Καλό και ξεκούραστο βράδυ αυτό της Δευτέρας για τον ΠΑΟΚ, που πρόσθεσε άλλο ένα τρίποντο στον λογαριασμό. Τι καλά θα ήταν αν αυτή η συγκομιδή επαναλαμβάνονταν και μακριά από την Τούμπα, θα αναλογίζονται όλοι μέσα στην ομάδα. Εδώ όμως μπαίνει και το μεγάλο ερωτηματικό, γιατί ο ΠΑΟΚ δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τον βραχνά που τον πνίγει και τον ταλαιπωρεί μόλις φύγει λίγα χιλιόμετρα μακριά.
Αν αναλύσει κάποιος την τελευταία εμφάνιση, θα διαπιστώσει κατ´ αρχήν πως το συγκρότημα του Λουτσέσκου, έχει βρει τον σίγουρο δρόμο που οδηγεί στη νίκη και τον ακολουθεί κατά γράμμα. Σταθερή πορεία λοιπόν, πάνω σε μια τροχιά που χάραξε και πάνω στην οποία κινείται, χωρίς ρίσκα και με θαυμαστή συνέπεια.
Εκείνο που πρέπει να σημειωθεί είναι η ευδιάκριτη πλέον προτίμηση του Ρουμάνου τεχνικού, σε μια ενδεκάδα που ξεκινάει και στην οποία πάνω-κάτω στηρίζεται. Αυτό είναι ένα βασικό ζητούμενο, αφού μόνο με μια σταθερή γραμμή πλεύσης, μπορεί να γίνει δουλειά, μια και δείχνει να μορφοποιείται ένα σχήμα, με πρόσωπα και στυλ παιχνιδιού. Απόδειξη, ότι έστω και με ελλιπή προετοιμασία ο Ελ Καντουρί (ήταν πιο ουσιαστικός την Δευτέρα) έχει προβάδισμα από τον Μπίσεσβαρ, ενώ και ο ενθουσιασμός και η ορμή του Πέλκα, ειδικά στην Τούμπα, αποτελεί ένα όπλο που δεν χάνεται.
Το διαφορετικό, ήταν η επιλογή του ΠΑΟΚ να ψάξει το γκολ από, έξω, μια και ήταν αναμενόμενο πως θα πέσει πάνω στο τείχος της αντίπαλης άμυνας. Η καλή είδηση είναι ότι το… βρήκε στα πόδια και στο καθαρό μυαλό του Μαουρίσιο, που αξιοποίησε την συντονισμένη προσπάθεια των συμπαικτών του, να οδηγήσουν τα πράγματα, προς αυτόν που θα πατούσε περιοχή κατά μέτωπο.
Με τον αέρα των δύο γκολ που ευτύχησε να πάρουν σχετικά νωρίς οι γηπεδούχοι, μπόρεσαν να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν τον αγώνα, μάλλον με άνεση και μάλιστα να διακριθούν στην αποτελεσματική διαχείριση της υπεροχής στο σκορ. Στα επίθεση μέρους, αξίζει να τονιστούν τα πρώτα σημάδια βελτίωσης στην όλη απόδοση του Βιερίνια, ενώ και κάποιες απόπειρες για κομπίνες και αυτοματισμούς, άρχισαν να κάνουν δειλά-δειλά την εμφάνιση τους, άσχετα αν δεν βγήκαν όλες η έμειναν στη μέση, την τελευταία στιγμή.
Σημαντική σαν εξέλιξη επίσης μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι για να φθάσει στη νίκη δεν χρειάστηκε την διαμεσολάβηση των συνήθων υπόπτων, Πρίγιοβιτς και Μάτος, που για χθες τουλάχιστον, άφησαν αυτό το έργο σε άλλον. Η ευχέρεια που έχει η ομάδα να στρέφεται αλλού στα δύσκολα και ο πλουραλισμός στην επίθεση αλλά και στο κομμάτι της παραγωγής, πιθανόν να αποτελέσουν στη συνέχεια, το μεγάλο όπλο του ΠΑΟΚ.
Μένει ο Λουτσέσκου να βάλει σε τάξη και στη σειρά, όλα αυτά τα βαριά ονόματα και αφού τους πείσει για το διακύβευμα, που είναι φυσικά η πρόοδος της ομάδας να καταφέρει να τους οδηγήσει σε ήρεμα νερά ,εισπράττοντας από τον καθένα το μέγιστο, προς το συμφέρον του συνόλου και των ιδίων, εννοείται.
