Ο ΠΑΟΚ, η Γκόλ-φω και το '18

Για τις ανάγκες της σημερινής μας ιστορίας, θα γυρίσουμε λίγες μέρες πίσω στο χρόνο. Πιο συγκεκριμένα στην τελευταία μέρα του 2017. Βρισκόμαστε στο βουκολικό τοπίο της στήλης μας, όπου στη μία όχθη του ποταμού κάθεται η όμορφη βλάχα μας, η Γκόλ-φω και περιμένει να δει ποιος θα την επισκεφτεί την τελευταία μέρα του χρόνου. Μα να… ξάφνου εμφανίζεται στην απέναντι όχθη ένας γέρος φουστανελάς με πονηρή φάτσα που κόβει με το μάτι του την κούκλα μας από την κορφή ως τα νύχια. Είναι το 2017 που φεύγει και πριν την κάνει, θέλει να πάρει μαζί του την Γκόλ-φω που μόλις τον βλέπει καταλαβαίνει αμέσως τις προθέσεις του και του λέει:

Τι ψάχνεις γερο-τσέλιγκα

σου βγήκανε τα μάτια

μήπως σου ‘πέσαν πουθενά

της πίεσης τα χάπια;

Ο μουρντάρης παππούς δεν το βάζει κάτω και περνά αμέσως στην αντεπίθεση, εξηγώντας ότι ακόμα έχει πέραση:

Εγώ είμαι το ‘17

μεστό, γεμάτο πείρα

τις φλέβες τους κόβουνε για με΄

Σαρλίζ, Τζολί, Σακίρα

Τώρα που βγαίνω σύνταξη

θέλω να βγάλω γούστα

να δω λίγο τη γάμπα σου

για σήκωσε τη φούστα

Φεύγω κι η αποχώρηση

για να’ χει λίγο γούστο

να γείρω το κεφάλι μου

στο αχανές σου μπούστο;

Μη συλλογάσαι μέσα σου

ο γέρος πως θα αντέξ΄

έλα μαζί μου και θα μαθ’ς

όλα τα μυστικά του σεξ!

Η Γκόλ-φω οργισμένη από το απροκάλυπτο πέσιμο και το θράσος του γέρου του τα χώνει:

Δεν είμαι για τα δόντια σου

στα συγκαλά σου έλα

και πρόσεξε απ΄ το σφίξιμο

μη χάσεις τη μασέλα

Ναι μου’ φερες το κύπελλο

μα τ΄άξιζα μεγάλε

αυτό λοιπόν που θα σου πω

μεσ’ στο μυαλό σου βάλε

Πάει η μπογιά σου πέρασε

πλέον περνάς στο ντούκου

αφού είσαι για απόσυρση

δε θα σου κάνει… κούκου!

Στην κρίση εσύ μας βύθισες

παν΄ όλα μας τα γιούρο

και τώρα μου θέλεις και κοκό

με μαραμένο… μούρο;

Εγώ πιστεύω δεν μπορείς

κι είσαι εραστής ντεμέκ

μπροστά σου θα μοιάζει δυνατός

ακόμα κι εκείνος ο Λεβέκ

Το γερο-17 επιμένει ότι έχει τον τρόπο να ανταπεξέλθει στις… αγωνιστικές του υποχρεώσεις:

Με μπλε χαπάκι, ντούρασελ

με σπέσιαλ εφόδια

θα γίνω σαν Χαλκιδική

θα έχω τρία… πόδια!

Η Γκόλ-φω δεν τρώει το παραμύθι από τον γερο-ερωτύλο και θυμίζει στο ΄17 πόσα δεινά έφερε στη ζωή μας και αυτό μέσα στους 12 μήνες του με τα νέα μέτρα και τις περικοπές:

Εμ’ τις ψυχές μας μαύρισες

με φόρους σαν τσουνάμι

τώρα το παίζεις κι εραστής

και θες και… τσουτσουνάμι;

Τα μέτρα αυτά τον Έλληνα

έχουνε κάνει δούλο

μας πήρες το χαμόγελο

γι’ αυτό πάρε τον πούλο!

Το 2017 τρέπεται σε άτακτη φυγή. Όμως να…. εμφανίζεται ένας νεαρός νταβραντισμένος φουστανελάς, ψηλός, όμορφος, γεμάτος ζωντάνια και αυτοπεποίθηση. Είναι το 2018 που συστήνεται και αμέσως την πέφτει στη θεά βλάχα μας:

Ο νέος χρόνος είμαι εγώ

γόης γεμάτος χάρη

η φύση με επροίκισε

κι έχω τρανό πα..άρι*

(*παζάρι, πατάρι, παγκάρι, βάλ’ τε όποια λέξη θέλετε, αλλά μ’ αρέσει πάντως ο τρόπος που σκέφτεστε)

Στην έπεφτε το χούφταλο

το σκηνικό το είδα

έλα μαζί μου να γουστάρ΄ς

και ξέχνα τη σταφίδα

Κι άμα θα κάνουμε… λελέ

τίποτα δε σε σώνει

τα σπάω όλα τα κοντέρ