διασκεδαστική. Δεν θέλουν να πιστέψουν ότι είναι γεγονός. Ήξεραν ότι η κίνηση απελπισίας με την επιλογή του «καθαρισμένου» Καλαντζή απέναντι στον άφθαρτο πρόεδρο της ΕΠΣΜ δεν είχε καμία τύχη, αλλά ήλπιζαν ότι έστω και στο φινάλε κάποιο αόρατο χέρι θα τους γλίτωνε από το… έργο με τίτλο «το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου».
Ο Τζώρτζογλου έκανε ότι μπορούσε ο άνθρωπος, για να αποτρέψει την εκλογή μιας καθαρής διοίκησης στην ΕΠΟ μετά από τόσα χρόνια αλλά… Η δικαιοσύνη δεν άφησε περιθώρια. Μαύρισε η ψυχή τους. Όχι μόνο των συστημικών ΜΜΕ αλλά και όσων –κυρίως- ήλεγχαν την ΕΠΟ. Είναι υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουν την σκληρή πραγματικότητα. Σε πόσο δύσκολη πρέπει να βρίσκονται;
Πόσο δύσκολο είναι να έρχονται τα πάνω κάτω; Πόσο δύσκολο είναι να διαπιστώνεις ότι στη νέα εποχή δεν έχει θέση για όσους ανάγκασαν σε μαρασμό το ελληνικό ποδόσφαιρο επί σειρά ετών; Τους αφήνω στο… πένθος τους και προχωρώ παρακάτω. Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι, αλλά δεν έχω άλλο χρόνο για χάσιμο.
Το έργο που αναλαμβάνουν ο Βαγγέλης Γραμμένος και οι συνεργάτες του είναι δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις παθογένειες στο εσωτερικό της ΕΠΟ, να διορθώσουν τα κακώς κείμενα, να νοικοκυρέψουν την ομοσπονδία και παράλληλα να αντιμετωπίσουν τον υπόγειο πόλεμο που ήδη οργανώνεται σε βάρος τους. Πιστεύω ότι δεν τους φοβίζει τίποτα. Με πιλότο την ισονομία και την αλλαγή των όρων διεξαγωγής των αγώνων τόσο του επαγγελματικού όσο και του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, θα πετύχουν όλους τους στόχους τους.