Το κορυφαίο θέμα αυτή την εποχή, είναι το… μαγείρεμα του πίνακα με τους διαιτητές που θα σφυρίζουν τη νέα χρονιά τους αγώνες των ομάδων της Super League.
Κάθε απόπειρα αναδιάρθρωσης των εθνικών πρωταθλημάτων θα πέσει στο κενό, αν δεν δημιουργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης για τους ανθρώπους με τις σφυρίχτρες στο στόμα και τα… κοντάρια στα χέρια.
Το θέμα της αναδιάρθρωσης θα το σχολιάσουμε όταν θα έχουμε την τελική του μορφή στη διάθεση μας. Οι συζητήσεις και ζυμώσεις είναι σε προπαρασκευαστικό στάδιο αν και θεωρώ δεδομένο ότι πάμε (αναφορικά με την Super League), σε πρωτάθλημα με 20 ομάδες σε δυο φάσεις. Σε κάθε περίπτωση προϊόν – ποδόσφαιρο χρειάζεται αναβάθμιση. Το αν οι αποφάσεις θα είναι προς την σωστή κατεύθυνση θα το συζητήσουμε όταν παρουσιαστεί η τελική μορφή των αλλαγών που ετοιμάζονται.
Εστιάζω λοιπόν στο θέμα της διαιτησίας, γιατί αποδείχτηκε ότι ακόμα και στην εποχή της εξυγίανσης, οι εξαρτώμενοι ή φοβισμένοι διαιτητές, μπορούν να αλλοιώσουν ένα ολόκληρο πρωτάθλημα. Η εφαρμογή του συστήματος του VAR όπως επίσης έχω ξαναγράψει θα διορθώσει την κατάσταση αλλά δεν είναι αρκετό για να «καθαρίσει» την ελληνική διαιτησία από τις αμαρτίες του παρελθόντος.
Έχω γράψει πολλές φορές το τελευταίο διάστημα ότι δεν μπορώ να διανοηθώ πως θα διατηρηθούν στον πίνακα ονόματα όπως του Μάνταλου, του Καλογερόπουλου, του Αρετόπουλου, του Κομίνη, του Θάνου, του Ποντίκη και ορισμένων άλλων. Ο Θάνος αποφάσισε να μας απαλλάξει από την παρουσία του, πριν του δείξουν την πόρτα της εξόδου.
Οι υπόλοιποι ελπίζουν ότι μπορεί να διασωθούν. Για την ακρίβεια χρησιμοποιούν όλα τα στηρίγματα (;) τους για να διατηρήσουν τις θέσεις τους στους πίνακες. Μου είναι αδιανόητο ότι μπορεί να ξαναδούμε σε αγώνα της Super League, διαιτητές ή βοηθούς που συμμετείχαν στο έγκλημα που οργανώθηκε φέτος για να κλαπεί το πρωτάθλημα από τον ΠΑΟΚ.
