Διάβασα με μεγάλη προσοχή, την τελεσιγραφικού τύπου επιστολή του Γιώργου Βασιλειάδη προς τον συνεταιρισμό της Super League και ειλικρινά, δεν αντιλήφθηκα την σχέση του περιεχομένου της με την πραγματικότητα.
Ξεπερνώντας το απαράδεκτο του ύφους της τελευταίας παραγράφου που δεν συνάδει με τον θεσμικό ρόλο ενός Υπουργού (Μακάρι να δικαιωθείτε εσείς. Ειλικρινώς! Σε κάθε άλλη περίπτωση καλή τύχη και καλό καλοκαίρι) που θέλει να προσφέρει λύσεις στα προβλήματα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, αναρωτιέμαι τι εννοούν ο κ. Βασιλειάδης και οι συντάκτες της επιστολής.
Αντιγράφω συγκεκριμένο αποσπάσματα… «Με ειλικρινή αγωνία, σας καλώ να σκεφτείτε με γνώμονα το μακροπρόθεσμο καλό του ποδοσφαίρου και όχι την πρόσκαιρη και σε θολό και εξαρτημένο περιβάλλον επιβίωση. Αφού λάβετε όλα τα παραπάνω υπόψη σας, ξανασκεφτείτε αν θα πρέπει να κάνετε επιλογές που θα επιφέρουν μια πρόσκαιρη σανίδα σωτηρίας αλλά θα στερούν την όποια προοπτική. Σε διαφορετική περίπτωση, προφανώς εσείς έχετε ένα διαφορετικό μοντέλο στο μυαλό σας, το οποίο εμείς δεν μπορούμε να το στηρίξουμε».
Θα επαναλάβω ότι συμφωνώ με την άποψη περί αναδιάρθρωσης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι την αδιαλλαξία του σε σχέση με τις αντιπροτάσεις της Λίγκας που μάλιστα δεν απέχουν από την δική του πρόταση και τις αναφορές του στο «θολό και εξαρτημένο περιβάλλον επιβίωσης» όπως επίσης και στην «πρόσκαιρη σανίδα σωτηρίας χωρίς προοπτική».
Οι αναφορές αυτές μοιάζουν περισσότερο με θεωρίες συνωμοσίας που βλάπτουν σοβαρά το ποδόσφαιρο και σε καμία περίπτωση με επιχειρήματα, που θα έδιναν στους συνεταίρους της Super League το δικαίωμα να προβληματιστούν και παράλληλα θα κέρδιζαν την κοινή γνώμη.
